Seeking for Solace (Completed)

29

"My mother wants to meet you."

Bigla akong nasamid sa kinakain ko  nang biglang nagsalita si Martin. Agad niya naman akong dinaluhan at inabutan ng isang basong tubig.

Uminom muna ako bago nagsalita, "Ano?"

"Gusto kang makausap ni... Mommy." he stated again as he went back on the seat in front of me.

So I really heard it right. My boyfriend's mother wanted to meet me. Sa pagkakataong ito ay bigla akong kinabahan.

Who wouldn't be? It's his mother. My boyfriend's mother! Hindi iyon kung sino-sino lang. Malaki ang parte niya sa buhay ni Martin.

I bit my lips and averted my gaze. Hindi ko alam ang sasabihin ko kaya tumango nalang ako nang marahan sa kanya.

This will be the first time I'm meeting his mother. At ngayon pa lang ay hindi ko maiwasang kinakabahan sa magiging tagpo.

Napatingin ako kay Lily na tahimik na  kumakain sa tabi ko. I noticed that she couldn't reach her plate anymore because she was pushing it away from her. Kinuha ko iyon at inilagay malapit sa harap niya. "Eat more veggies, Lily."

She pouted, "Yes, Mimi."

"Love," Martin called for my attention. "the truth is, she wants to meet you later. Doon na raw tayo magdinner sa bahay."

Napatingin ulit ako sa harapan ko. Martin was still staring at me. Parang tinatansya niya ang magiging reaksyon ko sa sinabi niya.

"Sige... Pupunta tayo mamaya," I answered slowly.

"I'm sorry for this sudden invitation. Pwede namang hindi nalang tayo pumunta---"

"No! We should go later, Martin." protesta ko sa kanya.

"Sinong maiiwan kay Lily?"

"Hindi naman magtatagal si Daisy sa lakad niya. Babalik din agad siya mamaya. Kaya pupunta tayo mamaya, okay?"

He smiled and nodded at me.

His mother wanted to meet me later. Nakakahiya naman kung hindi kami pupunta. Baka kung ano pang isipin niya tungkol sa akin.

I am a believer of 'first impression lasts' thing. Kaya mahalagang maayos ang una mong pagkikita sa ibang tao. But well, it depends on the situation. Medyo hindi maganda ang first impression ko kay Martin but look where we are now.

We met in an unusual situation. Followed by a series of unexpected meetings. Hindi ko mapigilang mapangiti habang inaalala ang panahong nasa Casa Blanca pa kami.

Time really flies fast, indeed.
 
 
   
Napatingin ako sa wristwatch ko. Malapit na pala mag six pm. Ang sabi ng Martin ay aabutin ng thirty minutes ang byahe papunta sa bahay ng mga magulang niya.

"How did she know about... us?" mahinang tanong ko kay Martin.

I turned my gaze at him. Martin is wearing a white long sleeve shirt paired with black pants. Simple lang naman ang suot niya pero ang lakas pa rin ng dating.

Oh well, he's Martin. The one and only Martin Marquinez of Genesis. Likas na tinitilian ng mga babae dahil sa angking boses at hitsura. Kaya ang lakas ng dating niya kahit ano pa man ang isuot niya.

Kasalukuyan siyang nagmamaneho. We are now heading to their house for the dinner and to meet his mother.

Martin took a quick glance at me and then turned back his eyes on the road. "She probably heard it from Larissa. Knowing her, she is really a natural blabber."

Bahagyang nanlaki ang mga mata ko sa sagot niya. "Pero hindi naman palasalita si Doc nung nakita ko siya."

"Because it's your first time meeting her. Also, you met at her work. Kahit papano, alam niya namang maraming pasyente ang dapat niyang asikasuhin kaya hindi siya pwedeng dumaldal sa trabaho." he explained. "Wait until you meet her again. She won't really get tired talking to you until dawn." sabay tawa niya nang mahina.