SPECIAL ACADEMY [UNDER MAJOR REVISIONS]

CHAPTER NINETEEN

Gabriella POV

"ELLA!"

Hindi ko pinansin ang sigaw ni Nathaniel sa malayo at mas lalong binilisan ang lakad. Isang linggo ko din siyang hindi nakita at alam kong nagpapagaling ito sa mga sugat niya.

"DARLING! Wait!"

Nainis ako sa sinigaw nito. Nagsimula namang magbulungan ang ilang estudyante na nadadaanan ko at nakarinig sa sigaw niya sa akin.

"Gosh! Sila ba?"

"Kaya ba naghamon ng away si Niccolo kay Nathaniel dahil sa kanya?"

"What's so special about that bitch? Eh isang dakilang malande din naman 'yan siguro nilande niya din si Nathaniel ko."

"I can't believe she's been noticed by them! So unfair!"

Mabilis na sana akong umabot sa loob ng library at bubuksan ko na sana ang pinto ng biglang may bumuhos na anong malagkit sa ulo ko. Umawang ang labi ko sa gulat at nabitawan ang dala-dalang libro.

"FUCK! WHO DID THIS?!" singhal ni Nathaniel na nasa gilid ko na pala.

Narinig ko ang tawa ng mga nakakita.

Napakagat ako ng labi upang pigilan ang inis.

"You like it, bitch?" napa-tingin ako kay Patricia na may nginunguyang bubble gum.

A typical slut.

Amoy na amoy ko ang matapang na amoy ng pinturang pula sa katawan ko at hindi ako tanga para hindi malaman siya ang may gawa. May kasama pang alipores.

"How dare you, slut!"

Pinigilan ko si Nathaniel na akmang susugod kay Patricia. Inangat ko lang ang kanan kong kamay para pigilan ito at walang emosyon na tinitigan si Patricia.

"What? Wanna fight?" she laughs "I know you can't fight, Mikaella. Kaya ka nga nanglalandi sa mga malalakas diba? Aside from being with your cousin, you wanted more power to do what you like without worries."

Napantig ang tenga ko. Napahigpit ang kuyom ng mga kamao ko at pinigilan huwag magpa-dalos-dalos. Alam kong hindi marunong lumaban si Mika kaya nga mas pinili kong huwag mapa-away dahil ayokong mabuking. Tanging si Rafael lang at si Nathaniel ang nakaka-alam kong sino ako at ayoko ko nang madagdagan.

I even force myself, compose myself like Mika ngunit hindi ko lang sinunod ang ilan niyang ginagawa. But still, I tried to be her. Kahit palihim nila akong nilalaet, I tried my best to not fight back.

"What? Natamaan ka? Well, para din naman sayo 'yon. You're a bitch. Nothing. but. a. BITCH."

Nilapitan pa ako nito at sinabi ang katagang iyon sa mukha ko. Hindi ko alam ngunit nagdilim ang paningin ko at hindi ko na alam ang nangyari. Ang tanging naririnig ko lang ay ang mga sigawan ng mga babae at mura ng ilang lalaki.

"ELLA, STOP!"

Nabalik ako sa reyalidad at halos magulantang ako ng nasa harap ko na si Patricia at halos maligo na ito sa sarili niyang dugo sa mukha. Naka-dagan ako dito kaya nanginginig akong napa-tayo sa gulat. Inalalayan naman ako ni Nathaniel at inilayo sa walang malay na si Patricia.

"I-i don't know..." napa-lunok ako dahil parang may bumara sa lalamunan ko. "Hindi ko alam ang nagawa ko. Tell me, Nathan? What happened?"

Imbis na comfort na salitang marinig ko mula sa kanya ay isang gagong sagot ang sinagot niya.

"You beat the hell out of her! You punch her so hard in the face! I even can't recognize you! Your so hot out there, darling."

Tinitigan ko ito ng masama.

"What? I'm telling the truth, hindi na sana kita pinigilan."

Napapa-iling ako at iniwan na lang siya doon. Kailangan kong maligo at magpalit. Meron pa akong sunod na klase.

...

Matapos kong maglinis ay sinugurado ko talagang umalis ang amoy ng pintura dahil halos maubos na ang sabon sa CR. Lumabas na ako at tinungo ang daan patungo sa sunod na klase.

Napa-tigil ako ngunit nagpatuloy lang ulit sa paglakad ng mamataan ko sa malayo si Niccolo na nakasandal sa pader ng isang classroom. Lalagpasan ko na sana ito ng mabilis niyang hinila ang braso ko.

"Stop." masama ang titig nito sa akin.

"Anong kailangan mo?" walang emosyon kong tanong at winaksi ang braso sa pagkakahawak niya.

Tumayo ako ng tuwid sa kanyang harap at tinaasan siya ng kilay.

"How did you do it, Mikaella? I thought you don't know how to fight? I trained Patricia well you know that. She can't be knockout by someone like you."

Hindi ko mapigilang mabagabag sa narinig.

"You don't give a shit, Niccolo. Just leave me alone." Aalis na sana ako ng hinila niya ako ulit at hindi na ako naka-react.

Dinala naman niya ako papunta sa lugar na konti lang ang estudyante.

"You can't do punched, Mikaella. Because you're weak."

Napahinga ako ng malalim at kinalma ang sarili saka inayos ang ekspresyon sa mukha.

Nagulat ako ng mahigpit niya akong hinawakan sa braso.

"Now, I can. Hindi ba pwedeng matuto, Niccolo?" Tanong ko dito na siyang ikina-tigil niya.

"You called me months ago. And I always wanted to ask this. You told me that you're pregnant, what happened? Did you abort my child?"

Napa-singhap ako sa nalaman. So, he is the father of the three months old baby on my sister's womb! This is absurd.

[A/n: Try reading my new story INTOXICATED! Tenkyuuu💜]