Chapter 49: acceptance...Part 2

155 9 3
                                    

Sorry bitin po yung last UD

Mianhae.....

Minho's POV

Inayos ko muna ang aking kama at sumunod din ako sa may kitchen.

Pinapanuod ko lang siyang magluto..... Hmmm ang bango... Nakaupo lang ako. Ilang minuto lamang at naluto na rin ang niluluto niya...

Kaya pumunta siya ng dining table at sumunod rin ako at umupo.

" ikaw hindi ka ba kakain?" tanong ko

" ahh ikaw nalanh wala akong ganang kumain. Wag kang mag alala at walang lason yan" nakangiti niyang sabi tapos bumalik sa pagiging seryoso yung mukha niya.

Naging tahimik nalang din ang paligid. Siya naka upo lang at nakatulala

Mabasag na ang katahimikan

"diba may mga bantay ka?"tanong ko

" ahhhh tinakasan ko sila kahapon Sinundan ko kasi sina krystal at taemin. Speaking of taemin and krystal hindi na nila ako binalikan ahh" sulli

"baka hanapin ka ng mga body guards mo at mapagalitan ka pa ni president choi" ako

Tapos napatungo siya " sanay na ako na napapagalitan ni president minho" malungkot ang ekspresyon ng mukha niya.

" ahhh thank you nga pala sa kahapon"ako

" ahhh wala yun. Hindi kasi kinaya ng konsensya ko na pabayaan ka baka may mang yari pa sayo ako pa masisi" nakaharap na yung mukha niya saakin.

At nagkaharap ang mga mukha namin. Nagtama ang mga mata namin. Ayyy bakit hindi ko maiiwas ang mata ko sa kanya... Nagkatitigan kami. Seryoso ang mga mukha namin.

Napansin kong may namuong mga luha sa mga mata niya. At agad niya yung pinunasan gamit ang kamay niya

" ayyy sorry ahhh ano ba yan bakit ba ako naiyak"sulli

" Sulli" seryoso kong sabi

" ohh bakit may kailangan ka?" sulli

" sana mapatawad mo talaga ako sa lahat ng nagawa ko sayo sa lahat ng sakit sulli sorry sorry sorry talaga" para akong nagmamakaawa ngayon.

Bakla man pakinggan pero ok  lang mapatawad niya lang ako

" alin ahhh yung sa inyo ni yuri actually minho natanggap ko na. Pinapatawad na rin kita. Pero hindi pa dun maaalis ang sakit na naramdaman ko" sulli. May mga luha na pumapatak sa mga mata niya. At pati ako parang mapapaiyak na rin.

" siguro naman pakinggan mo muna ako mag explain sulli kahit ngayon lang mag eexplain lang ako"

Tumango naman siya at nakatungo

Sulli's POV

Ano ba yan pinag tataksilan ako ng mga luha ko. Naiinis ako sa sarili ko kasi naiyak ako sa harap niya.

" Yung mga nakita mong mga pictures noon. Hindi totoo na nagkiss kami lips to lips. Yung hug inaamin ko totoo yun nandon pati yung magkahawak kamay. Kaya naman kami nagkahawak kamay nun kasi napagtripan noon si yuri kaya hinawakan ko yung kamay niya at itinakbo siya palayo. Yung kiss sa cheek totoo rin yun kasi naitulak ako nun ng tao sa likod ko at accidentally napakiss sa pisngi ni yuri at yung kiss lips to lips talaga hindi totoo yun. Kasi kung mapapansin sa picture nakatalikod ako at nakaharap saakin si yuri sa picture mukha kaming nag kikiss pero yung totoo pinipisil lang ni yuri yung pisngi ko"paliwanag niya

"pero yung totoo minahal mo ba?" seryoso kong tanong

"nung panahon na yun pareho lang kami ng pinagdadaanan ni yuri sulli... Naging malapit kaming magkaibigan----" pinutol ko yung sinasabi niya

How did you do this to me?: (MinSul)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon