Loving You From Afar [COMPLETED]

Chapter 23: Realization

'Dad finally forgave me! Papasok na ako sa school after a week of being an out of school youth'

'I'm on my way to Priam high na. Hindi na ako ipapadala sa Canada, sis! My mom save me from the wrath of my dad. Btw, lie low muna ako sa galaan, magpapalapad muna ako ng papel, hehehe'

Sena texted me yesterday and this morning Janell message me about the good news na makakapasok na nga siya sa school. I'm happy for them, i really do. Hindi naman kasi dapat sila nadamay pero may something sa loob ko na parang hindi masaya. I'm envious, I'm sad and frustrated. I hated myself for feeling that way because they are friends, hindi dapat ako nakakaramdam ng ganito. Inis akong bumalik ng higa sa kama 'saka ako napatitig sa kisame. What now?

Bumaling ako ng higa sa kanan ko, i opened my phone to check the time at mas lalo akong na frustrate nang makitang 11:30 na. I spend 5 hours staring at my room ceiling for crying out loud! I feel so lost, so useless and unproductive. I need to go out, to hang out with someone, i need to unwind, mababaliw ako pag nandito lang ako sa kwarto.

'Free ka? Hang out tayo' I texted Zalia, Trixie and Bea, my batch mates na taga section love. Agad naman silang nag replyan ng 'yes' kaya napangiti ako. They are not serious with thier studies naman kaya madali lang yayain, okey lang kahit um-absent basta makagala.

Inayos ko muna ang mga gamit ko na dadalhin bago pumasok sa cr to take a bath.

I look at my reflection in the mirror, I'm wearing a black close neck crop top paired with high waisted black leather short and black rubber shoes. Hindi ko pa sure kung saan kami pupunta. Kinuha ko muna 'yung black jacket ko before going out, nasa labas na sila Zalia.

WE SPENT the whole day in near resort and honestly the only thing that i enjoyed here is the pool. Hindi ako nag enjoy kasama sila Zalia, they're out of my league. They are boring as fvck at wala silang ibang ginawa kun'di magyabangan.

Kinagabihan, bago umuwi ay dumeretso muna sa isang bar malapit sa resort na pinuntahan namin. Hindi gaanong mahigpit ang security nila dito. Nag make up lang kami ng makapal para hindi halatang minor and then nakapasok na kami, hindi man lang kami hiningan ng ID's-which is good. Saglit lang naman kami dito, before 1am ay dapat nakauwi na kami para hindi gaano mapagalitan ng parent. Sa loob ng van na kami nag ayos, iniwan namin ang ibang gamit namin sa van before going inside the bar.

We drink, we dance, we have fun. The only thing that i want right now is to get wasted, para makalimot.

"Oops! Exchuse meh" paumanhin ko sa nabangga, huminto muna ako saglit dahil medyo nahihilo na ako. I'm already tipsy!

"Girls, cr muna ako" paalam ko kila Zalia sabay turo sa likod ko, nag shot muna ako bago dumeresto sa banyo. Nasusuka ako, bwisit.

After doing my thing in the comfort room, dumeresto ako sa table namin pero napahinto ako paglalakad. Where are the girls? Wala na kasing tao sa table namin. Agad ko ginala ang paningin ko pero hindi sila makita. Mas lalo lang akong nahilo sa ilaw kaya lumabas na ako.

Dumeretso na ako sa parking lot. Sa van ko nalang sila hihintayin, 12:20 am na din kasi.
Pero pati 'yung van na gamit namin ay wala, i searched the whole area pero wala talaga. Parang biglang nawala ang tama sa'kin ng alak when realization hit me.Iniwan nila ako! I want to shout, i want to cry, i want to cuss out of frustation. Paano na ako makakauwi kung tinangay nila 'yung bag ko, i don't have phone nor cash here. Paano na ako? Secluded ang area na ito kaya walang nadaan na taxi, medyo imposibleng may mapadpad din na kakilala ko dito.

Napaupo, I'm so pathetic. Sa 17th years of existence ko, ngayon lang ako naawa sa sarili ko.

"Look, is that Charity?" para akong nabuhayan ng makarinig ng familiar ba boses.