THE ALPHA'S BITCH WITCH

چپتر بیست و پنجم

.
.
.
hope u like it
.
.
.

«استیو»

*چهار روز بعد

"باکی قراره حسابی قاطی کنه"

از وقتی که رفتیم دنبال کتاب بگردیم، تا الان با باکی در ارتباط نبودم و احتمالا الان به شدت نگران بود. جدای از اون، الان داشتیم بدون خودش می‌رفتیم خونه‌ی مینیستر؛ کسی که باکی می‌پرستدش، پس طبیعی بود قاطی کنه.

تونی از گوشه ی چشم نگاهی بهم انداخت.

"فکر می‌کنی دوستت عصبی می‌شه؟! مگه ندیدی وقتی ناتاشا رو با بقیه جنگجوها فرستادم به گله چجوری بهم چشم غره رفت؟ وقتی برگشتم عاقبت خوشی نداره. به اون می‌گن عصبانیت پسر!"

اخم‌هام از روی تعجب تو هم رفت.

"می‌گم احیانا تاحالا ازت نپرسیدم اسم گله ات چیه؟"

"تو در مورد من می‌دونی اما اسم گله ام رو بلد نیستی؟"

"حتی اگر هم شنیده باشم اونقدرها هم برام مهم نبوده که به خاطر بسپارمش. تنها اسمی که یادم مونده تویی، اون هم فقط به‌خاطر اینکه جلسات سالانه رو همیشه می‌پیچوندی"

"اون جلسه‌های سالانه واقعا بی مصرفن؛ مینیستر هم که دست از حرف زدن بر نمی‌داره و به علاوه، تمام اون لیدرها یه مشت کصخل احمقن. در ضمن، هیچ کدوم از اون حرف زدن‌ها و چرت و پرت گفتن‌ها منفعتی واسه گرگینه‌ها نداره، پس وقتی دیدم بدرد نخوره، دیگه نیومدم"

"اینجوری در موردشون حرف نزن!"

"چرا؟ مگه ندیدی هیچ کدوم حاظر نشدن بهت کمک کنن!"

"اگه قراره اینجوری قضاوت کنیم، پس تو هم یه کصخل احمقی!!"

تونی صداش رو بالا برد و حرفم رو کلا نادیده گرفت.

"مسئله اینه، حتی اگر هم می‌اومدن احتمالا اصلا کمکی نمی‌کردن، چون فقط سعی می‌کردن رئیس بازی دربیارن و سر اینکه کدومشون بتونه مسئولیت سفر رو به عهده بگیره دعوا کنن، چون اونقدر مغرور هستن که نمی‌تونن مطیع باشن و از کسی دستور بگیرن!!!!"

"می‌دونی، تو بیشتر از اونچه که انتظارش رو داشتم مطیع بودی"

وقتی دیدم گوش‌هاش صورتی رنگ شد، نیشخندی روی لب‌هام نشست. از وقتی فهمیدم موقعی که خجالت می‌کشه اینجوری تغییر رنگ می‌ده، هر کاری در توانم بود انجام می‌دادم تا دوباره و دوباره این اتفاق بیوفته. این خیلی بامزه بود که ببینم اونقدرها هم که نشون می‌دی بی اعتنا و بی‌حس نیستی.

همینطور که تونی داشت زیر لب غر می‌زد، یه چیز عجیبی در مورد گوشش فهمیدم.

"صب‌صبر کن ببینم!!!! اون... اون یه سوراخه توی گوشت؟ تو پیریسینگ گوش داشتی؟"