Seeking for Solace (Completed)

20

Genesis Live at Manila 2020
VIP

Hindi ako makapaniwalang nakabili ako ng ticket para sa concert. Akala ko talaga hindi na ako makakakuha nito! Hindi ko inasahan na may isang nagreply para ibenta sa akin ang ticket niya.

I can't stop smiling. Mabuti nalang ay hindi nakatingin ang driver sa akin. Finally. Mapapanood ko na ang Genesis na magperform ng live!
   
 
Napatingin ako sa nadadaanan ko. Nakakamangha itong pagmasdan lalo na sa mga taong tulad ko na minsan lang lumabas sa gabi. Kung hindi dahil sa trabaho o importanteng gawain, hindi ako lalabas sa gabi. Seeing these things gives pleasure in the eyes.

Ibang ibang ang mga pangyayari dito sa Metro kumpara sa Casa Blanca na siyang kinagisnan ko. It seems like people don't sleep here. While on Casa Blanca, tahimik kapag gabi na.

The taxi suddenly stopped, making my thoughts disappear. I payed the right amount of bill at bumaba na sa taxi.

Nagmamadali akong tumakbo papasok sa concert hall. Saglit na napatingin ako sa relong nasa bisig ko. Shit. Tama nga ang hinala kong mahuhuli talaga ako sa event na 'to.

"Ma'am sorry po, hindi na kayo pwedeng pumasok." Pakiusap ng guard sa akin.

No. This couldn't be! Nahuli lang naman ako ng twenty minutes sa event na 'to. There are still remaining time before this event ends!

"Ah, kuya baka pwede naman humabol. Sayang naman po kasi ang ticket ko! VIP pa naman' to." I tried to convince him using my pleading tone. Pinakita ko pa sa kanya ang ticket ko para maniwala siya.

Lumingon muna siya sa kasamahang nagbabantay din. The other one was standing at the corner of the hall. Not so far from where we are right now.

Umiling ang kasama niya. Hudyat na hindi talaga ako pwedeng pumasok sa loob.

I need to think fast! Hindi pwedeng hindi ko siya makitang magperform ngayon. This will be the first time I will see him performing live with a large number of crowds.

"Pasensya na talaga ma'am." The guard I was talking to said in dismay.

"Ganito nalang kuya. May malapit na banyo ba rito? Kanina ko pa kasi pinipigalan to. Na-stuck sa traffic eh." Pinilit ko pang ngumiti para mas maging makatotohanan.

He pointed at the hallway. "Nasa dulo po ma'am, sa kaliwa."

"Thank you po!"

I ran towards the direction he pointed. Nang makarating ako sa dulong bahagi, sa kanan ako dumaan. May nakalagay na 'authorized personnel only' sign sa harapan ng pintuan. Maybe this is the door for staffs?

I silently prayed that my plan will work. Kailangan ko siyang makita ngayon. Pahirapan na nga sa pagbili ng ticket, pati ba naman sa pagpasok? Kaya lang naman ako nalate dahil late rin lumapag ang eroplano. After my flight, I directly went here. Ni hindi na ako nag abala pang magbihis. Tinanggal ko lang ang scarf para hindi halatang galing pa ako sa trabaho. I really don't mind if I'm already tired from work. After all, it's him that I'm looking forward to watch. Tiredness is not in my vocabulary if seeing him will be the aftermath of what I'm doing right now.

As I walked farther, unti unting nagiging malinaw sa pandinig ko ang boses niya. Same soothing voice as before. How I missed his voice.

He was singing their new song. Hindi ako masyadong kabisado sa lyrics dahil noong isang araw lang ni release ang kanta. I am only familiar with the melody.

Inilibot ko ang tingin ko. Nasa likurang bahagi na pala ako ng hall. Abala ang mga staff kaya hindi nila ako napansin.

Tumigil ang kanta at biglang naghiyawan ang mga audience. Anong nangyari?