SPECIAL ACADEMY [UNDER MAJOR REVISIONS]

CHAPTER TWENTY SEVEN

 Gabriella POV

"Let me go!"

Napatingin ako sa direksyon ni Caroline, na hawak ng isang lalaki at tinutukan pa ng baril sa ulo. Napahinto ako at umatras na siyang ikinahalakhak ni Estevan.

I closed my eyes and breathed deeply.

Tumayo siya mula sa kanyang upuan at lumapit sa akin, tumigil sa harap ko. Napaangat ang tingin ko nang hawakan niya ang aking baba at itaas ito para magkapantay ang aming mga mata.

"Minahal din kita, Gabriella. Pero anong ginawa mo? Mas pinili mo ang kuya ko kaysa sa akin."

Napa tiim bagang ito at nawala ang ngisi sa mukha. Hindi ko mapigilang magulat sa sinabi nito.

"Shock? Hindi mo kasi naramdaman kasi napakamanhid mo. I tried to show my affection towards you but what the hell did I get? You f*cking loved my f*cking g*ddamn brother because he f*cking confessed his feelings to you before I did. I was left hanging and I f*cking hate my brother because of that!"

Napitlag ako sa higpit ng kanyang paghawak sa aking braso.

Hindi ko alam kung paano magre-react, d*mn it. May lihim palang pagtingin ang mokong na ito sa akin na hindi ko napansin. Ganun ba talaga ako kamanhid?

"You're being stupid, Estevan. Kung 'yan din lang naman ang rason kung bakit mo ito ginagawa sa akin, sadyang napakakitid ng utak mo."

Walang habas kong sinabi at inalis ang kanyang hawak sa aking braso. Muli namang bumalik ang mapaglarong ngisi sa kanyang mukha at umikot ikot pa sakin.

Napapa iling ito at tumigil sa likod ko, hinawi nito ang mahaba kong buhok patagilid at ipinatong nito ang baba sa balikat ko.

"My Queen, you don't understand. You're not the only reason, and I don't want you knowing it."

Parang tumigil ang paghinga ko nang hipan niya ang aking leeg at batok bago itaas ang bibig sa aking tenga at doon bumulong. Nanatili akong tuwid na tumayo dahil kapag nagkamaling galaw lang ito ay makaka tikim ito sa akin.

"If you don't want me to take your pills then, be my Queen. Be the queen of this gang again and be beside me. Be my woman, Gabriella."

Mabilis ko itong siniko sa tagiliran dahilan upang uminda ito sa sakit at bahagyang umatras. Lumingon naman ako dito.

"In your f*cking dreams. I only love him at hindi ako sasama sa isang lalaking wala naman akong ni katiting na nararamdaman. I'll quit this shit, gusto ko nang umalis dito dahil ito ang dahilan kaya nawala sa akin si Dave!"

Nakatanggap ako ng isang malutong na sampal mula sakanya na hindi ko iniwasan. Pinigilan kong huwag maluha at tinitigan siya. Hindi ako naluluha sa sampal niya ngunit sa kadahilanang naisip ko na naman ang nangyari kay Dave.

"He's gone, Gab! And if you don't want to come back then you should fucking follow the rules you damn created. Tutal mahal na mahal mo yong gagong yon."

Napa-tingin ako sa kanya ng seryoso dahil sa sinabi niya. He's right, kapag may lumabas na tao sa samahan ay dapat magkaroon ng punishment na ako ang may gawa.

"Now, you must choose Gabriella. Kill one of your family or kill yourself."

Nakagat ko ang pang-ibabang labi sa pagpipigil ng luha.

"Please, stop! Let her go! She doesn't deserve such punishment! She's our creator! She's our queen!"

Napailing ako sa sigaw ni Caroline habang nagpupumiglas sa hawak ng isang lalaki. Tinitigan naman ako ng ubod ng seryoso ni Estevan na syang sinalubong ko.

"I'll choose." Ani ko.

"Noo! Please, Estevan! You don't have to do this, my Queen! Please!"

Napapikit ako at muling nagmulat.

"I choose to kill myself."

Narinig kong napa-singhap si Caroline at ibang mga taong nandito sa sagot ko. Napa-lunok ako kasi parang may bumabara doon na kung ano dahil sa pagpipigil ko ng emosyon.

"I'll choose to kill myself, Estevan. But I'm begging you."  Napa-tingin naman sa akin ito. "I need more time, I need to find someone. I need to find someone kaya nakikiusap ako, I will kill myself and surrender all of my pills just give me more time. Hindi ako tatakbo at tatakas, you know me."

Hindi ko kayang piliin ang pumatay ng kapamilya. I love my mom and dad. Umalis ako ng samahan kaya dapat kong tanggapin ang punishment na ginawa ko upang mapanatili ang reputasyon ng samahan. Kapag hindi pumili ng punishment ang mga lumalabas, lahat sila papatayin. Lahat ng pamilyang lumabas sa grupo, kasama siya, ay papatayin ng mga kasamahan niya sa mafia gang.

"Good."

Walang emosyong wika ni Estevan at muling naupo sa kinauupuan kanina.

"I'll give you the time you need. But for now, I need some of your pills."

Wala akong nagawa kundi iabot sa kanya ang dala-dala kong isang capsule ng pills sa bulsa. Inabot naman niya ito at binigay sa isang utusan nito. Siya na nga ang naghari sa mga tao dito.

"I can free them because of the pills, Gabriella. And for the time you wanted, I'll give you five months to live." Lumawak na muli ang ngisi niya.

Napapikit ako ng mariin at napabuga ng hangin. Nakatadhana pala ang kamatayan ko. This is kinda absurd. Nevertheless, this is the best idea they can make.

It's totally my defeat.