Taming the Princess

Taming 44

Madison

***

Hindi na ako nagtaka kung bakit ako linanagnat ngayon dahil sa ginawa ko kagabi. I was reading in my library when my head suddenly hurts na parang binibiyak talaga siya. Napapansin ko na ang pag-iiba ng kulay ng buhok ko.

Kapag sinusumpong ako ng migraine ay linanagnat ako kinabukasan at si Devean lang ang nag-aalaga saakin.

Napaigtad ako ng may malalamig na kamay ang humawak sa noo ko.

Pinilit ko ang mga matang buksan para tingnan kong sino ito. Because as far as I can remember Devean doesn't have cold hands whenever he's checking my body temperature.

“ Fucking burning! ” dinig kong mahina nitong mura.

Napalunok ako ng makita ko ang malapit na mukha ni Blade habang seryosong nakatingin saakin.

I looked away, “ W-where's Devean? ” I asked in a small stuttered voice.

“ He's doing some errands that's why he can't come right now. ” malamig niyang saad.

Tumango nalang ako at ipinikit ang mga mata. “ Hmm. You can go now. ” humigpit ang kapit ko sa bedsheet dahil pakiramdam ko ay nanginginig na ako sa ginaw.

“ Fuck! ” hindi ko pinansin at pagka-alarma niya dahil sobrang nilalamig talaga ako. Hindi natagalan ay nakaramdam ako ng mahinang tapik sa pisngi ko.

Sinubukan kong idilat ulit ang mata ko at sumalubong saakin ang nag-aalala niyang mukha.

“ Have you eaten? ” he asked gently. Nanghihinang tumango ako, I forced myself to sit kaya naman agad na umalalay siya saakin.

“ Here, drink your medicine so you can rest. ” agad na ininom ko ang gamot na ibinigay niya at napasandal pa sa headboard.

Mabilis na kinumutan niya ako hanggang leeg pero hindi parin sapat ang init na binibigay nito. Tiningnan ko siya kaya kita ko kung paano namula ang taenga niya.

He never said any words at basta nalang siyang tumabi saakin dahilan para manlaki ang mga mata ko. I went frigid when I felt his arms wrapped around me.

I felt so comfortable kaya naman ang ginawa ko ay hinarap ko siya at yinakap siya sa baywang niya habang siniksik ang mukha ko sa leeg niya.

I felt him caressed my back kaya naman ipinikit ko uli ang mga mata ko.

I heard him whispered. “ Sleep for now, I'll prepare your soup later. ”

Tumango nalang ako, not minding what consequences I’d receive after sleeping beside him.

Nagising muli ako, magaan na ang pakiramdam ko. Mabilis na napatingin ako sa gilid ko but there were no Blade beside me.

Tumayo ako para magpunta sa kusina dahil ginutom ako bigla. Natigilan ako ng may nakita akong likod ng lalaki habang nakaharap sa stove ko.

Napalunok ako kasabay ng dahan-dahan nitong pagharap saakin.

A smile made its way to his lips as his gaze landed to mine.

Bumaba ang mata ko sa kamay niyang hawak ang isang bowl na umuusok pa.

“ Soup for you, come here. ” hindi ko alam kong sinadya niyang palambingin ang boses niya o ganoon lang talaga kapag kaharap ang mga babae.

Nang hindi ako kumibo ay naglakad siya papunta sa akin at agad na hinuli ang kamay ko at hinila kaya naman napatinood nalang ako habang titig na titig sakanya.

I blinked couple of times. “ Y-you should go home. Your girlfriend must be waiting for you. ”

Tumaas ang kilay niya kaya naman napaiwas ako ng tingin sakanya.

“ How did you know I have a girlfriend? ” dinig kong tanong niya na seryoso ang boses.

Sinagot ko siya pero hindi ko itinuon ang atensiyon ko sakanya.

“ My cousins told me. Don't worry, I won't tell anyone about it. ” tumayo ako at agad na kinuha ang soup na hinanda niya.

“ Sa kwarto ko na 'to kakainin. You're free to leave. ” mabilis na saad ko pero bago pa ako makaalis ay biglang yumanig ng napakalakas dahilan para muntik akong matumba, mabuti nalang at may umalalay saakin mula sa likuran.

Muntik pa akong mapaso sa soup.

“ Fuck! What was that? ” gulat na saad niya at dahan-dahan akong pinatayo. Muntik akong mapatalon sa kinatatayuan ng biglang kumidlat ng napakalakas.

Hindi ko alam pero kinutuban ako sa pangyayari. I looked at Blade at walang pag-aalinlangan na nagteleport ako sa palasyo namin.

I need to talk to them. Agad na nagsiyukuan ang mga kawal ng makita ako.

Malamig ko silang tinitigan. “ Where are they? ”

“ N-nasa kwarto po nila mahal na prinsesa. ”

Tumango ako bago naglakad papunta sa kwarto nila. Sobrang bilis ng tahip ng dibdib ko at napahawak pa ako sa tiyan ko kasi pakiramdam ko may kakaiba talaga. May tinatago sila saakin.

Huminto ako sa pintuan ng kwarto nila. Akmang pipihitin ko na sana ang doorknob ng bigla itong bumukas kaya kita ko ang mga magulang ko mula sa pintuan.

May pinag-uusapan sila dahil matalas ang pandinig ko ay dinig ko ang pinag-uusapan nila.

“ Hon, kailan ba natin sasabihin sakanya na buntis siya? ”

“ Kath, alam natin na wala ng bata sa sinapupunan niya. Hindi natin alam kung ano ang nangyari sakanya. ”

“ No! She will be mad when she found out! ”

“ But we all know that the father of her child killed the both of them. Romee is not pregnant anymore! ”

Parang bumagsak saakin ang mundong kinagagalawan namin dahil sa narinig ko. Biglang tumulo ang luha ko hanggang sa naging sunod-sunod na.

“ When are you going to tell me? ” it was supposedly a calm question but it came out to be a cold one.

Kapwa sila nabigla ng makita ako. “ Mad. ” malumanay na saad ng ina ko.

Malamig ko silang tiningnan. “ What really happened to me? Bakit ako nabuntis at sinong ama? ”

My father shook his head. “ Princess, let's not talk about —”

“ No! Let's talk about it! Nabuntis ako dad at hindi alam. Everytime I touched my tummy naiiyak ako ng hindi ko alam. I quit working out 'cause I felt something inside me. Pero nawala ang lahat ng iyon when I got my monthly period. ” naluluhang tiningnan ko sila.

“ How could you do this to me? Sa lahat ng pwede niyong itago saakin bakit ang pagbubuntis ko pa? ”

Napahawak ako sa ulo ko ng biglang kumirot ito. Kita ko ang pag-aalala nila at sinubukan pang lumapit.

I raised my hand. “ No! Don't come near me. You don't know what I am capable of doing with the two of you. ”

Kahit nananakit na naman ang ulo ko ay tinanong ko parin ang isang nagpapabagabag sa kalooban ko.

“ Pwede bang sagutin niyo ako ng walang halong pagsisinungaling this time? Sino ang ama ng anak ko? ”

They both looked at each other at sabay ring napatingin saakin.

“ Someone you love ever since. ” napailing nalang ako sa sinagot ng ama ko.

I'm out of here, kasi pakiramdam ko paunti-unti ng kinakain ng kadiliman ang kabaitang natitira saakin.