Gardenya | Yarı Texting

0.4

Merhaba!

Hepinize iyi okumalar. Yorumlarınızı bekliyorum.
Seviyorum sizi!!

_ _ _ _ _ _ _ _

Sabah alarmın sesiyle uyanıp hızlıca günlük rutinimi gerçekleştirdim. Daha sonra okul formalarımı giyip saçıma şekil verdim. Tamamen hazır olduktan sonra kahvaltıya indim.

Annem çoktan her şeyi hazırlamıştı. Anlaşılan babam hâlâ hastanede nöbetteydi. Abim hunharca kahvaltı yaparken "Sana da günaydın abicim." dedim. Ağzının içinde bir şeyler mırıldanıp yemeye devam etti.

Annem "Hadi kızım otur sen de, yoksa bir şey kalmayacak." dedi gülerek.

Abim kınayan bakışlarını bize attı ve çayını içti.

Aynı anda kahvaltımızı bitirdik ve benle Ege'yi okula bırakması için abime yalvarmaya başladım.

"Abi hadi lütfen n'olursun sanki bizi bıraksan?" en acındırıcı bakışlarımı atmaya çalışarak "Hem yolda ya bizi kaçırırlarsa o zaman n'olacak?"

"Polis değil miyim kızım ben ? Bulurum sizi merak etme sen." dedi sırıtarak.

Abimin sırıtan suratına gerçekten yumruğu çakmak istiyordum.

"Neyse hadi tamam çağır şu gevşeği de gelsin bırakayım sizi. Sabah sabah nasıl çekeceğim bilmiyorum ama neyse."

Gülerek hemen Ege'yi aramaya koyulmuştum.

_ _ _ _

Arabaya bindiğimizden beri Ege ile abim en az yüz defa kavga etmişlerdi.

Ege "Kadir abicim ne zaman evleniyorsun? Düğününde çiğköfte dağıtırsın değil mi? En çok bana ver bu çiyan kardeşine zerre koklatma sakın!" dedi gözlerini açarak.

Ege'ye kınayan bakışlarımı atıp "Cık cık cık... Yazıklar olsun sana. Kardeşim dedim bağrıma bastım kendi abimin düğününde kazık atacak bana resmen."

Abim neredeyse çıldırmak üzereydi neyse ki okula gelmiştik.

"Görüşürüz Kadircim abicim çıkışta da gelir alırsın bizi değil mi? " diyen tabii ki Egeydi. Bir de tatlı bakışlarını göndermeye çalışıyordu şebek.

Abim kesin alırım der gibi bakıyordu.
Bana dönüp "Neyse abicim dikkat edin kendinize bu gevşeğe de dikkat et o düz yolda düşer şimdi."

Abimi göz kırparak onayladıktan sonra Ege'nin kolundan tutup okula doğru yürümeye başladık.

"İlk dersimiz ne Kaylaşkım ?"

Aklıma ilk dersin matematik olduğu gelince kusmak istedim. Hangi akla kanıp sayısal seçtim diye düşünürken doktor babam aklıma geldi ve kendi kendime gözlerimi devirdim.İstediğim bölüme kendi alanından girmek varken sayısaldan girecektim.

"Matematik var maalesef. Bir de bu kadının çenesini çekeceğiz şimdi." deyip aynı anda ofladık.

Sınıfa geldiğimizde Asena ve Alçin'in de gelmiş olduğunu gördük.
Ben sakince onların yanına giderken Ege neredeyse tüm sınıfla günaydınlaşmıştı. Bu çocuğun sosyalliği beni öldürecekti.

"N'aber Kayla?"
Alçin'e dönüp günlük muhabbetimizi gerçekleştirdim.

Daha sonra onlara bilinmeyenle dün geceki konuşmamızı anlattım.

Asena sakince beni dinlerken Alçin ve Ege her lafımdan sonra garip garip tepkiler veriyorlardı ve bu durum tüm ciddiyetimi bozuyordu.

"Kankacım bu çocuk sana abayı yakmış haberin olsun. Ben bile kimseyi bu kadar sevmedim ayol." diyen Alçin'e gülerek bakıyordum.