Brothers Playlist (ON GOING)

Chapter 08: Headache

Zia's POV

I'm so pissed! Kung kailan wala akong dala dalang payong saka naman umulan ng pagkalakas lakas.

Kasalanan 'to ng ulugok na 'yun eh! Kung hindi ko lang siguro siya nakita baka hindi ako minalas malas ngayon. Sabagay, kasalanan ko rin.

Why did I even approach him, by the way?!

"Hindi ka dapat nagpapaulan."

Napatigil ako sa pagtakbo against the rain. It felt like there was something on my feet that wouldn't let me keep myself from running-

Even though I already recognized whose voice was that.

Ayoko nga siyang lingunin eh.

"Hindi ka nag-apply sa agency para sundan ako, right?"

Now here I am, giving him a killer glare just like that.

"What are you, a God? And do I look like a dog to you, that would follow you around everywhere you go?"

"Zia. Seryosong sagot kasi."

Just hearing him say my name makes me wanna erase it from the entire universe. This guy is not just someone I will want to marry not even once. Just. No.

"Yaan na nga. Sa'n ba nakapark 'yung kotse mo? Para dun na lang kita ihatid. May kotse ka ba?"

He is nice but his words are a little offensive. I can tell na insensitive siya, obviously. But whatever.

"I don't have a car. Naglayas ako sa'min. That's all I'm gonna tell you."

Napatigil siya saglit but recovered from the shock immediately.

"Di ko inexpect na ganun pala talaga nangyari kagaya ng iniisip ko."

What?! He's thinking of me?!

"You're so creepy! What the hell?"

I can tell he scoffed kahit nakamask siya. "Wow! Kapal ng mukha neto. Gantihan lang 'yan mhen. Ganyan din naramdaman ko nung makita kita sa studio eh."

"Sa ganda kong 'to? Excuses. Kung ganito lang din itsura ng magkakagusto sa'yo, aba ang swerte mo naman!"

"Ang sweet nila!"

Napatigil kami sa pagtatalo nang mapansin naming pinagtitinginan kami ng mga tao dito sa parking lot.

"Sweet daw natin?"

"Sweet natin your face." Mataray na pambabara ko agad sakanya. Hindi kaya siya bagay maging bf ko. Duh.

Ayun!

Sa pag-ikot ko ng paningin ay nakakita ako ng silungan kaya agad na akong pumunta do'n.

"Thanks sa pagpayong! Bye!" Hay that was a bit awkward.

Tinignan niya lang ako ng walang ekpresyon sa mukha niya saka siya nagtuloy tuloy ng lakad hanggang sa makalayo na siya.

Message sent.

To: Shayia

Um, shi.. I'm in trouble. Can you pick me up dito sa fairview?

Nakailang minuto na ang lumipas nang magtext ako sa best friend ko eh hindi pa rin natigil ang ulan. At wala pang kareply reply! Letse.

Ano nang gagawin ko uwing-uwi na ako huhu.

May tumigil namang sasakyan sa harapan ko kaya napaatras ako ng kaunti. Malay ko ba kung kidnappin ako!