🔎ស្វែងរកផ្លូវចូលបេះដូងបង​🔍 [Slow uploud]

Episode 2( your lip )

<ខ្ញុំមិនយល់ពីបងនិយាយទេ?​ស្អីពិសោធន៍អី?​
ហឹម...មិនយល់ទេ..>នាងតូចដកដង្ហើមធំទៅកើន
រាងក្រាស់ដោយទឹកមុខគួរឲ្យខ្នាញ..

<ហឹស! ! មិនចង់ដឹងទេ?​ហ៎េស?​>រាងក្រាស់សួរបញ្ជាក់ទៅនាង
ក្រែងនាងចង់ដឹង

<ចង់តិចអត់តិចហិហិ>នាងតូចឆ្លើយទៅកាន់រាងក្រាស់ព្រមទាំងស្ញេញឡើងលិបភ្នែក...ដាក់គេ..

<ឈឹស៎..! ! >រាងក្រាស់ហួសចិត្តនឹងចរិតរបស់នាង..
ពេញទំហឹងហើយ..កោតតែនាងនឹករកពាក្យនិយាយ
ឃើញ..

<បងគុក​យូសុំសួរមួយមើស៎?​>ស្ងាត់មិនទាន់បានប៉ុន្មាននាទីផងរាងល្អិតIUក៏រកនឹកឃើញសំណួរសួរទៅ
កាន់រាងក្រាស់ទៀតហើយ...

<ថី!​!​>ងើបមុខចេញពីទូរសព្ទងាកទៅមើលក្មេងស្រី
ដែលគេចាត់ទុកជាមេរំខាននោះព្រមទាំងជ្រួញចញ្ចើមចូលគ្នា..

<ខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់!​មិញនេះខ្ញុំរត់បុកទ្រូងបងដូចរត់បុក
ជញ្ជាំងចឹង..ហិហិ..បងញាំុអីបានទៅជាបែបនេះ?​!​>

ទៀត..សំណួរដដែលទៀតហើយ..

<ហឹស៎! ! ចង់ដឹងឬ? >រាងក្រាស់ហួសចិត្តនឹងនាង
ឆ្ងល់មិនចេះចប់មិនចេះហើយតែម្តង..

<បាទ...ចង់ដឹងណាស់..>រាងស្តើងឆ្លើយយ៉ាងរលួយ
ទៅកាន់រាងក្រាស់..

<ចឹងក៏ឱនមកយើងប្រាប់..>

ពេលលឺរាងក្រាស់និយាយដូច្នេះនាងក៏ឱនទៅជិតគេ
ដោយមិនស្ទាក់ស្ទើ...ស្រាប់តែ..

ឃ្លូស!​!​!​

<ហីយួយ...ហឹកហឹក​..>

<យ៉ាងមិច..ដឹងហើយឬនៅ​?​?​>រាងក្រាស់សួរឌឺទៅ
នាងតូចដែលកំពុងអង្អែលក្បាលខ្លួនយ៉ាងញ៉ាប់ដៃ
ដោយសារតែមិញនេះត្រូវបានសុីមួយក្រញ៉របស់រាងក្រាស់...

<ហេតុបងខោកខ្ញុំ..ហឹកៗ..>នាងតូចសួរទៅកាន់
រាងក្រាស់ទាំងពេបមាត់ព្រោះឈឺខ្លាំង..

<ក្រែងចឹងដឹងនោះអី..នឹងអាងបានខោកអោយបាត់
ឆ្ងល់កុំអោយពូកែអាខាងឆ្ងល់ខុសរឿង..>រាងក្រាស់
លើកដៃដាក់ពទ្ធ័ជុំចូលគ្នាដាក់នៅជិតទ្រូងដល់ហាប់
ណែនរបស់គេ