Love Of Mine ¥ PJM

11

Çok guzel bir sabaha uyanmistim. Gercekten dun yaşananlar gerçekmiydi. O kadar muyluydum ki! Insan gercekten bu kadar mutlu olabilir miydi?

Dun Jimin ile opustukten sonra salona gecmistik. Bir sure salonda koltukta oturduk. Hiç konusmadik, sadece sarilarak oturduk. Konuşup da o anin buyusunu kaybetmek istemiyorduk. Ellerimi ellerinin arasina aldi. Dudaklarina goturdu ve optu. Yaklasik bir saat o şekilde kaldik.

Sonra kalktik, şirkete gitmesi gerekiyordu. Onu kapiya kadar yolcu ettim. Dudagimdan optu, sarildi ve "Seni birakmak istemiyorum ama gitmeliyim" dedi dudak buzerek.

"Hadi git" dedim. "Beni dusunmedigin biran bile olmasin tamam mi!!" Diye ekledim dil cikararak.

Bana yaklasip "Tamam" dedi, elimi tuttu. "Sen de beni ruyanda gor." Bunu soylerken sırıtarak goz kirpti.

"Pis, sapikliga basladin hemen," dedim kizarak. "Hadi git simdi ayaklarim agridi seni yolcu edicem diye."

"Tamam son bir kez daha opiyim" diyip bir kere daha opustuk.

Tam arkasini donup gidiyordu ki aklina bir sey gelmis gibi durdu.

"Minah az daha unutuyordum, telefon numarani ver. "

Numarami verdikten sonra gitti. Ben de etrafi toparlayip odama gectim. Yataga uzandim. Uyuyabilecegimi hic zannetmiyordum.

~~~~

Nihayet ev eski şenligine kavusmustu. Album hazirliklarini tamamlayip dinlenmek için eve donmuslerdi. Bir hafta sonra Comebackleri olacagi icin dinlenmeleri gerekiyordu.

Tabi onlarla birlikte sevgilim de gelmisti. Hem cok mutluydum hem de endiseliydim. Çocuklara soylemeli miydik yoksa saklamali miydik Jimin de ben de bilmiyorduk.

Soylemek istiyordu Jimin, cunku arkadaslarini kandirmak istemiyordu. Bunu ben de istiyordum hem iliskimizi evde de gizli yasamak zaman zaman zor oluyordu.

Cok yogun bir donem gecirdikleri icin biraz zamana birakmaya karar verdik. Hem boylelikle gizli sakli bir seyler yapmaya calismak heyecanli olabilirdi...

Bazen çocuklar alisverise filan gittiginde Jimin  ve ben bi bahaneyle gitmiyor, birlikte vakit geciriyorduk.

Saatlerce sarilip, opusup koklasiyorduk. Ben kendime inanamiyordum. Bunca sene masum masum takilip nasil bu kadar cinselliğe aç olduğumu anlayamiyordum. Sanirim bastirdığim butun duygular gun yuzune cikmaya karar vermisti.

O kadar seksi geliyordu ki ilerlememek icin kendimi zor tutuyordum, o daha sakin kalabiliyordu.

Bunlarin disinda ayni evde sabahlara kadar mesajlaşmak da cok keyifliydi.

Herkes yattiktan sonra bazi geceler terasta gizli bulusmalar ayarliyorduk. Ben süslenip yanina gidiyordum. Sanki gercek bi bulusma gibi heyecanlaniyordum. Biri uyanir diye cok yakinlasmak istemiyorduk, bu sebeple uzun uzun sohbet ediyorduk.

O bana hayatina dair şeyler anlattiğinda agzim acik onu dinliyordum. Gencecik hayatina ne kadar cok sey sigdirmisti. Bazen onu kiskaniyordum, benim hayatim monotonluktan baska bi sekilde gecmemisti.

Her gun ona daha hayran olduğumu hissediyordum. Ona hem şefkatli bir anne gibi olmak istiyordum, hem de beni korumasini istiyordum.

O gecen haftalarda evde olmadiginda surekli youtube dan videolarini izlemistim. Ilk çikis yaptigindan bu yana cok degismisti bence. O zamanlar daha sevimli ve toymus. Simdi ise daha erkeksi bir yapiya burunmus. Bazi videolarinda ise cok alık gorunuyordu.

Sabahladigimiz gecelerde kaydettigim videolarin bazilarini ona gosterip burda niye bunu dedin niye uzgun gorunuyorsun diye soruyordum. Cok guzel gunler geciyorduk ve benim tek endisem ise onu kaybetme korkusu olmaya baslamisti.

