Love Of Mine ¥ PJM

12

Gozlerimi açtigimda sapigin kucagindaydim. Bunu farketmemle çirpinmaya başlamam bir oldu. Kaçmaya calisiyordum ama olmuyordu.

Hala kutuphanenin yakinlarindaydik, demek ki kisa bir sure kendimden gecmistim.

Ben onun kucağindan inmeye cabalarken, tanidik bir ses duydum.

- Dur orda, pislik ne yaptigini saniyorsun.

Ah Tanrim bu Jiminin sesiydi. Sesin geldiği yone baktim. Çocuklarda onunla birlikte gelmislerdi.

Sapiğin kollarindan kurtulup kosarak onlara dogru gittim. Karanlikta tam seçemiyordum ama sanirim Jungkook ve Namjoon adami hizlica yakalayip kacmasina izin vermedi. Jimin beni tuttu ve Tae'ye teslim etti. Sonra o da adamin yanina gitti ve ona yumruk atti.

O kadar sinirli gorunuyordu ki kendine hakim olamiyordu. Bir kac yumruktan sonra Jhope ve Suga, Jimini tutup uzaklastirmaya çalişti.
Digerleri de adami sıkıca tutuyordu.

Ben Tae'nin kollarinda yasananlari endise ıcinde izliyordum. Sonrasinda tekrar gozlerim karardi ve Tae'nin kollarinda bayildim.

Gozumu actigimda Bts evine gelmistim. Ben koltukta yatiyordum ve Jimin yere diz çökmüs elimi tutuyordu. Yavas yavas kendime geldigimi gorunce,

"Iyi misin, artik guvendesin korkma bitanem," Dedi.

"Ne oldu, o sapik kaçti mi" diye endiseyle kalkip sordum.

"Sen onu dusunme, lutfen dinlen hayatim. Cok zor bi gece gecirdin, dinlenmeye ihtiyacin var."

Kendime biraz gelince, 'Siz iyi misiniz, kimse gormedi dimi? Benim yuzumden basiniza bir sey gelmeyecek di mi?" Diye sordum. "Ozur dilerim Jimin, basiniza neler actim" diyerek aglamaya başladim.

"Ağlama bitanem. Sen benim başima gelen en güzel şeysin. Sana bir sey olucak diye cok korktum. Ayrica kimse bizi gormedi lutfen hicbir sey icin endiselenme" dedi.

Aslinda merak ettigim bir suru sey vardi ama şuan aglamak istiyordum. Sadece ona, "Bu gece beni yanliz birakma nolur, benim yanimda kal." diyebildim.

Beni kucağina aldi ve odamiza goturdu. Yataga yatirdi. Yanima uzandi. Sımsıkı sarildim ona. Uzun bir sure agladiktan sonra kollarinda uyuyakaldim.

Gozumu actigimda Jiminin beni izledigini gordum. Şefkatli bir şekilde saçlarimi oksuyordu. Alnima bir opucuk kondurdu.

"Iyi misin bitanem" dedi.

"Daha iyiyim sen nasilsin, uyuyabildin mi" diye sordum. O da,

"Uyudum" dedi ve beni dudagimdan optu. "Cok kabus gordun gece, surekli sicrayarak kalktin. Hadi biraz daha dinlen", dedi.

Yatakta dik vaziyette oturdum ve

"Ne oldu? O adama ne oldu? "

Şimdi olmaz dercesine gozume bakti. Ben sormaya devam ettim. Israrlarima dayanamadi ve anlatmaya basladi.

"Jungkook ve Namjoon hyung adami tutarken, Jin hyung dayini yani menajerimizi aradi. Ne yapmamiz konusunda en iyi o yol gosterirdi bize. Menajer hyung, hemen bir arkadasini gonderecegini ve goze carpmamamiz gerektigini soylemis. Tae ve Jhope seni arabaya goturduler. Biz de dayinin bahsettigi adam gelene kadar bekledik."

Ara ara ses tonundan hala adama sinirlendigini hissediyordum.

"Eeee sonra... " diyerek devam etmesini istedim.

O da adamin geldigini ve o aşağilik sapigi aldigini soyledi. Sonrasinda ne oldugunu bilmedigini ekledi.

Bunlari anlatirken çok cani sıkılmisti. Hemen sarildim ona. "Ozur dilerim" diye kulagina fisildadim. O da "niye bana bundan bahsetmedin, bilseydim daha dikkatli olurdum. Ya sana bir sey olsaydi" diyerek daha sıkı sarildi.

"Uzgunum, seni endiselendirmek istemedim. Hem belki kurtulmusumdur diye konuyu açmak istemedim." Dedim.

"Hadi anlat. Her şeyi bilmek istiyorum."

Son bir kaç senedir yaşadigim herseyi anlattim. Hem kizgin hem uzulmus gorunuyordu. Sonra ona
"Lutfen bu konuyu kapatalim aşkim, artik guzel şeyler duşunmek istiyorum. Senin gozlerin gibi, dudaklarin gibi, ellerin gibi. "

Konuyu bu sekilde degiştirip rahatlamasini istiyordum. Yine bana sıkıca sarildi ve "bir daha asla boyle seyleri benden saklamayacağina soz ver " dedi. Ben de soz verdim.

Sonra birden aklima geldi. Çocuklar nasildi ki ayrica Jiminin bu davranislari konusunda ne dusunmuslerdi acaba. Hemen Jimine " Çocuklara ne diyecegiz?" Diye sordum. O da "hadi gidip açiklayalim, zaten artik biseyler anlamislardir" dedi.

Artik baska caremiz yoktu. Gidip onlarla yuzlesmeliydik.