Love in japan

Face Off

So the comeback is real!!! I dont want to spoil so just read it! ENJOY! ERRORS AHEAD :)

~

''Kuya mag stay pa tayo dito, wag muna tayo umuwi sa tuesday!!!'' Pag mamaktol sa akin ni marky, andito kami ngayon sa hotel na tinutuluyan namin at andito kami sa kwarto dahil plano ko na sanang matulong ngunit kumatok itong makulit na to.

Ang bilis ng araw, uuwi na kami sa susunod na dalawang araw. Matagal na naman bago ako makabalik o babalik paba ako? I dont know, but its fun that im totally okay. Javi and i started talking again in viber that until now i dont where and how he get my number, but i just ignored it. Were friends right now, and its fun that the awkwardness feeling are now totally gone, in just 6 days! Hindi nga talaga natin masasabi ang mga bagay bagay. Hindi natin masasabi na baka bukas ay ganto pa din ang sitwasyon, lets just follow the flow of our life.

Lumabas ako ng kwarto at iniwan si marky mag isa sa kwarto, binabalak kong mag libot libot uli ngayong gabi sa central. Gusto ko mag uwi ng mga souvenir, para naman maalala ko yung masasayang nagawa naman ng pamilya ko rito sa japan.

I check the time to my cellphone, its already passed 10 but i know the central is still open.

Then someone pat may back, i look back.

Shes wearing metalic green tube with a paired of denim croptop jacker with a fur, a black miniskirt and a boots with a fur. She is wearing a 90s style micro sunglasses with a tint of red. One of a millenial looking of karen.

''Yes?'' Ani ko.

''San ka punta?'' Tanong nito sakin na may lokong ngiti sa labi, anong nangyayari?

''Ahm... nothing, sa central lang bakit?'' After i said the, her face full of excitement and happiness. Did i say something funny?

''Whats with your face karen?'' I frowned.

''Ahm i found something...'' Pabitin nito, binigyan ko na lang sya ng go-on look.

She giggled, ''...A bar!!! Lets wreck this night cy!'' Shes scream with excitement.

''What? No im gonna buy something'' pagtanggi ko.

''Dali na cy!'' Ani karen ng parang nag mamaktol na bata.

''Ayoko nga!'' Iniwan ko na sya doon at pinagpatuloy ang pag lalakad palabas ng hotel. Ramdam ko ang presensya nyang sumusunod sa akin, pero hinayaan ko nalang sya at dali dali akong sumakay ng kotse at ganon din ang ginawa nya.

''Cy turn left! Then here we go!'' Pagkasabi nya ay dali dali itong bumaba at iniwan ako sa sasakyan mag isa, hinihintay ako nito makalabas ng kotse. Nakatayo lang sya sa tapat ng bar na sinasabi nya, yes andito kami ngayon sa bar. Pinilit ako ni karen, no tinotured ako. Panay ang sigaw nya sa akin na hindi ko na napansin na andito na pala kami sa tapat ng bar.

I just shrugged and went outside of the car, this place was kinda familliar but this is not his place, bar.

I just ignored it, karen and i went inside then loud music welcome us, the people who dance crazily welcome us with a stared. And the scent of the place makes us lively.

This is not his bar, this is so lively and the atmosphere is full of laughs. We went to the darkest side of the bar, this place is kinda familliar. The coldness and darkness, but this is not his bar.

Nagkekwentuhan kami ni karen ng biglang may nag lapag na isang drinks  at isang note dito, tinignan ko kung sino ang nag bigay nito ngunit umalis na agad.

''Akin ba to?'' Karen asked.

I just shrugged, ''Ata? Lets check the note'' ani ko, kinuha ni karen ang note para icheck ito.