Dileğim Sendin

Son dileğini dile!

Yaşadığım bu olayın üstünden bir gün geçmişti. Annemler 2 gündür eve gelmediler. Sanırım teyzemin psikolojisi yine bozuldu ve orda kalıyorlar. Saat sabahın 07:00'siydi odamdan çıkıp elimi yüzümü yıkadım ve sonra alt kata indim. Televizyonu açtığımda ekranda bir haber kanalı açıldı. İki gün önce evime giren o şerefsizin haberini gördüm. Adam aranan hırsızlardanmış ve onu biz yakalamıştık. Vay be tesadüfe bak. Kendi kendime söylenirken başka bir haber geldi ekranlara, işte nefesimi kesen o haber gözlerimin anında dolmasına sebep olan o haber.

"İki gündür kardeşinden haber alamayan Aslı Alışır sonunda bir haber aldı fakat bu haber sevindirmedi. Damarımızda akan kanın yavaşlamasına sebep olan o haber şimdi karşınızda..."

"Yolun ortasında tanınmayan adamlar tarafından durdurulup silahlı saldırıda iki kişi yaralandı arabayı süren kişi kurşunlardan kaçmaya çalışırken kurşunlardan biri işte tam buraya yanıcı madde taşıyan o yere denk geldi ve araç yavaş yavaş yanmaya başladı.
Aylin Çakır ve eşi Hakan Çakır bu kazada ağır yaralandı maalesef Aylin Çakır ambulansta hayatını kaybetti. Hakan Çakır'ın durumu ağır. Yakınlarına sabır yaralıya acil şifalar dileriz. İyi günler..." O isimleri duyduktan sonra şok içinde kaldım gözlerimden yaşlar akıyordu. O sırada telefonum çaldı kendimi toparlamaya çalışarak telefonu açtım arayan teyzemdi Aslı Alışır...
"+Alo... Teyze duyduklarım doğru mu?"
"-Selin..." Teyzem hıçkıra hıçkıra ağlıyordu!
"-Selin bak kızım bilmediğin şeyler var..."
"+Anlat da bileyim o zaman(!)"
"- 14 Mayıs 1998 yılında annen henüz babanla evli değildi. Murat diye bir adamla nişanlıydı evlenmek üzerelerdi. Murat senin dayın olan Gökhan'ı hiç görmemişti . Annen düğünden 2 gün önce dayınla konuşurken Murat geldi dayını tanımadığı için aldatıldığını sandı. Bağırmalar kavgalar derken annen çok sinirlendi ve ona "En ufak bir yanlış anlaşılmayı aldatılmak olarak anlıyorsan biz hiç evlenmeyelim." dedi ve yüzüğü çıkartıp Murat'ın yanına fırlattı. Murat inanmamakta kararlıydı. Ve o gece dayın öldü Murat'ın öldürdüğünü söylüyorlar fakat hiç bir zaman asıl sebebi ortaya çıkmadı. Murat hala ortalıkta yok..."
"+Bunu bana neden anlatıyorsun? Geçmişle bugünün ne alakası var?(!)"
"-Dayın öldükten 2 ay sonra annene bir mektup geldi ve o mektubu Murat göndermişti.'Unutma ki ihanetin affı yoktur elbet bir gün intikam alınır ve benim intikamım senin canın olacak(!)' Kağıtta sadece bu yazıyordu. Yani anneni o şerefsiz evladı Murat öldürdü (!)..."
Bu lafı duyar duymaz telefonu kulağımdan çekip kapattım. Kendimi tutamıyordum. O gün hiç dışarı çıkmadım kimseyi aramadım ve kimsenin telefonunu açmadım.
Sabah uyandığımda teyzemden bir mesaj vardı:
"Annenin dolabında bir tane SD var onu al ve izle." Sadece bu yazıyordu mesajda. Annem ve babamın odasına girdim ve dolabı kurcalamaya başladım elime değen bir şey vardı bir kutu. Aldım ve içindekilere göz gezdirdim. Bir kaç tane mektup ve teyzemin bahsettiği SD vardı. Mektupları görmezden gelip SD'yi aldım ve alt kata indim. DVD ye taktım ve koltuğa oturup izlemeye başladım. Bu annemdi(!)
"Kızım, birtanem canım yavrum biliyorum bunları senden gizlediğim için bana çok kızgınsın ama lütfen affet beni amacım seni korumaktı. Şuan bu videoyu izliyorsan benim başıma bişey gelmiş ve teyzen sana herşeyi anlatmış olmalı. Bak kızım şu zamandan sonra kendine daha çok dikkat etmelisin. Çünkü o senin de peşine düşebilir. O yüzden güvendiğin kız ya da erkek arkadaşlarının yanında durmalısın. Tek başına evde kalma lütfen. Ve şunu da bilmelisin ki artık eskisi kadar rahat olmayacaksın. Kaçman gerekecek kendini koruman. Sen bunları yapabilecek bir kızsın. Şimdi kızım 'Son dileğini dile' çünkü bu günden sonra dilek dilemeye bile fırsatın olmayacak ölmek için yaşamak gerekir kızım. Ölmek istiyorsan ilk önce yaşamalısın. Seni seviyorum bebeğim... Hoşçakal..." Göz yaşlarımla gülümsemeye çalıştım çünkü güçlü olmalıydım ben güçlüyüm ben güçlüyüm ben güçlüydüm hem de çok... Ve son dileğimi diledim o gün ilk defa annemin sözünü dinleyerek. Çünkü biliyordum hayatım bir kabusa dönecekti bir kabusun ortasında rüyayı bekleyecektik öylece. Ya savaşacaktık ya da kaçacaktık. Ben tekrar yorulmaktan korkuyordum ama olması gereken oysa ben ölmeye razıydım fakat ilk önce annemin intikamını alacaktım bu konu artık kan davası olmuştu annemin kanını yerde bırakmayacaktım.
Bu olanları tek bir kişiye anlatmaya hazır hissediyorum o da Furkan. Telefonumu elime alıp Furkan'ı aradım ve herşeyi anlattım.
"- Selin ne olursa olsun yanındayım bunu asla unutma."
"+Teşekkür ederim."
"- Selin..."
"+Efendim Furkan?" Derin bir nefes aldı ve cümlesini tamamladı.
"- Seni seviyorum..."
"+Bende seni... Görüşürüz"
"- Görüşeceğiz..."
Aslında onu yanıma almak istemiyorum çünkü ona zarar gelmesinden korkuyorum ama buna mecburdum o adam tehlikeli biri olmalı Furkan'ı bulabilirdi, en azından beraber olursak onu koruyabilirim.
Sevgi bitmezdi,
Sevgi,
Ölümsüz olan tek duyguydu...