Terasta bizimkilerle oturuyorduk. Yunus emre nereden buldu bizi diye söyleniyordu bizimkiler.
Nisa: kanka ben bir cemale bakayım nasıl olmuş
Berkan: hep beraber gidelim o zaman sıkıldım ben
Barış: aynen ya hadi kalkın
Barış kolunu omzuma atıp aşağı indi. Odaya girdiğimizde çat çut birşeyler oluyordu ama dolaplarımızın olduğu küçük odadan geliyordu. Küçük odayı araladığımda cam şişeli parfümleri dan dun indiriyorlardı tuvalet aynasına
Nisa: sakin olun çok ses var
Yunus emre: bişey olmaz
Sabır allahım sabır. Sen beni neden sürekli sınıyorsun????
Evrim: biz alışverişe çıkacağız gelecek misiniz?
Nisa: sorayım bizimkilere
Aslında bugün alışveriş günüydü ger ay bugün ailelerimizden bir miktar para gelirdi. Odaya girip bizimkilere döndüm.
Nisa: hadi hep beraber alışverişe gidelim
Cemal: ooooo
Nisa: sen iyi misin?
Cemal: çoookk iyiyimmm
Üzerime gelişi güzel birşeyler giydikten sonra sırt çantamı sırtıma aldım ve bizimkilerle beraber yurttan çıktık. Yunus emre ve evrim önden hoplaya zıplaya giderken barış ve cemal bu anonim kişinin kim olduğunu tahmin etmeye çalışıyorlardı. Alışveriş merkezine girdiğimizde barış kendine telefon bakıyordu. Ben ve cemo alakasız bir mağazaya girdiğimizde elime beyaz bir omuzları düşük bir tişort ve kot şort almıştım etrafta gezinirken cemali gördüm yine parfümleri bileklerine sıkıp kokluyordu. Ne zaman bir parfüm görse alıp bileğine sıkar kokusunu denerdi. Yine omuzları düşük beyaz bir elbise beğendiğimde bana uygun olan bedeni seçip kasaya gittim.
Poşetimi alıp cemalin yanına gittiğimde birkaç tişört almış telefonda hararetle birileriyle konuşuyordu. Yanına yaklaştığımı gördüğümde elindeki telefonu hemen kapatmış gülümseyerek yanıma yaklaşmıştı.Nisa: kiminle konuşuyordun?
Cemal: b-boşver önemli değil
Şaşkın bir şekilde etrafı izlerken barış ve berkan yanımıza gelmiş alt katta klasik bir kahve dükkanına girmiştik. Berkan elinde kahveler ve tatlıların olduğu tepsiyi masanın üzerine bırakıp sandalyeye oturdu.
Berkan: sarı papatyayla beybitoşkosu nerde?
Barış: en son gratiste birbirlerine birşeyler sürüyorlardı.
Berkan: şşşşt cemo sen kimle yazışıyorsun?
Cemal: biriyle yazışmıyorum ya
Dükkana hoplaya zıplaya bizim iki kanserli geldiğinde göz devirmeden edemedim.
Yunus emre masaya birkaç tane çikolata bıraktığında konuşmaya başladı.
Yunus emre: çukulatlar benden kankslar
Berkan: bir zahmet çikolatayısa sen al
Evrim: hey bişey diyeceğim şu bizim okuldaki canan denen kız beni arayıp duruyor
Cemal: n-neden?
Evrim: .............
ŞİMDİ OKUDUĞUN
secret -cemnisbarber
Fanfiction6 kişi, çocukluk arkadaşları, bir anda tüm sırları açığa çıkar. -nolur üzülme barış ben sana kırgın değilim -ve siz üçünüz benim en değerlimsiniz