TRUE LIES

Comatose si oscar ngayon kaya patuloy parin ang plano ni lily, ibinaliktad nito lahat maging sina cardo ay ipinahahanap nito sa batas dahil sa pambabaliktad nya. Nananatili si delfin sa hospital at bilanggo parin ito habang sina cardo naman ay nag tatago sa batas na kanilang kinasasangkutan.

"Ano na ang plano mo ngayon madama first lady?" art said

"Habang hnd pa tuluyang nagigising si oscar! Tuloy ang plano, kailangan nating unahan sina dalisay ayokong masira ang mga pinag hirapan ko art!"

"Bakit hnd na lang natin patayin si oscar para saganon ay mapasayo na ang upuan!" desperadong sabi ni art

"Nababaliw kana ba? Mas lalo lang masisira lahat ng plano ko 'pag pinatay natin si oscar! Hnd lang si oscar ang pino-problema natin padua! Pati sina dalisay at si renato!"

"Baka naman, habang naka higa si oscar at nakaratay jan eh, mas lalo mong minamahal madam!" padua said at naka titig ito sakin na tila ba'y hinuhuli ang magiging reaksyon ko

"Bakit art? Binuksan mo ba ang puso ko at nakita mo bang si oscar ang laman nito?" agarang sagot ko "Wag kang masyadong aligaga padua! Asikasuhin mo yung pinapagawa ko sayo! Hnd yung satsat ka ng satsat jan! Bwisit!" naiinis na umalis ako at nag tungo sa opisina para makapag isip

Hnd ko alam kung ano ba talaga ang pwede kung gawin para mawala na sa landas ko si cardo! Ayokong masira lahat ng mga pinag hirapan ko. Ilang buwan ng coma si oscar, pero bat ganito ang nararamdaman ko! Diba dapat ay mag diwang ako at mag paka saya para sa mga sunod-sunod na tagumpay ko? Pero hnd ko magagawa yon hanggat nabubuhay pa sina cardo at renato! Pareho silang bwisit sa buhay ko.

Lumipas ang ilang buwan! Hnd ko alam na may malay na pala si oscar pero hnd ko pino-problema yon!

"Alam ko oscar na balang araw malalaman mo rin lahat ng tungkol sakin! Unahan lang toh oscar, malas mo lang dahil mas mautak ako sayo!" hawak-hawak ko ang kamay ni oscar habang sinasabi ko yon sa isip ko

POV OF OSCAR

"Ipinapangako ko lily! Ako mismo ang mag dadala sayo sa bilangguan!!!"

"Dapat ay matagal ko ng nakita ang tunay mong anyo! Sana ay hnd ako nag bulag-bulagan sa mga nakikita ko at sana ay hnd na lang kita pinakasalan!" halos mangiyak-ngiyak kung sabi

Hnd ko namalayan na pumatak ang luha ko na agad namang napansin ito ni lily kaya agad nya din itong pinahid.

Alam ko na may kabutihan pa jan sa puso mo lily! Dahil alam ko at nararamdaman ko yon sa tagal nating mag kasama, kasinungalinganman o makatotohanan mahal na mahal kita.

Habang nasa loob ako at pinag mamasdan si oscar ay agad namang dumating doon si art.

"Yan ba ang walang pag mamahal para sayo madam first lady?" agad na sabi nito kaya agad kung binitawan ang kamay ni oscar

"Tinitignan ko lang kung ok lang ba ang presidente! Dahil baka ang hnd natin alam ay gising na toh!" pag dadahilan ko

"Itanggi mo man o hnd madam first lady ay nararamdaman ko at alam ko ang ikinikilos ng babae lalo na't kapag pag ibig na ang pinag uusapan! Lalaki rin ako kaya hnd ako manhid" naka ngiti nitong sabi

"Hnd ko alam kung anong klaseng pag ibig ang sinasabi mo art! Para sakin, ang pag ibig ang dahilan kung bakit maraming tanga dito sa mundo! Tulad mo art! Hnd ba't isa kang tanga?".

Lumabas nako at iniwan ko si art na mag isa. Nag ring ang phone ko kaya agad kung sinagot ng makitang si renato ang tumatawag!

"Ano nanaman ba ang problema mo renato?" naiinis kung sagot

"Ang aga-aga pa para mainis ka aking lily!" natatawang sambit nito "Nagawa mo ba ang iniuutos ko sayo?"

"Alam mo renato! Ang aga-aga nyokong binu-bwisit ni padua!!!" nang gagalaiting sabi ko

"Kumalma ka lily! Hnd bat sanay na sanay kana kaya hnd ka dapat nakararamdam ng pagka bwisit!"

"Pwede ba??? Bakit ka tumawag!"

"Oh sige! Tumawag ako sayo dahil gusto ko lang namang tanungin sayo kung ano na ang nangyare sa pinata-trabaho ko sayo!"

"Ginagawan ko pa ng paraan renato! Wag mokong madaliin!"

"Hnd kita minadali lily, hnd ba dapat ay madali mo lang maliligpit si oscar dahil sanay ka sa mga ganyang gawain? Baka nakakalimutan mo lily, isa si oscar sa mga balakid sa plano nating mag hari sa buong pilipinas!"

"Hnd ganon kadaling ligpitin si oscar renato tandaan mo yan!"

"Bakit lily? Nahihirapan kang ligpitin si oscar dahil...dahil natutunan mo ng ibigin si oscar? Tama ba ako lily?"

Agad akong natigilan sa sinabing yon ni renato! Tama kaya ang sinasabi nila? Pero hnd pwede, masisisra lahat ng mga pinag hirapan ko kaya dapat habang maaga pa ay mapigilan ko ang sarili ko!

"Bakit hnd ka makapag salita jan lily? Siguro ay tama nga ako!"

Rinig na rinig ko ang mahinang pag tawa nito na para bang nang aasar.

"Nang aasar kaba renato?"

"Lily! Lily! Lily! Kilalang-kilala kita, kung si lazaro nga ay natutunan mong mahalin! Si oscar pa kaya!"

Sa tono ng pananalita nito ay para bang alam na alam nito ang pinaka iingatan kung sikreto. Hnd maaari ito!

"Madaliin mo ang ipinagagawa ko sayo lily!"

"Baka nakakalimutan mo renato! Wala akong sinusunod na amo!"

"Baka nagkakalimutan din tayo lily! Ako ang amo mo!"

Humalakhak ako ng napaka lakas upang maasar ito.

"Amo pala kita? Bat dimo sinabi! Akala ko kasi ikaw yung isa sa mga nakatakas sa zoo eh!" Tawang-tawang sabi ko "Tao ka pala renato? Akala ko ay isa kang unggoy na nag hahanap ng magiging amo!"

Agad na ibinaba ko ang phone at naupo sa sobrang inis ko na sinabayan Naman ni agustus.

"Boss? Bakit ho ang init nanaman ng ulo nyo?"

"Hnd ko din alam! Gusto mo silipin yung laman ng ulo ko? Ha? Isa ka pa eh! Bwisit kayo!".