Gardenya | Yarı Texting

1.3

Merhaba!!
Nasılsınız?

İyi okumalar diliyoruumm.

_ _ _ _ _ _ _ _ _

Çalan alarmımla bir anda uyanmıştım.
Oysa daha uyuyalı birkaç saat bile olmamıştı.

Ders çalışmak için erken bir saatte uyanmıştım. Saat yaklaşık 5.40 olmalıydı.

Bu aralar dersleri fazla boşlamıştım. Bu yüzden çalışacak zaman oluşturmaya çalışıyordum.

Kendimi motive etmeye çalışarak -ne kadar başardığım meçhul yataktan kalkmaya çalıştım.

Önce duşa girdim. Çıktıktan sonra rahat bir şeyler giyinip kahve hazırladım.

Masama oturduğumda aklıma bilinmeyene günaydın yazmak geldi.

Her zaman o mu yazacaktı?

Kayla: Günaydıınn! (5.40)

Telefonumu yatağımın üstüne tabiri caizse fırlatıp ders çalışmaya başladım.

_ _ _ _ _ _ _

Sayısal seçen aklıma tekrardan küfür ederek önümdeki kimya kitabını kapattım.

Saat 8 olmuştu, ders 8.40'ta başlıyordu.

Kalkıp formalarımı giydim. Göz altlarım biraz çökmüş duruyordu.

Abartı olmadan makyajımı bitirip saçımı düzelttiğimde işim bitmişti.

Bilinmeyen Numara: Günaydın Gardenya'm.

Bilinmeyen Numara: Çok erken uyanmışsın. Kabus mu gördün? Bir yerin mi ağrıyor?

Gülümseyerek yazdıklarına baktım.
Çok düşünceliydi gerçekten.
Ona karşılık veremediğim aklıma gelince yine moralim bozuluyordu ister istemez.

Kayla: Ders çalışmak için o saate uyandım bilinmeyen. Bir sorun yok yani.

Kayla: Çok düşüncelisin. Teşekkür ederim.

Bilinmeyen Numara: Teşekkür etmene gerek yok ki güzelliğim.

Bilinmeyen Numara: İşim gücüm sen, seni düşünmek.

Bilinmeyen Numara: Her neyse hadi okula geç kalacaksın sen işine bak en iyisi.

Ne diyeceğimi bilemediğimi bildiği için konuyu değiştirmişti.

Kayla: Pekii o zamaann. Okulda görüşürüz.

Bilinmeyen Numara: Sen beni göremezsin ama görüşürüz canımıniçi.

Bir şey demeden çıktım sohbetten.

Mutfağa geçtiğimde annem kahvaltı hazırlıyordu. Babam da masaya oturmuş bir şeyler okuyordu.

Abim henüz uyanmamıştı anlaşılan.

Muhtemelen geçen gün olan olaydan dolayı ben ve Ege'yi o bırakacaktı.

Daha iyi olurdu benim için.

Ben kapıda düşüncelere dalmışken babam seslendi.

"Neden dikiliyorsun orada Kayla? Gelsene."

Ona döndüm "Abimi uyandırıp öyle geleyim ben baba."

Kafasını sallamakla yetindi.

Abimin odasına adımladım.

Bir anda kapıyı açıp koşarak içeri girdim ve "KOĞUŞ KALK!" diye bağırdım.

Böyle bağırmamla abimin aniden kalkıp asker selamı vermesi bir saniyeyi bile almadı.