Code

5:Rules

NAGISING ako sa katok na naririnig ko.

Sa simula ay tinatamad pa akong lumabas pero ang kulit kaya lumabas na ako.

Sisinghalan ko na sana ang katok ng katok ng bigla itong nagsalita.

"Pi-pinapatawag na tayo ng Dean sa a-arena." Mukha siyang anghel lalo na at kulay asul pa man din ang mga mata niyang bilugan,may maliit na pointed nose siya at kulay porselanang kutis, typical rich kids. Pero ang isang ito ay mukhang hindi spoild brat and she doesn't have this bitchy aura but it doesn't mean magiging mabait ako sa kaniya.

Okay, I'm bad,I admit it.

"Okay.",simpleng sagot ko at nauna na pero hinawakan niya ako sa braso,tinampal ko iyon na ikinagulat niya.

Argh,ayaw ko manakit but I don't need friends so as long as possible they have to stay away from me,stay away from my problem.

"Ah,ahm.. sorry. I..I just want to introduce my,my self.If it's okay with.. you?" Kinakabahan niyang wika saka yumuko. Gosh,I feel so bad at myself.

"Go on, don't stutter.", it's no good, Kim! Dapat wala ka ng pake sa kaniya.

"Uhm,h-hi! I am Channel Eve Cabarrubias. Nice to meet you,hope we can be friends",she bubbly introduced. I laughed.

Nagtataka siyang tumingin sakin. I laughed because of how can we be friends?

"Kimberly Alexa Briones. And about friend?nah-uh, befriended me would be your death.",at walang sabi sabi ay umalis ako sa harap niya. Pero bago yun ay nakita ko ang pagsimangot niya.

Okay,gusto ko magkaron ng kaibigan.. I think everyone wants but I just can't have because having friends will be my weakness, I hate when feelings involves. If I'll have friends,I know I will protect them from any troubles I have no matter what happens and it will be my greatest downfall.

Tumungo na ako sa arena ng biglang maalala ko na nakalimutan ko na nga pala ang daanan. Sinabunutan ko ang buhok ko out of frustration.

Nilibot ko nalang ang tingin ko. Kakalabas ko lang galing sa elevator ng dorm.

More of students are using the stairs. Siguro dahil punuan din ang elevator kahit na dalawa iyon-kabilaan.Kaya naman sinundan ko nalang kung saan sila pupunta ng may biglang kumalabit sa akin.

Eto na naman siya.

"Kim,sabay ka na sa amin pumunta ng arena? Pretty please!"Channel pleaded. Pinagdalop niya pa ang kamay niya at nag puppy eyes siya,feeling close but argh. I admit ang cute niya nakaka sana lahat. Matambok kasi ang pisngi niya.

"What do you want?!", Nababanas kong asik sa kaniya. She just pout at pinagpalaruan ang kamay.

"Just go with us...?" Doon ko lang napansin yung isa niyang kasama and I assume iyon ang isa sa mga kadorm mates namin.

She just stared at me blankly and she nods.

"Ano,parang ikaw yan e. Hmph. Ang gara. Mapapa- nisan ako ng laway kung kayo kasama ko. Ang tahimik niyo. Alam niyo yon?" Nagpapadyak siya at humalukipkip sabay pout ulit. Gosh. Ang childish niya sa part na yun.

"Hindi",sabay naming sabi nung kasama niyang babae.

"Scarlhett Allyson Ganelo. You can call me Ally" she genuinely smile at me while intently staring at my eyes, it has a lot of emotions behind that cold stares still I don't get it. Teka,kelan pa ako nagbasa ng emosyon sa mata? Gosh.

Iba ang kulay ng mata niya. Sea blue. Ang ganda. Ang sa akin kasi ay bright green ang kulay. Mama said that I inherited it from my great grandmother.