Jimin tisliyarak "Kimdi o?" Diye sordu.
Cok kizgin gorunuyordu. Hemen kolundan cekip apartmanin icine surukledim. Komsulardan biri gorurse basi cok fena halde yanabilirdi.
Zar zor evin icine kendimizi attigimizda tekrar sordu sinirli bir sekilde,
"Minah kimdi o herif ve sen gecenin bir yarisi bu kiyafetle nerden geliyorsun? "
"Jimin sakin ol, arkadaslarla bara gittik, cok gec oldugu icin beni eve birakti sadece." Dedim. Bana hesap sormasi umrumda degildi. "Neden bu kadar kizgin gorunuyorsun, hem sen iyisin di mi?"
"Ne demek neden bu kadar kiziyorum. Bi de soruyor musun. Kac gundur sana ulaşmaya calisiyorum, bi de bakiyorum elin herifiyle gecenin bir yarisi eve geliyorsun."
"Bak durumu anlattim, o cocukla bir alakam yokgercekten. Ben de hizlica eve gelip seni aramak istiyordum. "
"Belli oluyor, çok merak etmissin." Dedi sitemkar bir sekilde.
Sonra buzdolabindan bir su şisesi alip, koltuga oturdu. Biraz sakinlesmisti. Ben de hemen yanina oturdum.
"Jimin hersey yolunda mi! Apar topar Busana gitmissin kimseye haber vermeden. Bir sorun yok degil mi!"
Suyundan bir yudum aldi ve derin bir nefes verdi. Sonra soze basladi,
"Buyuk annem,annemin annesi, kalp krizi gecirdi. " Dedi uzgun bir sekilde.
"Nasil ya, simdi iyi mi? Bir seyi yok di mi? " Artarda sorular soruyordum, kendimi suçlu hissetmistim.
"Simdi iyi, gerekli mudaheleleri yapmislar. Onun yanindan ayrilmak istemedim."
" Cok uzuldum. Çok zor zamanlar gecirmis olmalisin."
"Evet gercekten cok zordu. Onu kaybetmeye dayanamazdim, o benim icin cok ozel biri."
"Biliyorum, anlatmistin, cok ozel seyler yasamissiniz. Ama simdi iyi, sadece biraz daha dikkatli olmasi gerekiyor. Artik rahatlayabilirsin" diyip ona sarildim.
O da bana karsilik verdi. Nefes alişi sıklaşmişti, sanirim ağliyordu. Içim parcalanmisti, kendimi çok suclu hissediyordum. Keske aramalarina cevap verseydim diye uzuldum.
"Ozur dilerim" diye kulagina fisildadim. "Bilseydim mutlaka cevap verirdim. Her sey yolunda simdi, merak etme. "
Sonra aklima aç olup olmayacagi geldi.
"Ac misin, sana bir seyler hazirliyim mi? " Diye sordum.
Kafasiyla hayir isareti yapti.
"Hadi duş al o zaman, kendine gelirsin biraz. "Dedim.
Kabul etti. Ben de ona havlu filan ayarladim. Mutfaga gecip, sandviç hazirladim. Gene de yese iyi olurdu.
Banyodan cikti. Daha iyi gorunuyordu. " hadi masaya" dedim. Yemeklerimizi yedik, salona gectik.
Cok uykusu gelmis gorunuyordu. Ben de cok yorgundum. Koltukta yattik. Arkamdan sarildi bana ve saclarimi optu. " Seni cok ozledim" diye fisildadi. Ben de cok ozlemistim, cok huzurluydum. Varligini cok seviyordum, onu cok seviyordum.
Gozlerimi actigimda Jimin uyumaya devam ediyordu. Uyanmasini istemiyordum ama benim hareketlenmemle uyanmisti.
"Gunaydin, iyi uyudun mu?" dedim tatli bir sekilde. Kollarindan ayrilip karsida duran koltuga gectim.
"Gunaydin" diye karsilik verdi. "Sen rahat miydin?" Diye sordu, hala yatiyordu.
Cok tatliydi ve cok yakisikli gorunuyordu. Ona gidip sarilmak ve onu opmek istiyordum deliler gibi. Gozlerinin alti şişmiş, masum kucuk bir çoçuga benziyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love Of Mine ¥ PJM
FanfictionMinah sapiğindan kurtulmak icin Seoule gitmeyi planlar ve hic ummadigi bir sekilde orada gercek aski bulur...