Asia/Elliot

FOUR

For the second time, sinabayan ko nalang ng tingin ang kaniyang pigurang papalayo.

She really caught my attention. I wonder why? I just shook my head and ordered. After a couple of minutes, they finished packing my order and I felt my phone ringing.

"Hello? " bungad ko.

[Hello brad, asan ka na? ] rinig ko ang pagka-irita ng nasa kabilang linya.

"Hey George! Sorry, nag-order lang ako ng drinks dito sa Starbucks pero papunta na ako. " sabi ko naman at bumaling sa cashier naging balisa dahil sa nangyari kanina, I mouthed 'thanks' then smiled before carrying the beverages and went to my car.

[Dali-an mo na diyan, kanina ka pa dito hinihintay, 'wag kang pa-VIP uy!]  Natawa naman ako sa sinabi nito at nag-drive papunta sa kung nasaan man si George.

"Calm down, nilibre na kita ng drinks. Papunta na talaga, promise. " Sabi ko at binilisan na ang pag-drive.

[Siguraduhin mo lang, mukhang kukutusan na ako dito ni Miss La--]

"Oo na, oo na. I'll end this call now, bye. " sabi ko bago patayin ang tawag.

George is my manager slash closest 2nd cousin. Siya lang talaga ang pinaka-close ko sa lahat ng 2nd cousins ko.  Simula palang ng career ko ay siya na ang manager ko, he's 25 and living on his own house and money, kaya siya nag-apply maging manager ko ay dahil lumayas siya sa kanilang bahay. Gusto ng mga parents niya siya na ang magha-handle ng business nila at kapag tatanggi siya ay itatakwil na siya nito bilang anak. He's 20 that time and want to pursue his dream to be an Architect. Pero, he chose to stop studying using his parent's money and decided to come with me and be my manager.

I reach my destination and checked my phone. 3:15 P. M na, kaya pala galit na si George kasi late na ako. Dali-dali naman akong bumaba ng sasakyan habang bitbit ang inumin at dali-daling pumasok sa isang classy café.

"Sir, this way to the reservation. " iginiya ako ng isang waitress papunta sa isang table kung saan may babaeng tumayo at handa nang umalis. Ramdam ko namang umalis na ang waitress.

"Okay, time's up! I'll go ahead, everybody. Your so-called singer is already 15 minutes late, didn't he know that every minute
I spent is very important?! " galit na galit na usal nito.

Nakita ko ang mga tao sa table na iyon na natatakot at nakita ko rin si George na parang naiirita na nabo-bored na parang ewan at napalitan ito ng pag-asa ng makita ako, sinenyasan ko itong manahimik.

"I didn't know that awhile ago, but  I know now, Lady. " sabi ko, natigilan naman ito bago humarap saakin ng naka cross-arm at tinaasan ako ng kilay.

Lumakad naman ako palapit sa kaniya. "Sorry for keeping you await and thank you for patiently waiting.. " pina-upo ko siya bago binulungan.
"..My Lady. "

Umikot na ako papunta sa upuan ko na kaharap niya lang at binigay ang kape na para kay George. Kita ko ang pamumula ng mukha at nakikita ko ang imaginary na usok na lumalabas sa ilong niya. I took a sip from my drink. Kinindatan ko naman siya at nginisihan.

"U-Uhmm, Ms. Lane. As you can see,Mr. Newton will be your partner for this project and I can see that both parties agreed to this, right? " tanong ng coordinator at napatango naman kaming lahat.

Tiningnan ko naman ang babae sa harap ko habang tumatango. She's- Well, I can't deny the fact that she's indeed beautiful.

Kita ko naman na napatingin siya sa'kin, tinaasan niya ako ng kilay at inirapan. What a sexy gesture. I shook my head. What's wrong with you, Elliot?