POLİSİN AŞKI (TAMAMLANDI)

17Bölüm.

Şerefsiz Miraç Ahengi vurmuştu. Aheng ise benim dizlerimde gözlerin kapamıştı. Ahengi çabuk kucağıma alıp Barlasın arabasına bindirdim kendimde arka koltuğa geçip Ahengin kafasını yeniden dizlerime koydum. Barlas şoför koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı. Dicle ise Barlasın yanında ön koltuğa oturmuş ağlıyodu. Ahengi uyanması için sarsdığımda uyanmadı. Barlasa çabuk olmasını söylediğimde. Barlas arabayı hızlandırdı. Hastaneye geldiğimde arabadan çabuk inip Ahengi kucağıma alarak hastanenin içine koştum ve yardım edin sedye getirin diye bağırdım. Sedye getirdiklerinde Ahengi hemen sedyeye yatırdım. Doktor ve hemşireler ise hemen Ahengi amalyata aldılar. Barlas Ahengin ailesinede haber vermişti. Onlarda haberi duyar duymaz hastaneye gelmiştiler. Ahengin ailesi çok kötü olmuştular. Tabi bende kötü idim sevdiğim kız içeride can çekişiyodu ama bana dışarıda beklemek düşüyodu elimden hiç bişey gelmiyodu. Dayanamayıp yere çöktüm sırtımı duvara yaslayıp bir bacağımı uzatdım diğerini kendime çektim ve kafamı bacağımın üzerine koyup ağlamaya başladım. Kaç saat sonra  amalyat hanenin kapısı açıldığında ben dahil herkes doktorun yanına gidip. İyi olup olmadığını sorduk. Doktor ise üzgün bi şekilde bakıp hastayı getirdiğinizde kurşun yüzünden çok kan kaybetmişti bununda üzerine dayak yemesi  özeliklede karnına vurulması vicudunu zayıflatdı ve hasta dayanamayıp komaya girdi üzgünüm dedi. Ben ise sinirden dayanamayıp doktorun yakasına yapıştım ve sen nasıl bi doktorsun git hemen onu iyileştir dedim ve bir tane yumuruk atdım. Doktor yere yıkıldığında yine vurucaktım ki Barlas ile Ahengin babası beni durdurdu. Doktor ise efendim  üzgünüm ama biz  elimizden geleni yaptık uyanmak ve hayatına devam etmek artık hastaya kalmış dedi ve gitdi.
Algılayamıyodum hiç bişeyi. Ahengim, canımın içi, benim ufaklığım o odada makineye bağlı ve oksijen maskesi ile ölü gibi yatıyodu. Barlas benim sinirlendiğimi anlayıp beni bir odaya götürdü. Sinir kirizi geçiriyodum elime ne geçiyosa duvara savuruyodum.  Barlas odadan dışarı fırlayıp bir kaç hemşire ve doktor ile odaya girdi. Hemşireler bana sakinleştirici yaptı. Kendime geldiğimde odayı darma duman etdiyimi gördüm. Odadan dışarı çıktığımda Barlası gördüm yanına gitdiğimde. Neden kalkdın diye sordu. Bende benim canm orda ölmümle vuruşuyo ben keyifle uyuyayımı diyosun. Baras yok öyle söylemedim yani dinlen o uyansan seni böyle görse ne diyicen dedi. Bende hiç bişey söylemeyip Ahengin olduğu odanın penceresinden ona bakmaya başladım. Canım çok yanıyodu onu böyle görmek kalbimi çok acıtıyodu
Sanki kalbime hancer vurmuştular. Şimdi canı nasıl acıyodur. Dayana bilicekmi hayata döne bilicekmi. Ya beni bırakıp giderse hemde ona sevdiğimi söylemeden, onunla olan hayalerimi gerçekleştirmeden. Allahım lütfen bir şans daha ver lütfen beni bırakıp gitmesin buna dayanamam diye içimden söylendim. Göz yaslarım ise dayanmıyo sel gibi akıyodu. Ona alışmıştım. Onuda annem ve babam gibi kayb edemezdim.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Bi kaç gün geçmişti ama Ahenk uyanmamıştı. Korkuyodum hemde çok onu kaybetmekten. Barlas yanıma gelip bak Bartu böyle yapmakla onu iyileştiremezsin. Kaç gündür bişey yiyip içmiyon gel kantine gidelim orda bişeyler ye böyle olmaz dedi ve beni hastanenin kantinine götürdü. Barlasa sadece kahveiçiceğimi söylediğimde ısrar etmeyip iki kahve alıp yanıma geldi. Kahvemi alıp biraz içtim ama hepisini içemedim boğazımdan geçmiyodu. O orda acı çekerken ben burda kahve içiyodum. Birden-bire kalbime bi sıkıntı geldi. Barlasa ben yukarı çıkıyom diyip hızla Ahengin olduğu odanın yanına geldim. Odanın penceresinden içeri baktığımda hemşireler ve doktorlar  Ahengin başına toplanmış bişey yapıyodular. Dikkatle baktığımda. Bir doktor Ahengi Elektro şok cihazı ile hayata döndürmeye çalışıyodu. Ben ise öylece donup kalmıştım. Doktorlar ne yapsanalarda Ahengin kalpi atmıyodu. Doktor durmayıp yinede hayata döndürmeye çalışıyodu. Ben ise dayanamayıp yere çöktüm ve bağırarak ağlamaya başladım. Ahengin ailesi ve Dicle kaldıkları odadan benim sesime telaşla çıktılar ve ne olduğun sordular ben ise hiç bişey söylemiyo ağlıyodum. Barlasda gelmiş beni sakinleştirmeye çalışıyodu. Biraz sonra doktorun ve hemşirelerin sevinç çığlıkların duydum. Hızla ayağa kalktığımda doktor odadan güler yüzle çıktı ve gözünüz aydın hastanın kalbi durmuştu ama yeniden hayata tutundu. Yani hayatı tehlikeyi atlatdı. Şimdi hastamız iyi ama vücudu zayıf düştüğü için iki güne uyanır dedi. Kötü haberi verdiğinde doktora vurmuştum ama şimdi iyi haberi verdi diye doktora sıkıca sarılıp hem özür dilemiş hemde teşekür etmiştim.

******************************
Akşam olmuştu Ahengin annesi ve babası yorgun düşmüştüler. Bende onları Barlas ile evlerine göndermeyi teklif etdiğimde önce gitmek istemediler ama ben ısrar edince gitmiştiler. Dicle ile Eymen gitmemiş önce kaldıkları odayageçip uyumuştular. Bende Ahengin odasına girip yanına gidip oturdum. Aheng uyuyodu. Ellerin-ellerimin içine alıp öptüm ve teşekür ederim ufaklık beni bırakıp gitmedin dedim. Kafamı elinin üzerine koyup gözlerimi kapayıp uyudum. 

Merhaba
Bölüm nasıldı?