İYİ KIZLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER 2 (gxg)

Bölüm 39

*iyi okumalar

Mekanın girişinde Deniz'i bekliyordum. Çok sürmeden gelmişti. Arabasının anahtarını Valeye verip yanıma geldi.

"Sarhoş olmaya hazırım."

"Aslında buraya bir meseleyi halletmeye geldik."

Kaşlarını kaldırıp "İçki ve kız yok mu?" dediğinde göz devirdim.

"Halledersek var kanka."

İçeri girdim. O da arkamdan gelmişti. Her zamanki gibi bar bomboştu. Henüz aktif saatler içinde değildik. Ceyhun'u kasada göremeyince garsonlardan birini durdurup sordum.

"Arkada kasaları taşıyorlar."

Kafamı sallayıp arkaya doğru ilerledim. Deniz'in gelmediğini görüp ona döndüm.

"Gelsene"

"Bekle hayatım."

Garsonun ona bir bardak viski getirdiğini gördüğümde kafamı iki yana salladım. Bardağı da alıp gelmişti.

"Ceyhun'la ne işin var?"

"Benim için bir şeyi yapıp yapamayacağını soracağım."

Yaren'de benim gibi Deniz'in bir şeyleri bildiğini düşünüyordu. Neyi bildiğinden emin olmadığım için açık konuşmuyordum. Bilmiyorsa söylemek istemiyordum. Arkaya geldiğimizde Ceyhun'un kasalardan içki arakladığını gördüm. Hırsız gerçekten huyundan vaz geçmiyordu.

"Kolay gelsin Ceyhun. Sevgilinden mi çalışıyorsun?"

İrkilip elindeki şişeyi düşürecekken son anda tutmuştu. Bize döndüğünde gülümsedi.

"Hoşgeldiniz!"

Dediğime hiç takılmadan bir kaç şişeyi daha bagajına koyup yanındaki çocuğun sırtını pat patladı. Çocuk kasayı alıp giderken yanımıza gelmişti.

"İçerde bekleseydiniz ya."

"Sana söylemem gereken bir şeyler var sonra gideceğim." dedim.

Kaşlarını kaldırıp "Tamam. Bekleyin." demişti.

Bagajına kapatıp tekrar yanımıza geldi.

"Özelse ofise geçelim?"

Kafamı salladım. Önde o ilerlerken Deniz "Sevgilinden çalıyorsun senden ayrılmadığını anlarım da nasıl kovmuyor?" dediğinde omzunun üzerinden baktı.

"Beni kovarsa ayrılırım çünkü."

"İş ve aşk farklıdır."

"Benim için değil."

Konuşmalarına dahil olmadım. Ofis dediği yere giderken yollar tanıdık geldi.

"Sevgilin odasında mı?"

"Evet."

O zaman orda konuşamazdık.

"Başka yere gidelim Ceyhun. Özel dedim."

"Çıkar o."

Kaşlarımı çattım. Henüz o herifle karşılaşmak istemiyordum. İlk tanıştığımızda bana Baran'ın kardeşi değil misin demişti. O kadar yakınsalar en başından beri kardeş olmadığımızı biliyor olmalıydı. Şerefsiz herif rol kasmıştı. Yine de odaya girdik. Kağıtlarla ilgilenen adam Ceyhun'u görünce gülümsemişti. Bizi gördüğünde ise gülümsemesi hafif gitse de sonradan toparladı.

"Arkadaşların gelmiş?"

"Özel konuşacağız aşkım çıkman lazım."

Adamın kaşları çatılsa da bir şey demedi. Ayağa kalkıp Ceyhun'un yanına geldi. Boynunu öptükten sonra "Ben çalışanlara bakayım." deyip çıktı.