Gardenya | Yarı Texting

0.6

Merhaba!!
Hepinize iyi okumalar.
_ _ _ _ _ _ _ _ _

Bu akşam Asrın ile konsere gidecektik.
Aklımda bilinmeyenin söyledikleri dolanıp duruyordu.

Evet belki ona karşı hislerim yoktu ama sevgisi gerçekti yani en azından bunu bana hissettirebiliyordu. Onu kırmak gerçekten istemezdim.

Kafa dağıtmak için biraz telefonumda takılayım derken bilinmeyenden mesaj geldi.

Bilinmeyen Numara: Bir şarkı var biliyor musun, bilmem.

Bilinmeyen Numara: Seni ilk gördüğümde aklımda şu kısmı dolanıp durmuştu "Onu ilk gördüğümde dedim benim olsa aşkımız yıkılırdı.."

Dediği şeyle gülmeye başladım. Bu şarkıyı seviyordum.

Bilinmeyen Numara: Ama sen bir türlü beni göremedin Kayla.

Bilinmeyen Numara: Şey gibi bu, ama sen bana bakıyorsun da beni görmüyorsun ki..

Tepki vermeden içini boşaltmasını bekliyordum. Henüz bir şey yazmam için erkendi. Tamamen içindekileri boşaltıp rahatlamasını istedim.

Bilinmeyen Numara: Bilmiyorum ya. Nasıl anlatayım bilmiyorum. Seni sana anlatmayı bilmiyorum. Dışarıdan bakılınca o kadar güzelsin ki. Bakmaya doyamıyorum ben sana. Çok garip, birine bakıp bakıp doyamamak.

Bilinmeyen Numara: Özdemir Asaf diyor ki; Bakarken kıyamamak mı? Yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk?

Bilinmeyen Numara: Ben buna cevap bulamıyorum. Bana aynı anda ikisini de yaşatıyorsun.

Bilinmeyen Numara: Duygularımı sözlü şekilde ifade etmekte çok iyi değilim. Yanında olsam sarılsam, gözlerinin içine baksam sana bakınca nasıl dünyadan soyutlandığımı görürdün.

Bilinmeyen Numara: Ama olamıyorum. Üzgünüm.

Yazdığı şeyler içimde bir şeyler koparmıştı. Ne diyeceğimi bilememiştim. Bir insanın başına kaç kere böyle bir anonim vakası gelirdi ki?

Kayla: Ne diyeceğimi bilemiyorum. Belki de bu kadar sevilmeyi bile hak etmiyorum. Seni göremediğim için özür dilerim. Gerçekten seni üzmeyi asla istemezdim.

Saat öğlen olmuştu neredeyse. Evde kimseden ses çıkmıyordu. Bugün pazardı ve eminim ki abim akşama kadar uyuyacaktı. Annem ve babam da muhtemelen yürüyüşe çıkmışlardı. Bu soğukta nasıl yapıyorlardı bilmiyorum ama neyse.

Gelen bildirime odaklandım.

Bilinmeyen Numara: Özür dilemene gerek yok güzelim. Her neyse bu konuyu daha fazla uzatmayalım.

Bilinmeyen Numara: Dış kapının önüne baksana bir. :)

Kaşlarımı çatarak ekrana bakıyordum. Ne alakaydı ki bir anda?

Kayla: Ne alaka birden?

Bilinmeyen Numara: Bak sen. Merak etme kapının önünde canavar yok.

Kayla: Ha ha çok komik. Neyse tamam bakıyorum.

Göz devirerek odamdan çıktım.
Kapıyı açtığımda yerde bir poşet dolusu vişneli browni vardı. Gözlerimden kalpler fışkırarak yerdeki poşeti kaptım ve etrafa bakınmaya başladım.

Telefonuma bildirim gelince hemen baktım.

Bilinmeyen Numara: Beni arama, göremezsin. Tıpkı uzun zamandır olduğu gibi.