A Scar That Evokes A Painful Past

( 2 ) I've heard enough

Van POV:

"Grabe ang seryoso naman ng mga ito! Uy Christian, long time no see bro!"

"Kuya Van? Akala ko ba sa Arostelle Academy ka nagaaral?" tanong ni Christian sa kanya.

"Aba! Ikaw lang ba ang pwedeng maging transferee? Boii! Shareholder din tatay ko dito. I know you know that."

Ngumisi lang sa kanya si Liam at nakipagapir dito. Kinwento nito ang nangyari kaya tawa lang ng tawa si Miguel at Van.

"Miguel, go back to your class" sabi ni Therese dito at nakaseryosong mukha.

"Your classmates called me from our building just to be here tapos paaalis mo agad kami? Therese come on!" sabi ni Miguel sabay tawa.

"Dude, una na kami at baka magalit si Therese. Umayos kayong dalawa! Wag kayong nagsasapakan dito, dun kayo sa gitna ng school para center of attraction kayo! Goodluck!" sigaw ko sabay umalis na kami ni Miguel.

Therese POV:

Bumalik na si Liam sa classroom niya at sumenyas sakin na maguusap kami mamaya. Si Chris naman nakayuko lang sa likod at hindi ko pinapansin. Nagsink-in lahat sa akin ng nangyari at hindi ko ineexpect na liligawan daw ako ni Chris? Mygad.

*Lunch Time*

( Liam: Baby, I'm waiting outside. )

Nagtext si Liam sakin. Akmang papaalis na sana ako ng higitin ako ni Chris papalapit sa kanya. Konting distansiya lang ang pagitan ng mga mukha namin. Shit.

I smell strawberries and peaches. His scent is really hypnotizing. I feel like I want to kiss him. I really want to kiss him. But I can't.

"I really want to kiss you right now, Can I?" tanong ni Chris sa akin. Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

*tsup*

Tangina ang rupok ko.

Ako pa ang humalik sa kanya atsaka bumitaw. Ano ba itong kagaguhan na pumasok sa isip ko.

Shit. Matalino akong tao. Hindi pwede ito.

"Hindi ganyan humalik, Hailey. This is how you kiss, my love" sabi ni Chris sa akin sabay lapit ng mga mukha namin sa isa't isa. Hinalikan ako nito ng dahan dahan at parang sabik na sabik sa bawat segundo.

Nang bumalik ako sa katinuuan ko, ako na ang kumalas sa paghahalikan namin.

"I'm sorry Chris, this is wrong. I like Liam, I'm really sorry"

Yun lang ang nasabi ko sabay talikod sa kanya. Nang buksan ko na ang pintuan narinig kong may sinabi ito.

"You can't run away from me, love. You and I still know what happened that summer. You can't deny it."

"Run away forever because I'm going to chase you until you give up. Come back to me."

"No! We were six back then!" sigaw ko a kanya.

"Do you really not remember what happened when we where 14? Or you chose to forget it? We're 14 but..." itutuloy pa sana nito ang sasabihin pero pinigilan ko siya.

"It was a mistake, Reyes! We were both drugged! That night was a mistake. Just one night! Let's forget about that."

"Lets...lets just be...friends...let's just be friends, Chris"

Umalis na ako sa room at nakita kong hinihintay ako ni Liam. Lumapit ako dito atsaka ngumiti.

"You two talked?" tanong nito sa akin.