Don't Mess With The Badass Chic

CHAPTER 2

Kent's POV

Until now I can't still believe to myself that I came back here in the Philippines just to continue my studies. After four long years in States, I thought I'm not gonna step my feet ever again in this country. But I've become a different person now. Not the same person before I leave.

*Sigh*

Pumasok na ako sa classroom ng first subject ko and as usual, I'm late. Mukhang kakatapos palang ng self-introduction at ako naman, uupo na sana sa nakita kong bakanting upuan pero tinawag ako ng teacher namin bago pa man ako maka-upo.

"Hey! Where do you think you're going Mister?" Mataray na sigaw niya. Pero bigla nalang naging soft ang mukha nong nilingon ko siya at nginitian.

"I'm sorry Ma'am. Where should I sit instead?" I said politely. Late ako eh. Alangan namang magdabog pa ako.

"Come in front and introduce yourself first." Sabi ni Ma'am.

Pumunta na ako agad sa harap dahil gustong-gusto ko nang makaupo kaagad. Nakita ko naman na yung ibang mga lalaki ay ang sama ng tingin sakin samantalang may mga babae naman na sabik na sabik nang malaman kung anong pangalan ko. But I don't care.

"Hi. I'm Kent David Delgado. I'm probably older than the most of you guys because I took a break in college. But I hope we're good." Sabay lingon dun sa mga lalaking ang sama ng tingin sakin kanina.

I smiled.

The teacher searched something on her paper and I must say that it was the class sitting arrangement in an alphabetical order. Kasi tinuro niya sakin kung saan ang upuan ko pagkatapos niyang tingnan yung papel.

I immediately went to my seat and I love it. Sa tabi ng bintana.

The teacher continues talking about her grading system and some introduction to her subject which is Algebra. Yeah. It's our first subject.

Maya-maya pa, bigla nalang nabulabog ang buong klase nang bigla nalang sumigaw at tumayo yung babaing nakaupo sa row na sinusundan namin. Lahat kami ay napatingin nalang sa pintuan kasi turo ng turo siya dun habang tumitili.

Huh? A chic? Chic na pawis na pawis?

I chuckled.

Tapos nakita ko nag-bow pa siya kay Ma'am. What's with this girl? Baka not a pure Filipino. Nagkibit-balikat nalang ako.

She came in front and woah... She looks like a super model. She looks so fashionable even when she's only wearing jeans. Kaunti lang ata ang inilamang ko sa height niya. Ang kinis at ang ganda ng mukha. Di nakakasawa tingnan. Yung mga mata niya medyo singkit. Tsaka yung mga labi niya parang ang sarap halikan—

Haiisst! Ano ba itong mga naiisip ko! Tama na nga! Akala ko ako na yung pinaka-late. May mas late pa pala kaysa sakin bwahaha!

Ang ganda ng mukha pati pangalan niya. Pero mukha siyang wala sa mood lagi.

"A transferee. And don't mess with me."

Anooo daaaw?? Pano pag namiss kita? ehe.
Tangina ano ba 'tong kakornihan ko. Erase. Erase!

Nagulat nalang ako na umuupo na siya sa katabi kong upuan. Syimpre ako cool lang, nakikinig kay teacher sa mga rules daw kuno niya. Ito namang dalawang nasa harap namin, panay ang lingon sa kanya. Gusto ata makipag-palit ng upuan akala naman siguro papayag ako.

Pero pansin ko lang, itong katabi ko di nakikinig kay Ma'am. Tiningnan ko siya at parang di maipinta ang mukha niya. Parang may malalim na iniisip.

"Okay class, dismissed." Naglakad na paalis si ma'am at di niya ata napansin yun.

Sinundan ko ng tingin kung ano yung pinagmamasdan niya... Hairpin? Hahaha ang sama ng tingin niya dun sa hairpin. Binalik ko yung tingin ko sa kanya at nakita kong kumunot ang noo niya tapos mas sumingkit pa ang mata.