TNPR Book 2: Love will lead us Back

Chapter 7.[Unwanted]

Ano bang pakulo ng lalaking to? Kinakabahan na ako sa pinagsasabi niya! Sasabog na ata ako.Hindi ko na alam ang iisipin ko. Bat nagkakaganito si kian? May plano nanaman ba siyang paikutin ako.....Hindi! Hindi maaari! Ayoko na! Tama na iyong isang beses akong nasaktan dahil sobrang hirap pag nahulog nanaman ako muli sa isang kian migs monticillo.Ayoko na maranasan muli yung sakit.

"Uwi na tayo kian." Nagulat naman napalingon si kian kay Pam.

"Huh?Are you serious?"Nagtatakang tanong ni kian.Inis na binalingan naman ni Pam ito.

"Nawalan na ako ng gana."Pag-aamin niya.She don't want to hear any lies anymore!

"Did I say something wrong na ikinagalit mo? Tell me." Hindi niya sinagot si kian.Bumaba siya sa mini cab at tinalikuran ito. Inis naman hinampas ni kian ang manibela at bumaba rin siya upang sundan si Pam.Hindi niya hahayaan na umuwi ito ng mag-isa.

"Shit! Ano bang ginawa ko?" Mura ni kian sa sarili.

"Pam!" tawag ni kian habang hinahabol si Pam.Hindi ito lumingon sakanya at mas lalo nito binilisan ang lakad kaya tinakbo nalang ni kian para mahabol ito.

"Pam." Hablot niya sa braso ni Pam at pinaharap niya ito sakanya.

"a-no ba? Bat mo pa ako sinundan? I said I want to go home!" inis na sabi ni Pam at iwinaksi ang kamay ni kian na nakahawak sa braso niya. She doesn't want kian touching him dahil iba ang nararamdaman niya. Parang salbotaheng kuryente ang dumadaloy sa katawan niya.

"You stay with me! Hindi ka pwede umalis na hindi ako kasama! Nangako ako sa daddy mo!"

"Ayoko! Just stay away from me kian! Hindi mo ako pag-aari kaya anong karapatan mo na sabihin sa akin na hindi ako pwede umalis! Ano ba kita? Boyfriend? You wish it in the stars!" inis na sabi ni Pam.

Natahimik naman si kian. Pam was right. Ano bang karapatan niya? Pero isa lang ang naiisip ni kian ng mga sandaling iyon that He really cares for her.

"You're right! But I really care for you Pam!Like what we are before,Being a friend..."

"Friends? Tayo? Ni Hindi ko naramdaman na kaibigan kita noon. You never really cared about me!"

"Iyon ang totoo Pam!"

"Liar! Hindi iyan totoo kian! Why are you bringing up the past? Tapos na diba iyon? I already forgive you marunong naman ako magpatawad but I can't forget how pain it was for me and that's because I trusted you with all my heart but you gave me nothing! Nothing but a piece of Heartaches!" Pinigilan ni Pam na hindi tumulo ang mga luha niya ng mga sandaling iyon. She doesn't want to feel that she is weak in front of kian! Gusto niyang ipakita rito na galit na galit siya! Now she felt relief! Naibuhos niya na ang lahat na hinanakit niya sa loob ng anim na taon!

"Can't we just start a new beginning?"Nagtangka hawakan siya nito but she step backward.

"I don't know where to start at lalong hindi ko alam kung kaya ko pa mahimasok sa buhay mo. 8 years had passed. Maraming na nag bago kian." Inis at halong lungkot ang nararamdaman ni Pam ng mga sandaling iyon. Tinalikuran niya si kian and started walking away with him.

Nang gabing iyon umuwi si kian sa Pad niya. Hindi siya umuwi sa mansiyon. Iniisip niya ang pagtatalo nila ni Pam kanina kaya karamay niya ang alak ngayon. Hindi niya alam na ganito pala kasakit ang sobrang nasasaktan.

Hindi ko alam kung kaya ko pa mahimasok sa buhay mo. 6 years had passed. Maraming na nag bago kian.

Paulit ulit iyon nag sisink-in sa utak ni kian! Hindi niya matanggap na hanggang doon nalang! Galit na tumayo si kian at itinapon ang baso at tumama iyon sa pader. He knelt down and brushing his hair angrily.