''Nasıl ve ne zaman öleceğinizi seçemezsiniz. Sadece nasıl yaşayacağınıza karar verebilirsiniz. Şimdi!''
''İşte geldik'' diyen Duman bütün düşüncelerimi bir kenara fırlatmıştı. Yüzünde kocaman bir gülümsemeyle ve gözlerindeki o parlaklıkla. ''Gerçekten bunu yaptığımıza inanamıyorum.'' Dedi. Etrafıma baktım ''Bende, burası çok güzel.'' Gerçekten çok güzel bir yerdeydik, etrafımızda yan yana olan villalar vardı. ''Hadi gel, yaşayacağımız yere gidelim.'' Dedi gülümseyerek. Arabadan indik ve onun yanından yürümeye başladım. Her yer çiçek kokuyordu. Sol tarafta kocaman taştan yapılmış bir villa vardı, suratımda yayılan gülümsemeyle Duman elimden sıkı sıkı tuttu. Bahçeye geçtiğimizde yerde ki çimenlerin hepsi aynı boydaydı ve çiçeklerin hepsi renk renkti. Sonra fark ettim ki küçük bir çocuk kalbiyle takip ediyordum yüreğini, çok mutluyduk, nasıl yaşayacağımıza karar vermiştik ve bu duygunun peşinden koşmaya devam edecektik. Eskiden hiç böyle değildi hayatım, tek başıma denize karşı oturup düşüncelerimle baş başa kalıyordum, sanki manzara beni izler gibiydi. Hislerim kırık bir piyanonun tuşları gibi körelmişti, ama ne pahasına olursa olsun ben hep hayallerimin peşinden koştum.
💫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşlerin Gözyaşları
RomantizmAşık olduğun zaman sevdiğinden çıkan her olumsuz kelime can yakmaya başlıyor. O zamana kadar fark edemiyorsun kelimelerin ne kadar yakıcı olduğunu. Aklın sonradan geliyor başına, artık aklımdaki ile kalbimde ki aynı. Kendi ellerimle ittim, artık gel...
