İYİ KIZLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER 2 (gxg)

Bölüm 37

*iyi okumalar

-4 sene önce-

"Denizcilik yazıyorum"

"Erkek yuvası orası."

"Olsun nasılsa birlikte olacağız."

3 kafadan da farklı ses çıkarken Burçak, Tutku'ya bakmıştı. İyice yakınlaşmışlardı ama bu yakınlık istediği gibi olmamıştı. Kızdan hoşlandığını itiraf edemeden ortaokul bitmişti. Gerçi artık umursamıyordu. Ona karşı olan hisleri zaten hormonsaldı. Güzel olduğu içindi. Lisede daha güzel kızlar olduğuna emindi. Tabi Yaren'in dediği gibi erkek yuvası olan denizcilik lisesinde o kızları göremeyebilirdi.

"İlk tercihe Denizcilik yazıyoruz o zaman?"

Puanları çok da yüksek değildi. Yaren "Bana fark etmez." dediğinde Tutku'ya baktı.

Fark ettiği bir şey vardı. Hatta bu Tutku'dan artık hoşlanmamasının asıl nedeniydi.  Tutku sürekli Yaren'e bakıyordu. Bunu yeni fark ettiği için Burçak kendini suçladı. Yaren'e ondan hoşlandığını söylemişti. Şimdi istese bile ikisi birlikte olamazdı. Yaren'in de kendi gibi eşcinsel olduğunu öğrenmişti. Aynı yolun yolcuları olması hoşuna gitti. Tutku'dan ise her ne kadar bakışlarını görse de emin değildi. Onun ki bir hayranlıkta olabilirdi. Sürekli Yaren'in ne kadar havalı olduğundan bahsediyordu. İlk sigarasını içtiği kız ona pek havalı gelmiyordu.

"Aynı lise gelmezse beni kesin."

Yaren "Ben okulu bırakırım." dediğinde ona öpücük attı.

Tabi bunların hepsi dalgaydı. Tutku'nun annesi aradığında onlara bir şeyler söyleyip çıkmıştı odadan. Onun gitmesiyle Yaren yattığı yataktan doğruldu.

"Ona niye söylüyorsun amk?"

İşte Tutku'nun duysa ağlayacağı bir şeydi bu. Yakınlaştıkları kesindi. Hatta kendisi daha önce Yaren'e söylemese onların arasını yapacak kadar genişti de ama Yaren bu kıza ısınamamıştı.

"Kanka kız arkadaşımız."

"Siktir git amk yıllardır peşimizde."

Onun bu hoşnutsuzluğunun nedeninin Tutku'ya karşı olmadığını biliyordu. Yaren çevresinde kimseyi istemiyordu. Annesi öldükten sonra bu durum tamamen kabuğuna çekilmeye dönmüştü. Tutku o zaman Yaren'in yanında olmaya çok çalışmıştı ama Yaren'in tavrı hep aynıydı. Annesi öldüğünde eskiden gittikleri o tepeye bisikletle çıkmış, biraz içmişler ve sonra Yaren her zamanki haline dönmüştü. Tabi bunu dışardan gören biri söyleyebilirdi. Burçak onun her zamankinden daha kötü olduğunu biliyordu.

"İyi kız."

"Her ne boksa."

Homurdanıp tercihlerini yapmıştı. Yaren sadece denizcilik lisesini yazıp yolladı. Burçak'da aynısını yaptı. Puanlarına gelirdi zaten.

"Annen nasıl?"

Yaren'e bakıp "Daha iyi." dedi.

Geçen sene babası hapisten çıkmıştı. Evde kıyametler kopmuştu. Annesi babasıyla büyük bir kavga edip evden kovmuştu. O günden beri babasıyla görüşmüyordu zaten yılarca konuşmamıştı adamla.

"Borç meseleleri?"

Bunu Tutku varken konuşmuyorlardı. Annesinin zorlanarak ödediği borçlar babası çıkınca bile onların üstünde kalmıştı.

"Hallediyoruz. Bitti sayılır" dedi.

Kendisi de bu yaz çalışıyordu. Bir kafeden kazandığı para hiç bir işine yaramasa bile en azından evin ihtiyaçlarını karşılıyorlardı. Bitti sayılır demesi ise yalandı. Yaren'i endişelendirmek istemiyordu. Her hafta alacaklılar kapıya dayanıyordu. Annesi atladığında Burçak bundan nefret ediyordu. Yapabileceği hiç bir şeyse yoktu. Sadece daha kolay nasıl para kazanacağını düşünüyordu.

Tutku içeri girince ikisi de konuyu kapattı.

"Annemden burda kalmak için izin aldım."

Yaren "ben gidiyorum." deyip kalktı yerinden.

Tutku üzgünce bakmaya başlamıştı. Burçak iç çekip "Kalsana kanka." dedi.

Kızın hislerinin farkında olduğu için böyle yapıyor olabilir miydi? Emin değildi.

"Eve gitmem lazım. Akşam yemeğini kaçıramam."

Göz devirdi. Dalga geçiyordu.

Tutku "kalsaydın. Film gecesi yapardık?" diye mırıldandığında "Sıkıcı" deyip el salladıktan sonra çıkmıştı odadan.

Tutku üzgünce yatağa oturdu. Burçak onu teselli etse mi diye düşünmüştü. Sonradan vaz geçti. Kalp yarası, herkeste olacaktı elbet. Üstelik Tutku onun ilk kalp yarasıydı.

Her ne kadar ona hiç aşık olmasa da.