Love Of Mine ¥ PJM

4

Durumu anlamam bir kac saniyemi almisti. Aptal gibi bu kadar saat nasil uyumustum. Ustumde banyodan sonra giydigim kisa şortum ve dekoltemi gosteren askili badim vardi. Bunu farkedince o kadar hizli bir sekilde banyoya kosmustum ki eminim benim deli oldugumu dusunmuslerdi.

"Aptal aptal aptalsin kizim sen.." diye soylendim kendime

Neyseki banyoda onceki giysilerim duruyordu. Hemen onlari ustume gecirdim. Telefonumu da burda unutmustum. En azindan bu iki konuda sansliydim.

Telefonumun mesaj isigi yanip sonuyordu. Mesaj dayimdan gelmisti.

- Guzel yegenim. Şirket Japonya'da yeni cikaracaklari grup icin burada kalmami istiyor. Uzulerek soyluyorum ki enaz bir ay kadar burada olmam lazim. Cok uzgunum canim cok diretsemde deneyimli olarak bu is bana dustu. Eve gitmeni istemiyorum bu sebeple cocuklara soyledim. Seni bu sure zarfinda misafir etmekten keyif duyacaklarini soylediler. Seni cok seven dayin :(

Neden neden nedeeen dayi. Ben burda napicaktim simdi. Dayimin evine gidemezdim. Kendi evime de gidemezdim.

Kendimi biraz toparlayip olgun bir insan gibi onlarla tanismaya gitmeliydim. Ne de olsa bir haftadir evlerini kullaniyordum.

Oturma odasina yoneldim. Hepsinin yuzunde bi saskinlik vardi. Soze ozur dileyerek ve kendimi tanitarak basladim.

"Merhaba ben Im Min Ah. Bu sekilde bir durumla karsilastiginiz icin cok ozur dilerim. "

Cok utanmistim ve terlemeye baslamistim. Hepsi bana gozlerini dikmis tepkisizce bakiyordu. Neyse ki iclerinden biri bana dogru geldi ve elini uzatti.

"Merhaba hosgeldin evimize Min Ah. Ben Namjoon, bu grubun leaderiyim. Tanistigima cok memnun oldum. " dedi gulumseyerek.

Sonra da arkasini donup dislerinin arasindan;  "Siz de memnun oldunuz mu beyler!!" diye ekledi. Bu davranisi tebessum etmeme neden oldu.

Sonrasinda hepsi kendini tanitti. Şaskinliklari gecince hepsinin cok sempatik ve tatli oldugunu dusundum. Beni bu sekilde sicak karsilayacaklarini hiç dusunmemistim.

Ama artik gitmem gerekiyordu. Bu evde kalamazdim. Neyseki sabahtan valizimi hazirlamis giristeki antreye koymustum. Tek yapmam gereken hemen veda edip gitmekti.

"Sizinle tanistigima cok sevindim. Ama artik gitmem lazim" diyip ayaga kalktim ve ekledim. "Hersey icin tesekkur ederim."

Namjoon orda hemen sozumu kesti ve

"Min Ah gidemezsin, dayin seni bize emanet etti. Seni o gelene kadar gozumuzden ayirmamamizi da tembih etti. "

Jungkook da soze girip "Hem seni bu evde agirlamaktan mutluluk duyariz", diyip bayginca siritti.

