SPECIAL ACADEMY [UNDER MAJOR REVISIONS]

CHAPTER TWO

Gabriella POV

"ELLA! YOUR HOME!"

Mabilis kong niyakap si papa ng makita ko ito pagkalabas at pagkalabas ko ng airport.

"PAPA!" Hinalik-halikan nito ang magkabila kong pisnge kaya napa-ngiti ako.

"I miss you papa." I hug my father so tight in the neck.

"I miss you too, sweety." My dad kissed me in my temple.

Pumasok na kami sa loob ng sasakyan ni papa at ang mga men in black na nito ang bahala sa mga maleta ko at ipinasok sa likod ng sasakyan.

"How are you Ella? Your m-mom? How's she?" Kita ko ang malalalim na eyebags sa magkabilang mata ni papa kaya hindi ako tanga para hindi malaman kung anong nangyayare dito.

Hinaplos ko ang magkabilang pisnge ni papa. He look so tired and frail.

"I'm okay, mama's okay b-but... you're not, papa." Seryoso kong ani. Kita kong nagulat si papa sa sagot ko.

"My sweety. I'm fine, papa's fine." sabi nito.

"Si Mika. Why did she really-- why, why did she hang herself?" Halos bulong ko sa hangin na tanong. Hinawakan ni papa ang mukha ko, nginitian pa niya ako.

"Everything's alright, and I know your twin is happy wherever she is now. There's nothing to be worried about, fei'er." Natahimik ako.

It's been days nang maka-uwi ako galing Europe, parati kaming nag bo-bonding ni papa kasi parang nilulugmok nito ang sarili sa trabaho kaya parati ko siyang inaayang lumabas. Gabi-gabi din akong kumakalap ng impormasyon sa nangyare sa kakambal ko at gabi-gabi nadin akong nagpupuyat. Hindi alam ni dad ang lihim kong pag-iimbestiga at wala akong balak na sabihin.

That's when I knew that there was something wrong about her death. Pumapasok ang kapatid ko sa isang academy na hindi ko alam ay nag-eexist sa bansang ito. Like fuck? It's a school of lunatics! Maraming mga taong kakaiba doon! Bakit doon siya pinapasok ni papa? I really can't believe it! All I knew Mikaella is doing fine in the Philippines. I felt relief when she told me that she was fine. I should have known better.

Napa-buntong hininga ako at tinignan ang repleksyon sa salamin dito sa banyo. Nandito ako sa dating kwarto ng kakambal kong si Mika at ako na ang naka-stay dito. Sinabe ko din na dito na ang magiging kwarto ko. Maybe may makukuha akong impormasyon sa kwarto niya pero napaka-palad ko at wala akong nakita.

I have green eyes na siyang pinagkaiba namin ng kakambal ko and if I need to find the truth why she died kailangan kong magpanggap bilang siya at makihalubilo sa mga ka-close niya lalong-lalo na sa school na iyon. Wala na akong maisip na paraan kundi ito, I'm desperate and I need answers.

Nakita ko din ang picture kanina ni Mikaela at pinakulot niya pala ang mahaba niyang buhok habang ang sa akin ay bagsak na bagsak sa pagkaka-straight. Napa-buga ulit ako ng hangin, ang daming arte ng kapatid ko at pinakulayan niya pa ng blonde. Bumili ako ng contact lens na kulay brown, yun kasi ang kulay ng mata niya at namana niya iyon kay papa habang ang green kong mga mata ay namana sa mama namin.

I also managed to get important information. No one knows Mikaella's death. My father, he hid this information from the public. Pero bakit?

Malapit na din ang pasukan ng academyang ito kaya nagpa-enroll na ako bilang si Mikaella, I need to find that bullshit who ruined my sister's life. Kahit alam kong bulgar ang pagpapanggap ko, I'll take this risk. Namatay ang kakambal ko na may tatlong buwang bata sa sinapupunan na siyang mas lalong ikina-gagalit ko. Napa-kuyom ako ng kamao sa inis.

"Ella? Ella?" Sunod-sunod na may kumatok sa pinto ng banyo.

"Coming!" Naisigaw ko nalang kay papa dahil siya ang tumawag. Inayos ko naman ang sarili ko bago lumabas.

Nabungaran ko kaagad si papa sa labas ng banyo kaya nangunot ang noo ko.

"Bakit po papa?" Taka kong tanong dito.

"Mika's friends are downstairs." Nagulat ako.

"What?" Nakita kong seryoso ang mukha ni papa na siyang ikina-taka ko.

"What did you do, Ella? May nag-email sa akin na naka-enroll daw sa Special Academy si Mikaella Lu." Seryosong hayag ni papa na siyang ikinayuko ko.

"D-dad, let me explain---"

"I won't let you go there. I don't want to lose you too, Ella." Nagulat ako sa tono ng boses ni papa kaya napa-tingin ako dito. Papa's face is full of worries and regrets. Pero bakit?

"I don't understand, hayaan niyo na po ako papa. I need to know what really happened to Mika and why she end up dead! I need to find that person who push my sister to her death!" Nanggagalaiti kong tugon.

I will really find that dumbass and I will also make him kill himself! Masama akong magalit at alam 'yon ng papa, at alam niya din na kapag nag-disesyon ako ay hindi na iyon matitigil ng kung sinuman even my dad or mom. Nakita ko ang nakikisamong mukha ni papa na siyang ikinatahimik ko.

"Lalabas po ako para tignan sila—" Napa-tigil ako ng magsalita si papa.

"Hindi nila alam na namatay si Mika dahil pina-cremate ko na ang bangkay nito bago pa may naka-alam at may naka-kita." Nanlaki ang mga singkit kong mata sa sinabe ni papa.

So he really did it. Why, dad?

[A/n: Try reading my new story INTOXICATED! Tenkyuuu💜]