heartache || woosan

2.0

Bara gidip içeceklerimizi aldıktan sonra otururken Tae'nin bir adama seslenişiyle seslendiği tarafa baktım.

"Ahh, Yeosangie~ seni çok yakın bir dostumla tanıştıracağım." Dedi bana doğru eğilerek.

Adam yanına geldiğinde sarıldılar ve sonra bana döndüğünde fark ettim.

"Yeosangie~ Bu Hwa. Park Seonghwa."

Anlık bir duraksama yaşadıktan sonra hatırladım.

Bu adam benim hastanenin kafesinde konuştuğum adam değil miydi?

Onun da yüzündeki şaşkınlığı görüyordum.

"Memnun oldum Bay Yeosang. Sizi tekrar görmek çok güzel." Dedi ve elini uzattı.

Bu adamın sesi gerçekten çok güzeldi.

Elini sıktım ve
"Ben de memnun oldum Bay Seonghwa." Dedim ve küçük bir gülümseme bıraktım.

-

-

-

"Bay Hwa, sizi böyle görmek beni çok üzüyor. Siz daha yeni hastaneden taburcu olmuşken...

Maria oturduğu makyaj masasının üzerinden kalkmış, Seonghwa'ya doğru yavaşça yürümeye başlamıştı.

"Daha tamamen iyileşmemişken...

Seonghwa'nın oturduğu koltukta onun üzerine çıktı ve
"Hemen Club'a geri dönmeniz sizce de tehlikeli değil mi?" Dedi, uzun, kızıl saçlarını geriye atarak.

Maria ellerini Seonghwa'nın önce yüzünde ve sonra vücudunda gezdirmeye başlamıştı ki tam yüzüne doğru yaklaşırken Seonghwa
"Maria...sen benim çalışanımsın, fahişem değil." Dedi ve elindeki viski bardağından bir yudum aldı.

"Şimdi kalk ve işini yap. Herkes seni bekliyor." Dedi ve Maria sinirli bir şekilde Seonghwa'nın kucağından kalktı ve giyinme odasından çıktı.

Seonghwa ise Maria çıktıktan sonra aynanın karşısında kırışan beyaz gömleğini düzeltti ve odadan çıktı.

Çıktığında daha erken olmasına rağmen ne kadar fazla insanın gelmiş olduğunu fark etti.

Burası şehrin en ünlü eğlence mekanlarından biriydi. Herkes ve her şey için olan bir yerdi.

Bu yüzden de olayları çok olurdu. Polislerin haftada neredeyse 4 kere geldiği tek yerdi.

Ama başarılı bir mekandı. Seonghwa bunu seviyordu. Eğlenmeyi.

İnsanların arasından geçerek kendi loca bölümüne gitti ve içkisini yeniletti.

Müzik. Dans. İçki.

Gerçekten seviyordu.

Başka, tanımadığı insanların kafa bulup, eğlenmelerini görmek mutlu ediciydi. Hiç kimse, hiçbir şeyi düşünüyor gibi görünmüyordu.