Edge of Never

7

It's already lunch time. So Amanda and I decided to eat sa cafeteria lang ng Junior High usually kasi doon kami kumakin sa cafeteria sa college malapit kasi maraming foods doon compare dito. Para less hassle na rin at malawak kasi ang campus at nakakapagod maglakad pabalik sa building namin mamaya.

"Huy, sino ba yang ka text mo?" I looked at Amanda nakakunot ang noo niya habang kumakain nakatingin pala ito sakin na panay ang tingin sa phone ko.

I wanted to text Kuya T to apologize pero nahihiya ako baka magalit pa yun kapag nalaman niya may number ako nito napaka private na tao pa naman yun. He doesn't even have social media accounts kasi kung meron lang ay hindi na ko hihingi ng number nito kay kuya. I don't know how to compose my message na sasabihin sa kaniya.

"A-ah wala to si ate summer lang." napataas naman ang isang kilay nito sa sinabi ko.

"Hindi ka nga kinakausap non, text pa kaya?" Well, she's right alam nito kung paano makitungo si ate Summer sa akin at marami itong alam tungkol sa family ko. Sa tagal ba naman naming magkaibigan eh kulang nalang malaman niya rin ang history ng mga ninuno ko.

"Malay mo na wrongsend."

"Sus, palusot." Naiiling na sabi nito. Alam na alam nito kapag may tinatago o nagsisinungaling ako sa kaniya. Hindi na muling nag tanong si Amy at pinagpatuloy nalang nito ang pag kain.

Afternoon classes will always be boring. Ito ang pinaka ayaw ko sa lahat dahil inaantok ako at parang naglalakbay kung saan ang isip ko. Katulad ngayon sobrang boring at Chemistry pa naman ang subject at yung prof naming matanda ang hina ng boses gusto ko tuloy mag donate ng mega phone.

I had no choice but to keep myself on focus. Graduating student pa naman ako and I won't let anyone to take my spot at the honor list. Wag ngayon na graduating na ko no. It would be a great disappointment for me and my parents. I do skipped classes pero not to the point na pababayaan ko ito. I know my limits and I have set my priorities.

The class ended at exactly three at nag announce ang class president na wala na kaming class next subject dahil may meeting daw yung mga teachers para sa graduation at ayun isa-isang nawala ang mga kaklase ko.

We decided na tumambay muna sa bench malapit sa field dahil maaga pa naman ito para umuwi at mukhang wala ring ganang umuwi si Amanda sa bahay nila dahil umuwi daw sa probinsya ang ate nito.

"Ikaw ha kanina kapa busy diyan sa phone mo." Amanda was looking at me at nakasimangot ito.

"Wala, I just texted kuya." Pag dadahilan ko kahit ang totoo hindi naman talaga si kuya ang ni-text ko.

It's already 1 hour after I texted kuya Travis and until now wala pa rin itong reply. Siguro busy ito o di kaya'y hindi niya talaga gustong reply-an ako dahil siguro galit ito sakin. Hays bakit ba hinihintay mo ang reply non?!

[kuya T can we talk?]

Sent.

[Btw, this is chase.]

Sent.

I sighed at tinago ang phone sa bulsa ko. I diverted my mind to other things kinakausap ko nalang si Amanda kahit wala ng kwenta ang topic para lang makalimutan na hindi mag re-reply si Kuya T.

"Oh my gulay!" Niyugyog ni Amanda ang balikat ko habnag nakatanaw sa likod namin.

"What?!" Inis na tanong ko at kinuha ang kamay nito sa balikat ko.

"I see heaven." Napatingin ako sa kaniya at nakatuon pa rin ang pansin niya sa likuran namin.

Nangalumbaba ako at nanuod na lamang sa mga naglalaro ng football at hindi na pinansin si Amanda.

"Hi kuya pogi ako ba hanap mo?" I looked at the guy Amanda is talking to.

