SPECIAL ACADEMY [UNDER MAJOR REVISIONS]

CHAPTER EIGHTY FIVE

Gabriella POV

Nagising akong nasa isang maliwanag na lugar. Tangina, nasa hospital pala ako. Napahawak ako sa pisngi ko at nakapkap ang makapal na benda roon.

Napatigil ako sa pagkapkap ng sarili ko ng maalala si Rafael. I cried silently but i made myself to stop. Inilibot ko ang tingin sa buong kwarto, nailiko ko ang mukha sa gilid ng kama ko.

Nagulat ako ng makita ko si haize na nakadukdok sa gilid ko at natutulog. Hinaplos ko ang malambot nyang buhok na syang nagpa gising sa kanya.

"Damn, you're awake. How do you feel? Do you want something to eat? Huh, sweetheart?"

Napangiti ako at napayakap na lang sa kanya. Mabilis naman syang gumanti sa yakap ko at hinaplos ang likod ko.

Biglang naman bumukas ang pinto ng kwartong ito at nakitang sina Nathaniel iyon habang may hawak hawak na mga pagkain prutas at bulaklak. Lumapit sa akin si nathaniel at kinuha ang isa kong kamay mula sa batok ni haize at dinala iyon sa mga labi nya.

"Darling--"

"Jerked off."

Tinapi naman ni haize ang mukha ni nathaniel bago pa nya mahalikan ang kamay ko. Natawa ang mga nakakita sa ginawa ni haize dahil halos lahat ay nandito na sa loob.

"Oh fuck, masyado kang possessive. Ako na nga itong boyfriend na nag paraya para sainy--"

"Get Nathaniel the hell out of here, Lavender."

Tumalima naman sa utos si Lavender at mabilis na hinila ang likod ng kwelyo ni nathaniel bago kinaladkad ito palabas.

"Damn! Ack! I'm getting choked! C'mon, papatayi---"

Napailing na ako ng makalabas na nga sila sa kwartong ito at hindi kona narinig pa ang mga reklamo at mura ni nathaniel.

Napapailing ako, masasabi kong nagkaroon din ako ng masayang mga araw sakanya noon. Even if pagpapanggap lang ang relasyon namin dahil sya lang naman ang nag blackmail sakin para maging jowa nya ko. But still, I was happy and thankful that he was there.

Always backing me up and taking care of me.

Lumapit naman si white sa akin at dumiretso sa gilid ko kung saan nakakabit ang ibat ibang aparatos ko.

"How are you feeling, gabriella?"

Napangiti ako sa kanya. Maayos lang sya hindi sya namatay. And that makes me happy.

"Okay na. I'm happy that you're also safe, thank you for protecting me. Salamat talaga, white."

Nakangiti kong anas kaya nginitian din nya ako ng maluwag.

"That's good to hear. And you're welcome, you're my lovely patient after all."

He smiled once again and quietly sat on the nearer couch dito sa loob. Sunod sunod nading lumapit sa akin ang iba at tinanong kung okay lang ba ako at paulit ulit din akong sumasagot na okay na ako. Napatingin ako sa tahimik na si schalzi kaya tinawag ko sya at lumapit naman sya sa akin.

"Schal."

She looked up at me. Ngunit maya maya lang ay umiyak sya sa harap ko habang nasa likod ko pa naman si haize.

"Hey hey, anong problema?"

"H-he's gone, gab. Red is gone! N-namatay na sya, he already left me." humagulgol sya ng iyak

Napasinghap ako. Jarred? Jarred Nawrat? Is dead? P-paano? Rafael is dead, paanong si jarred din? Nawalan na ng dalawang miyembro ang special 10? It's not good, this is terrible!