With You in the Middle of Nowhere

10

Nagtatagis ang bagang niya habang patuloy akong hinahatak palayo sa restaurant na iyon. Umabot kami hanggang sa parking lot rito at sa wakas ay binitawan rin ang kamay ko.

His jaw moved aggressively as he looked at me seriously. Umismid ako.

His lips parted a bit.

"Is that him?" seryosong aniya.

I stared at him innocently. "Who?"

"'Yung manliligaw mo na ide-date ka?" now he's irritated!

I'm confused! Ano naman? As if wala siyang girlfriend at ganoon siya umakto! I don't understand him.

"Alis na ako." tumalikod ako pero hinatak niya ulit ako palapit sakanya kaya nagkadikit kami.

Namilog ang mata ko at kaagad na lumayo.

"Answer me, Leina." he's dead serious!

I arched a brow. "So? Stop acting like my boyfriend! Ang gulo mo. At ano? Magagalit ka kapag sinabi kong oo siya 'yon and he's better than you!" I mocked. "I feel loved today, then the next day you made me feel like shit after hearing some news. But how dumb of me to assume that there were something between us! Narinig ko nga lang na mayroon kana palang girlfriend. That's so cute of you. Congratulations." I sarcastically said.

Umawang ang bibig niya at halata ang tuwa sa mga mata. Umirap ako. I felt proud for saying it out loud.

"So he's better than me now?"

"I didn't mean that!" I automatically responded.

Sa lahat ng sinabi ko iyon lang ang tumatak sa isipan niya? How dare him play me like this!

He smirked and held my chin. I didn't have the urge to move, pinaubaya ko ang sarili.

"Wala akong girlfriend. If that's what you want to hear, wala." tiningnan ako nito sa mata.

It's unfair that he's telling the truth!

"Wala!" Oh my! I sounded like a desperate girlfriend! Gusto kong sabunutan ang sarili.

"Didn't I made it clear? Wala kang dapat pagselosan at pwede ba..." pumikit siya ng mariin, tila iritado.

"Ano?"

"Layuan mo ang lalaking 'yon."

It was my time to smirk. "At bakit ko naman gagawin 'yon?"

His eyes were now bloodshot, ready for a huge fight. Ngunit sa halip na magalit ay pinili nitong lumunok.

"At bakit hindi? Sino ba kasi 'yon, ha?" he shot back.

Hindi ito makatingin sa akin. Kinagat ko ang sariling labi para pigilan ang pag-ngisi.

"Manliligaw. Tingin mo dapat kong bigyan ng chance?" pang aasar ko pa.

I immediately regretted it when he shifted his sight to me. Salubong ang kilay pero pilit na pinapakalma ang sarili. I felt guilt.

"I told you already. Hindi ka pwede sa iba, Leina." he sounded mad.

Ang sarap sa pakiramdam... I held my cheeks to contain my giggle. Uminit ang pisngi ko dahil doon. Pero bigla kong naalala ang sinabi sa akin ni Shena.

Tinaasan ko siya ng kilay at nagcross arm. "Bakit ka ganito?"

He pouted. Yumuko siya at pinipigilan ang pag-ngiti. Sobrang lakas nang kalabog ng puso ko. Kung panaginip lang itong lahat ay sana hindi na ako magising pa.

"Anong ganito?" he said innocently.

Annoyed. "Ito! Bakit ka ganito!"

"Isn't it obvious?" he bit his lower lip.