His Pleasuremate

Chapter 14

CHAPTER FOURTEEN

Janine's POV:

Hanggang ngayon ay di parin ako makapaniwala na nasa harap ko na si Leb. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Masyado akong nagulat sa mga pangyayari.

After all these times, Si Leb pala yung nagligtas sa akin. Di ko manlang siya nakilala.

How stupid of you, Janine!

I heard him chuckled dahilan para bumalik ako sa wisyo. I looked at him and there, I saw him smirked.

"I don't believe you." I told him. He laughed pero agad nanapawi yon nang mapansin niya na seryoso ako sa sinabi ko.

Why would I believe him? Mamaya niloloko lang ako nito.

Magsasalita pa sana sina mommy at daddy nang biglang hablutin ni Kaleb ang braso ko, papalapit sa kanya.

"Don't worry tito and tita, Maniniwala rin siya sa akin." He said to my parents at unti-uti niyang ibinaling ang tingin niya sa akin.

"Right, Erin?" Dugtong niya.

"Whatever." Then I rolled my eyes. Mabilis namang tumawa ang mga magulang ko. Ugh, ano bang problema nila?

"Bagay na bagay talaga kayo ni Erin, Hijo." Sabi ni mommy tila kinikilig pa. Mabilis namang tumango si Dad habang nakangiti.

"I know tita, I know." He said seriously while looking at me intently.

And I should admit, hindi ako komportable sa way ng pagtitig niya sa akin. I gulped.

He bit his lower lip at kasabay noon ang pagtapat ng labi niya sa tainga ko. Then he whispered.

"Nervous?" Suddenly I froze. God, Why am I feeling uncomfortable?

Agad namang tumikhim si Dad at mabilis niyang nakuha ang atensyon namin. Thanks, Dad! I owe you a lot.

"Oh sige, Mukhang marami pa kayong pupuntahan. Umalis na kayo para hindi kayo masyadong gabihin." Bilin ni mama sa amin.

Agad namang tumango si Kaleb at kasabay noon ang pagpulupot ng kamay niya sa baywang ko. Gusto ko man iyon alisin ay hindi ko magawa. Fuck you, Kaleb!

Paalis na sana kami nang biglang magsalita si dad.

"Hey young man, until 7pm only." Sabi ni dad kay Kaleb.

Mabilis namang nag thumbs-up si kaleb at unti-unti na kaming naglakad palabas ng bahay namin.

Ngunit nakaka-ilang hakbang pa lamang kami ay tila napalitan ng isang napakadilim na aura ang paligid nang makita ko na nakatingin siya sa amin ng matilim, Lalong-lalo na kay Kaleb.

"Janine." Sabi niya gamit ang malamig na tono. Kahit ganoon pa man ay bakas sa boses niya ang pagkagalit.

And suddenly, everything in my mind goes blank.

I looked at Kaleb, and there he was, a playful smile formed in his lips. Tila ba nagugustuhan niya ang mga pangyayari ngayon.

Seriously? Nakukuha pa talaga niyang ngumiti?! Argh!

"Mr. Villaroman, Why are you here?" Sabi ni Dad na ngayon ay nasa gilid ko na. Bakas sa boses niya ang pagkagulat.

"I just want to discuss something with you, Mr. Rodriguez." Sabi ni Daniel sa akin. Agad namang bumilis ang tibok ng puso ko.

What the hell?! Anong sasabihin niya?!

My dad's eyebrows furrowed. "About what?"

Daniel looked at me like he will tell something na hindi ko magugustuhan. And here I am, Started to get nervous.