PEETA'NIN GÖZÜNDEN AÇLIK OYUNLARI

16. Alaycı Kuşlar ve Cato

''Biz bu meyvelere gece kilidi deriz.'' dedi Katniss.

''İsmi bile kulağa öldürücü geliyor,'' dedim. ''Özür dilerim, Katniss. Ben onların senin topladıklarından olduğunu sanmıştım.''

''Özür dileme. Bu bizim eve bir adım daha yaklaştığımız anlamına geliyor, değil mi?''

''Ben kalan meyveleri atayım.'' dedim, onları ormana doğru taşırken.

''Bekle!'' diye seslendi, Katniss. Çantasından çıkardığı deri kesenin içine bir iki avuç meyce doldurdu. ''Tilki Surat kandıysa Cato da kanabilir. Peşimizdeyse, keseyi kazayla yere düşürüveririz. Eğer alıp, yerse...''

''Merhaba 12. Mıntıka!''dedim.

''Aynen öyle,'' dedi ve keseyi beline tutturdu.

***

Cato'nun bizi bulmasından çekinmeyerek, Katniss'in avladığı hayvanları pişirmek üzere büyük bir ateş yaktık. Yanımıza gelse de hazırlıklıydık. Yemeğimizi rahatça yedik ve gelen giden olmadı, sonra mağaramıza dönmeye karar verdik.  Akşam, gökyüzüne yansıyan tek yüz Tilki Surat'ınkiydi. Sabah hissettiğim vicdan azabı yeniden kalbimi yumruklamaya başlamıştı.  Gün ağarırken uyandım, bütün gece uyumama izin vermişti. Bütün gece uyanık kalarak adil davranmadığına kızarken Katniss, ''Şimdi uyuyacağım, ilginç bir şey olursa beni uyandırırsın.'' dedi.

Katniss uyanır uyanmaz, ''Dostumuzdan haber var mı?'' diye sordu.

Başımı iki yana salladım. ''Hayır. İnsanı rahatsız edecek kadar sessiz.''

''Sence Oyun Kurucuların bizi bir araya getirmesi ne kadar sürer?'' diye sordu.

''Tilki Surat dün öldü. İzleyicilerin bahis oynayıp, sıkılmaya başlamaları için yeterince zaman geçti. Bana sorarsan her an bir şey olabilir.''

''Evet, içimden bir ses bugünün büyük gün olduğunu söylüyor,'' dedi. ''Nasıl yapacaklar acaba?''

  Katniss, beklerken iyi bir av gününü ziyan etmemizin doğru olmayacağını söylediğinde mağarayı terk ettik. Bir daha buraya dönmeyecektik.  Deredeki ve gölcüklerdeki tüm suyu biz uyurken çekmiş olduklarını görünce, gitmemizi istedikleri yerin göl olduğunu anlamıştık.

''Gidelim, bu işi bitirelim.'' dedim.

Başıyla onayladı. Kendimi yeniden Oyunlar'ın ilk gününde hissediyordum. Yeniden aynı konuma gelmişiz gibi. Yirmi bir haraç hayatını kaybetmişti ama hala Cato'yu öldürmemiz gerekiyordu. Aslında başından beri öldürülmesi gereken hep o değil miydi?

''İkiye karşı bir.'' dedim. ''Kolay lokma olacak.''

''Bir dahaki yemeğimizi Capitol'de yiyeceğiz.'' dedi, kolunu omzuma atarken.

''Bundan emin olabilirsin.'' Zorlukla gülümsedim.

Güne geç başladığımız için, gölün yanındaki düzlüğe vardığımızda akşam olmak üzereydi. Ve Cato'dan tek bir iz yoktu. İtaatkar bir tavırla, su kaplarımızı gölden doldurduk. Tekrar mağaraya dönmek istesek de yarım saat daha bekleyecektik. 

Katniss, ıslıkla dört notalık bir melodi tutturmuştu ve ağaca tüneyen kuşlar da şarkıya eşlik etmeye başlamıştı. Alaycı Kuşlar. Hepsi aynı melodiyi şakıyordu.

''Baban gibi.'' dedim.

Elleri, tişörtünde takılı olan iğneye gitti. ''Bu Rue'nun şarkısı,'' dedi. ''Sanırım hatırladılar.'' Bir süre gözlerimi yumup, sesleri dinledim. Şarkının güzelliği beni büyülemişti. Sonra birden, melodi bozulmaya başladı. Sesler tuhaflaştı, notalar eksilmeye başladı. Alaycı Kuşların ahenkli sesleri şimdi, yüksek perdeden çığlıklara dönüşmüştü.

Ayağa fırladık. Bıçağımı çektim. Katniss okunu hazırladı. Ve o anda, Cato çalıların arasından fırlayıp, üzerimize saldırdı. Elinde mızrak yoktu. Aslına bakarsanız, elleri bomboştu. Yine de doğruca üzerimize koşmuştu. Katniss'in ilk oku, ona uçtu ve açıklanamaz bir şekilde göğsünden sekti.

''Bir tür zırhı var,'' diye bağırdı Katniss.

Cato, hızını kontrol etmeye yeltenmeden, süratle tam aramızdan geçti. Nefes alıp verişinden, morumsu yüzünden akan terlerden, uzun süredir koştuğunu anlamıştık. Aslında bize doğru koşmuyordu. Bir şeyden kaçıyordu? Ama neden?

Tam o anda düzlüğe fırlayan yaratığı gördüm. Kafamı çevirince, peşinden gelen yarım düzine kadarını da fark ettim. Katniss, Cato'nun peşinden deli gibi koşmaya başlayıp, yaralı bacağımı ve beni unuttuğundan, şoku atlatamadan gözlerimi kapattım ve dizlerimin üzerine düştüm.