Kabanata 1

8.8K 232 8
                                    

Kabanata 1

Baliw

I was so scared while looking at him. Nanginginig ang buong katawan ko, mula ulo hanggang sa paa. Kahit ang labi ko ay nanginginig din dahil sa lalaking nakatingin sa akin ng sobrang lalim. His eyes were dark, emphatic and death. He looks arrogant, forceful, and even violent. He's screaming of vigor, and I know I couldn't reach it. And of hostility, am I scared.

He is not masculine because of his well-defined body, he's masculine because of the bone structure and the way he moves. His muscles clenching while looking at me, and his eyes…it's still same, dangerous.

Hindi niya binaklas ang kadena sa palapulsuhan ko. Hinila niya ako pahiga sa kama at kinubabawan agad. Hindi ko na halos maigalaw ang katawan dahil sa bigat ng katawan niya na nasa ibabaw ko. He can feel my trembling body. He can feel my scared.

Bumagal din ang paghinga ko dahil sa kabang nararamdaman. He pinned my both hand ahead on me, and made me feel his bulging manhood throbbing in my center.

He give me his sardonic smirk.

"I let you live for fucking years! Hindi kita ginulo kahit sobrang nababaliw na ako kakaisip sayo, pero ngayon…tapos na ang kalayaan mo, ikukulong na ulit kita!" He said drastically.

Umiling ako at bumuhos ang luha sa mga mata. Ayoko na itong balikan! Ayoko na siyang makita at makasama! Masama siyang tao, walang awa ang kanyang puso! He didn't even cared people surround him! He is a drastic person!

Sa nagdaang taon, nakalimutan ko siya. Sa lumipas na mga taon, nawala sa isipan ko ang lalaking ito. At ngayon pa kami nagkita, sa gitna pa talaga ng kahirapan ko. Ngayon pa na sumusuong ako sa hirap ng buhay.

"P-parang a-awa mo na…hayaan mo nalang ako, w-wala ka namang makukuha na sa akin e!" Pagmamakaawa ko.

He shook his head. His lips smirking.

"Anong wala, ang dami ko kayang makukuha sayo. You will give me a child. You'll be the mother of my children and you will be forever mine." He said cooly.

Umiling ako at umiyak. He wiped my tears gently. Umiwas ako ng tingin at pinilig ang ulo sa kabila para hindi makita ang kanyang mukha.

His face screaming of a handsome demonic. He is a kind of Hades, the king of underworld. Ruthless, crude and heartless. He is the most bad person I know.

Hinawakan niya ng mariin ang panga ko at pinaharap sa akin. Pinipilit kong labanan ang kanyang lakas ngunit natitibag ako ng marahas niyang mata.

"H-hayaan mo nalang akong mabuhay. Binigay ko naman sayo ang lahat sa akin ah! Hayaan mo nalang akong mabuhay." I said pleadingly.

Ngumisi siya ng parang demonyo. I can see rage in his eyes. I can see how ruthless he is. Walang inaatrasan. Walang kinakatakutan. Hawak niya ang mundo ko, at kung palagi kaming magkikita mawawalan ako ng kalayaan sa mundo.

After smirking demonically, his facial expressions change into dark.

"Don't you fucking dare wishing that! Hinding-hindi ako papayag na mabuhay kang mag-isa. Hangga't humihinga pa ako, sa akin ka! At kahit sa kamatayan ko, kasama ka!" Mariin niyang sabi.

Hindi na ako nakasagot ng bigla niyang sakupin ng marahas ang labi ko. Nagpumiglas ako dahil nasasaktan ako sa paraan ng paghalik niya. He deepen the kiss, I can taste my blood because he nipped emphatically my lower lips. Gigil na gigil siya sa labi ko at nauubusan na rin ako ng hangin dahil sa halik niya.

I give all my force to push him but it didn't work. Mas lalo niyang binigay sa akin ang buong bigat niya. I couldn't breathe well, my body is trembling tremendously.

Dating the Ruthless (HANDSOMELY COMPLETED)Where stories live. Discover now