BREAK FREE

13.

Elkie's POV

"So pano ba yan? Talo kita?" pagmamayabang ko naman.

Nandito ulit kase kami ni Oliver sa field. Kada pagkatapos ng klase ko kasama sina Lucy ay dito ako pumupunta. This is my hobby even though we were back at Grunge.

"Well you're improving, that's what I can say for now" ngiting sabi naman nito sakin.

"I should get a reward for my achievement right....captain?" I playfully smirked at him.

"Well, I have a very good idea it can make you scream" sabi nito habang naglalakad papunta sakin ewan ko ba kung bakit hindi ako gumagalaw!

"H-huh?" para bang lumipad paalis yung kaluluwa ko.

Noong una hindi naman siya ganito, this past few days para bang nagiiba na tong gago na to. He stares at me and I don't know what to feel! Why so odd? Geez.

"Just kidding, you're too serious" habang tumitingin pa sa labi ko.

Parang tanga, hindi ko alam kung anong feeling ang nafefeel ko ngayon. Mukha tuloy akong kamatis!

"Dude!" Isang lalaki ang lumapit samin.

Habang kausap nya ito ay naupo ako sa isang bench doon, nakakapagod kaya ng sport na pinili ko. Hindi ko mapigilang mapansin ang detalye ng mukha nya.

Firm jaw, brown eyes, pinkish lips, magandang ilong. Matangkad din, maayos pumorma in short gwapo. Ano ba yan! Wala naman kaseng mga gantong lalaki sa Grunge, I mean meron naman pero bihira lang. Dito parang halos lahat naman eh.

Nanlaki ang mga mata ko ng tumingin sya sakin. Shit! Kanina pa ata ako nakatingin sakanya. Gaga! Ewan kase sakanya lang ako komportable maliban lang kina Ulan.

"May dumi ba sa mukha ko at para bang anghel ako sa paningin mo?" Iniwas ko naman ang tingin ko sakanya.

Ramdam ko ang paglapit nya sa akin. I don't know what's this? What's this on my heart.

"Huy!" Medyo nagulat ako.

"Bakit ba?!" nagulat naman to at napataas ang dalawang kamay.

"Ito naman, alam kong gwapo ako kaya tara na sa cafeteria, my treat" sa isang iglap our hands touched.

Isang malaking GAGO. Confident pa talaga sya at pinagtitinginan na kami dito ng mga pabebeng prinsesa. I saw the guy who talked to him kanina. Nakangiti ito samin. Wtf?! And I saw Lucy!

Kailangan ko ng magandang rason kapag bumalik ako sa dorm namin. Pero siguro tulog na sila pagbalik ko. Ewan siguro sa may kanya kanya kaming ginagawa we get tired easily.

Pagkarating namin ng Cafeteria sya na lahat bumili ng kakainin namin, yun tuloy pinagbubulungan ako dito.

"Kung pede lang ginawa ko nang palaka tong mga matatabil ang dila dito" naiinis na ako kanina pa.

Ngayon lang ba sila nakakita ng 'A big strong man showed up and fixed all of your problems' effect? Wait whut?

"Kain na Ms. Achiever,you deserve it" nang marinig ko yung salitang 'achiever' at 'deserve' I felt overwhelmed.

Even our parents can't say those words in front of us. They never showed something rather than letting us follow them.

"Deserve? Achiever? Big words huh?" napailing nalang ako at kumain.

"Oh bakit? Ngayon mo lang narinig?" sabi nya habang hindi sakin tumitingin.

"Kinda? Maybe? No? Whatever" sagot ko at kumain din, feel ko na tumingin sya saakin.

"Is that so? Ganun ka wicked ang Grunge? Even children can't hear spectacular words?" napatingin naman ako sakanya at hindi sya sinagot.

I guess he knew the answer.