~~~

Bts butun ihtisamiyla yeni albumlerinin promosyonunu yapmaya baslamisti. Butun her yerde afisleri vardi ve sarkilari caliyordu. Ciktiklari butun muzik listelerinde birinci olmayi basariyorlardi. Onlarla gurur duyuyordum.

Ben de hemen indirmistim butun sarkilarini. Hepsinin sesini cok seviyordum ve albumleri de muhtesemdi. En sonunda ben de bi fangirl olmustum.

Tabi buarada gene cok gormuyordum onlari ama benim de sinav haftam yaklastigi icin surekli ders calismaya baslamistim. Yoo jinle kutuphanede kapanisa kadar ders calisiyor sonra evlerimizde devam ediyorduk.

Bugunde o gunlerden biriydi. Kutuphanenin kapanis anonsunu duydugumda irkilmistim. Ne kadar cabuk gecmisti zaman. Yoo Jin ile saskinlikla birbirimize bakip toparlanmaya baslamistik. Kutuphanede ikimizden baska kimse kalmamisti.

Binadan ciktiktan sonra Yoo Jin ile vedalastik, o otobus duragina dogru gitmeye basladi. Ben de sofor abiyi aradim. Telefonu kapaliydi. Acaba cekmeyen bi yerde miydi. Gene aradim ulasamadim. Yaklasik bi beş sefer denedikten sonra kutuphanenin banklarinda oturmaya karar verdim.

Uzun sure ona ulasamazsam ne yapacaktim? BTS evine de gidemezdim, bu siralar kapida fanlar ve gazeteciler eksik olmuyordu. Elimi kolumu sallayip giremezdim eve.

Telaslanmaya baslamistim. Nereye gidebilirdim ki. Sonra Jimini bi arayip musait mi diye sormaya karar verdim. O da acmiyordu. Sirayla çocuklari da aradim ama hicbiri cevap vermiyordu. Çekimdeydiler sanirim.

Koskaca ıssız kampuste bir basima kalmistim. Acaba Yoo Jinle beraber mi gitseydim. Ama bana daha yeni ev arkadasiyla ciddi sorunlar yasadigindan bahsetmisti. Onu zor durumda birakmak istemiyordum.

Ben bir çikar yol dusunurken arkamdan ayak sesleri duydum. Hemen arkami dondum. O da ne dogru mu goruyordum.

Bir kac saniye karsimda duran kisiye baktim. Butun tuylerim diken diken olmustu.

"Minah nihayet seni buldum. Kafayi yemek uzereydim. Seni cok ozledim," dedi.

Basimdan aşağı kaynar sular inmeye başladi. Beni yine bulmustu. Hic vazgecmemisti. Sonra devam etti:

"Dayinin evine de gitmiyorsun. Nerde kaliyorsun aşkim, benden kaçamayacigini bilmiyor musun," dedi.

Ben de korkulu bir ses tonuyla,
"Ne istiyorsun benden, neden peşimi birakmiyosun," dedim.

"Seni seviyorum, Minah. Hadi gel yanima sen de beni seviceksin bebeğim. Her şey çok guzel olacak." Diyerek bana dogru yaklasmaya basladi.

Tam çiglik atacakken hizli bir sekilde arkama gecip bir eliyle ağzimi diğer eliyle iki elimi birden tuttu. Kaçamiyordum. Yuzumden terler bosalmaya baslamisti, kalbim o kadar hizli atiyordu ki orda olucem zannediyordum.

Kulagima, "Bu sefer olmaz aşkim, elimden kayip gitmene izin veremem. Sensiz yaşayamam anlamiyor musun. Sen benimsin bunu asla unutma" diye fısıldadi.

Gozlerim kararmaya baslamisti, bunlar ondan duydugum son sozler oldu.