Jhope

"Evet Minah Jimin de yok onun odasinda kalabilirsin. Lutfen bizi kirma..."

~~~

Gidememistim. Nereye gidecektim ki zaten. Hala o sapiktan ölesiye korkuyordum. Nerde oldugu hakkinda hicbir fikrim yoktu. Burasi guvenliydi. Eger dayim burda kalmamin bir sakincasi olmadigini dusunuyorsa bir sure daha burada kalabilirdim.

Cocuklarin da israrlari uzerine burada kalmayi kabul ettim. Ama kaldigim surece yemek yapmam sartiyla. Diger turlu kendimi cok kotu hissederdim. Ne de olsa cok fazla param da yoktu ve okulun acilmasina daha bir ay vardi.

Taehyung valizimi Jimin denen grup arkadasinin odasina tasidi. Hepsi o kadar yorgundu ki uykum var deyip odama gectim. Bu sekilde ortalarda olmazsam onlar da rahatca takilip evlerinin tadini cikarabilirlerdi.

Odanin lambasi yanmiyordu, sanirim ampulu bitmisti. Ama bunun icin yapacagim bir sey yoktu bu saatte. Buyuzden karanlikta pijamalarimi giyip hemen yataga gectim.

Allah kahretsin carsaf ve yastigimi holdeki dolapta unutmustum. Onlari almak icin de cikamazdim. Rahatsiz etmek istemiyordum. Bu geceyi boyle gecirmek zorundaydim. Igreti bir sekilde yatagin ucuna yattim. Ama yatak o kadar rahatti ki ve yastik o kadar guzel kokuyordu ki yavas yavas rahatladim ve uykuya daldim.

Telefonumun alarm sesiyle uyandim. O kadar guzel uyumustum ki kendi odamda bile bu kadar rahat oldugumu hatirlamiyordum.

Sabah 8.00'de alarmimin sesiyle uyandim.Normalde bu kadar erken kalkmazdim ama kalkip kahvalti hazirlamaliydim. Bu evdeki varligimla yuk olmamak icin elimden geleni yapmayi planliyordum.

Adi Jimin olan cocugun odasi çok guzel bir odaydi. Elimde olmadan etrafi incelemeye basladim. Biliyorum burasi baska birinin ozel alaniydi ama bir ay boyunca bu odada kalacaksam etrafi karistirmamda bir sakinca yoktu sanirim.

Genel olarak buyuk ve beyaz mobilyalari olan bir odaydi. Yatak cift kisilikti ve ustunde de bir suru yastik vardi. Yatagin solunda komidinin uzerinde fotograf cerceveleri dikkatimi cekti. Sanirim Jimin bu cocuktu. Cok yakisikli bir yuzu vardi ve gulusunde baska bir sey vardi. Itiraf etmeliyim ki buyulenmistim.

Telefonumun alarminin tekrar calmasiyla irkildim, resmi yerine koydum giyinip hemen mutfaga gectim.

Umdugumdan daha erken kalkmislardi ve hazir kahvaltiyi gorunce gozleri faltasi gibi acilmisti.

Evde olmayi seven biri oldugumdan yemek konusunda baya bi uzmanlasmistim.

Umarim onlarda yaptigim yemeklerin tadini sever diye dusunurken bir de baktim bu birbirinden yakisikli alti adam sanki gunlerdir yemek yemiyormus gibi yemeklere gomulduler.

Jin birara yemek arasi verip "Sen bir melek olmalisin" dedi.

Namjoon "Dayina seni buraya getirdigi icin bi tesekkur mesaji atmaliyim. "

Junkook "Bekarsan benimle evlenir misin " dedi ve biranda herkes yemegi birakip ona soylendiler. Hatta Suga onun kafasina bi saplak atti.

Onlar yemekleri ile mesgulken gunduz gozuyle onlari inceledim. Bu kadar yakisikli olabileceklerini hic tahmin etmemistim hem de makyajsiz halleriyle. Gercekten de buyulu bir havalari vardi. Bosuna bu kadar sevilmelerine ve kizlarin cildirmasina sasirmamak lazimdi. Ben de bu kadar cok ders calismasaydim belki de onlari daha onceden tanima firsatim olurdu.

Yemeklerini yedikten sonra Jhope:

"Simdi bu guzel yemegin ustune sabah kahvemizi icmek icin terasa cikalim hem bu sekilde birbirimizi daha iyi taniriz" dedi bana bakarak.

Jin:

"Ben kahveleri hazirlarim siz terasa gecin ama Minah ben gelmeden cok sey anlatma merak ediyorum, "diye ekledi.