Kanadı Kırık Ruhlar Diyarı

Bunalım

"Dünyayı görmek istediğini söyledin, ben de senin gitmene izin verdim."

Bölüm şarkısı: Freya Ridings - Lost Without You

Bunalım...

Sahi neydi bunalım? Halk arasında bilinen adıyla depresyon!
"En az 2 hafta süren duygu durum çökmeleridir. Duygusal olarak çöken hasta karamsarlaşmaya ve zihinsel olarak (kendine zarar verme dahil) kötü düşüncelerle meşgul olmaya başlar. Vücudunda ağırlık ve yavaşlama ortaya çıktığı için, davranışları da içe kapanma yönünde değişir." diye tarif edilen ve halk arasında da oldukça ayıplanan bir durum.

Sanki bunalımda olan, psikolojisi bozuk olandı, deliydi, herkes onunla iletişimden sakınırdı, aman bir zarar verir, şiddet uygulardı değil mi? Bir kez olsun bunalımda olan insanın hali hatrı sorulmaz, derdi ne hiç ilgilenilmez, ondan uzak durulurdu. Kimse bilmezdi bu bunalımlara nelerin sebep olduğunu. Deyim yerindeyse kişi kendi yağında kavrulup giderdi. O kişiye çevresindeki insanlar değil, ancak psikologlar, psikiyatristler çözüm bulmalıydı. Normal insanlara neydi ki bu durum, ne ilgilendirirdi onları! Zaten onların dertleri de başlarından aşıp da yetiyordu onlara. Bir de bunalımda olan insanların dertlerini dinleyemezlerdi!

İşte ben de, insanların kendilerince bir uğursuzluk olarak gördüğü/adlandırdığı depresyonda/bunalımda olan insanlardan biriydim. Peki benim suçum neydi de uğursuz olarak görülüyordum? İnsanlar neden benden uzak duruyor, bir kez olsun beni dinlemiyorlardı? Ben ister miydim böyle bir durumun içinde olmayı? Elimde miydi ki bu durum?

Arkadaşlarım, öğretmenlerim, komşularımız... Hiç kimse anlamıyordu benim halimden. Çevremde beni anlayan bir tane insan yoktu. Ben bu durumdan nasıl kurtulacaktım ki? Bir çözüm, bir çıkış yolu bulamalıydım ama ne? Kendi kendime ilaç mı olmalıydım, psikolog ya da psikiyatriste mi gitmeliydim, yoksa şu an bana en kolay görünen yolu, intiharı mı seçmeliydim? Ben, Ishaan Rajput, ne yapmalıydım?..