SPECIAL ACADEMY [UNDER MAJOR REVISIONS]

CHAPTER TWENTY EIGHT

    Gabriella POV

"Why did you accept it? You are the founder of this gang, Gabriella. Estevan is just the brother of your right-hand man. How could him!"

Nandito kami sa isang silid habang nasa tabi ko lang si Caroline. Ang ilang kasamahan namin na tapat sa akin ay pinatakas na ni Estevan pero pinatili niya muna kami dito. And I didn't know why.

Kapag mainip ako tatakas nalang ako wala nading oras babalik pa ako ng akademya.

"Stop it, Caroline. I left the gang a year ago without a word and I deserve this."

Isang taon akong hindi nagpakita dahil sa nangyari kay Dave. Isang taon akong nag mukmuk dahil ako ang may kasalanan kung bakit sya namatay. Isang taon ding kamuntik lumagas at mag kanya kanya ang samahan. But, Estevan gathered them. Kaya si Estevan na din ang sinusunod nila ngayon.

"I won't stop! You'll die, Gabby! You only have 5 months! I can't accept this! I can't!"

Nag-iiyak ito sa harapan ko dahilan upang lumambot ang mukha ko. Despite being the queen of this gang, I surely have a soft heart. Hindi bato ang puso ko gaya ng ibang mga mafia Queens.

Kaya lang naman sila naging ganyan dahil may pinagdadaanan silang napaka-saklap sa buhay. Hinaplos ko ang mukha ng matalik kong kaibigan ng halos walong taon sa states.

She's been my sister, my friend. Kaya ako pumunta dito ay dahil din sa kanya. I can't accept the thought that she's going to die along with my loyal men.

"Hush. Everything's gonna be alright. This is my destiny, Caroline. I was supposed to die."

Mapait kong wika at niyakap siya, humagulhol naman ito.

"You can't die, Gabriella! How about me? Don't leave me, please! I don't want to lose you, I don't want to!"

Nakagat ko ang ibabang labi upang pigilin ang nagbabadyang luha.

...

["Gabriella? Where the f*cking hell are you?"]

"Rafael?"

["Ako nga. Malapit nang umaraw, Gab. Kelan ka babalik? Shit, naresolba na ang pag-atake ng mga assassins. They'll check every student and dorms later."]

Nakagat ko ang sariling kuko ng marinig ang binigkas ni Rafael sa kabilang linya. It's 3 o'clock in the morning. Hindi pa ako pinapalabas ni Estevan sa kwartong ito. Mayroon daw kasing bisita kaya kinulong niya muna ako dito.

"Okay, aalis na ako. Hintayin mo ako sa gate, ok?"

["Just hurry up, brat."]

Sabi nito at pinatay ang tawag. Napapailing ako at inayos ang sarili bago tumungo sa pinto ng kwartong ito. I tried to open it but it was still locked. Napa-ngisi naman ako at kinuha ang hairpin ko sa buhok.

Napa-titig ako sa hairpin.

"Gumana ka ha? Kapag hindi ka gumana mamamatay tayong dalawa kapag nalaman na wala ako sa akademya."

Parang tanga kong kausap dito.

Kinalikot ko ang keyhole ng pinto at pilit pinapakinggan ang bawat pitik nito.

Click

Success!

"Gabby? Where are you going?"

Napa-lingon ako kay Caroline at lumapit sa kanya. Hinigit ko ang kamay nito.

"Let's go. Come with me."

"We're escaping?"

Tumango ako sa sinabi nito na siyang ikina-ngiti niya. Caroline also knows how to fight, pero masyado siyang malambot, mabilis siyang maawa sa mga nakakalaban.

Lumabas kami ng silid na iyon at mabilis na tumakbo sa mahabang pasilyo ng lugar na ito ng walang ka tunog-tunog.

Sinenyasan ko naman si Caroline na sumunod sa bawat yapak ko. Mabilis kong binuksan ang isang pinto na buong akala ko ay ang pinto palabas.

"What the f*ck?"