"Kuya Travis!" Napatayo ako sa gulat. He is looking at me intently at parang naiilang ako sa mga titig nito. Hindi ito nakasuot ng uniform niya. He is wearing a white shirt and black pants. He looked so handsome with white shirt at ang buhok nito ay medyo messy dahil siguro sa hangin. Mayroon din itong silver necklace na nakatago sa loob ng shirt nito. Ni hindi man lang ito nag reply sa text ko sa kaniya at paano kaya nito nalaman na nandito ako.

Amanda looked so confused. Naikwento ko sa kaniya si Kuya T pero kahit kailan hindi niya pa ito nakikita dahil hindi naman siya madalas pumupunta sa bahay so wala siyang idea na ang lakaking nakatayo sa harap namin ay si Kuya Travis.

"Amy we have to go, I'll text you nalang." I quickly grabbed my bag at hinila si kuya Travis palayo doon. Narinig ko pa ang matinis na boses ni Amanda na tumatawag sa akin pero hindi ko na ito nilingon pa.

We ended up at the parking lot dahil dito lang ang walang masyadong tao. Don't get me wrong pero ayaw ko lang na ma issue kami at may mag sumbong kay kuya or ate Summer and that will be the end of me.

"You texted me." Pilit kong iniiwas ang mga mata ko sa kaniya dahil  nakapako ang paningin nito sa akin.

"A-about last time kuya." Naiilang ako and I don't know how to start this conversation. Matiim ang tingin nito sa akin at sobrang seryoso ng hitsura nito. Wala akong sagot na narinig mula sa kaniya. Nakikinig lang ito sa akin at matamang tinitingnan ako.

"I just want to apologize sa nagawa ko sa inyo ng girl friend mo." I bit my lower lip. He combed his hair using his fingers. The side of his lips rose. Hindi ko alam pero mukhang natatawa ito.

"Kuya magsalita ka naman!" Naiirita nako dahil ni isang salita ay walang lumalabas sa bibig nito.

"I'd do everything just for you to forgive me." I don't care if I sound so desperate for begging. Gusto ko lang linisin ang konsensya ko.

"She's not my girlfriend."

"Your fling?"

"No" umiling naman ito. May mapaglarong ngiti ito sa kaniyang labi. Nakatingala ako sa kaniya dahil matangkad siya sa akon.

"Your fuck buddy then." His jaw moved and his forehead creased.

"Where did you learn that?" I rolled my eyes at him.

"I'm not as innocent as you think." He gulped dahil nakita ko ang pagbaba at pagtaas ng Adam's apple nito. Ang observant ko talaga.

"Tell me who's that girl kuya?" I asked

"She's nothing important." As he said those words, I don't know why there is something that rejoiced inside me. I shrugged the thoughts out of my head.

"Still, I'm sorry." I smiled at him pero seryoso pa rin ng mukha nito. He is so handsome and I can even smell his manly scent habang ako sigurado na amoy pawis na ako.

"Let's go." He held my wrist tightly at nabigla naman ako sa ginawa nito. Pilit kung inaalis ang kamay ko sa kaniya ngunit mahigpit ang hawak niya dito. I felt so awkward.

"A-ah kuya kasi hihintayin ko pa sila Kuya Marco." I said and gazed at the opposite direction dahil pilit nitong hinuhuli ang tingin ko.

"Text him na mauuna kang umuwi." Seryoso ba to? Alam ba nito na hindi ako marunong mag commute?

"Hindi ako marunong mag commute." He left out a soft chuckle that sounds so lovely in my ears. What?!

"I'll drive you home." Namilog ang mata ko sa sinabi nito.

"No thanks kuya, I have to wait for kuya." Tumingin ito sa akin hindi pa rin binibitawan ang aking palapulsuhan at sigurado namumula na ito dahil sa higpit ng hawak niya.

"This is the only way I could forgive you." Parang wala ako sa sariling napatango at nag patianod sa hila nito.