Love in japan

happily ever after

Tatapusin ko na dito, yea you read it right! Tatapusin ko na ang Love in Japan. Why? Kasi palagi na ako may sakit, di ko na natututukan. At madami pa akong dapat matutunan, thank you sa lahat! Reads and votes but this time can you pls comment something? Just to cheer me up, coz im having a hard times right now :). And im having a new story, its a series tho. So hope u all stays until i reach the top! Loveyou all

This chapter was long, but i will make sure that this story having a good ending! Enjoy reading! ERRORS AHEAD :)

~

''Ready ka na ba?'' Tanong ko kay javi nang masagot ko ang tawag nito.

''To be honest? No, di ko alam ang sasabihin pag naka harap ko ang papa mo. Diko alam ang gagawin, basta ang alam ko lang ay pupuntahan sya para kausapin at manghingi ng basbas upang ikaw ay pakasalan'' sayasat nito mula sa kabilang linya, hindi parin ako sanay sa salitang papakasalan, parang nananaginip lang ako. Parang hindi ito totoo ang lahat.

''Okay, i love you! Ingat sa byahe'' at binaba ko na ang tawag tsaka lumabas ng pintuan ng aking kwarto, bumaba ako at dumaretso ng kusina para makatulong kay mama na nag luluto ng dalawang putahe para mamaya.

Pag pasok ko ng silid ay amoy ko na agad ang aroma ng kanyang niluluto, kare kare! Amoy palang nito ay nakakagutom na, tumabi ako kay mama para tignan ang kanyang niluluto at patapos na ito!

''Need some help ma?'' Tanong ko dito at umupo sa stool at nakatingin lang sakanya.

''No need na 'nak, mag ready ka nalang. At tsaka siguro akong papayag yang papa mo. Nag aapat na taon na kayo ni javi, close na close na namin sya at alam kong nakuha na nya ang damdamin ng papa mo'' pag papalakas ng loob nito sakin, kahit naman gaano na kami katagal ni javi pag si papa ang nag salita, wala hiwalay talaga kami. Papa is too strict because he dont want me to get  hurt again, dalawang taon akong niligawan ni javi at dalawang taon din nyang sinuyo si papa.

''Javi kilala mo naman si papa diba?'' Ani ko dito habang nakatingin sa bintana ng kanyang kotse, andito kami ngayon sa tapat ng pinagkainan namin sa antipolo. Maganda ang tanawin dito at malamig na ang simoy ng hangin dahil mag papasko na.

He sighed, ''Yeah, tito is too strict kaya nga nag pupursige ako diba? Kaya nga 'di kita sinusukuan. Just tell me that you will fight with me!''

''Syempre naman, lalaban ako pero wag muna ngayon.'' Ani ko habang onti onti s'yang hinaharap. The way he looks at me intensely makes me melted, the way he lick his lips makes my system crashed and the way his jaw clenched because of intense emotion makes my heart scream.

Hes too handsome, but his looks was nothing to papa.

I smiled at him, ''Smile, lalaban tayo hintay ka lang.''

And the time flies, its been 2 years since he left his bar, its been 2 years since he stayed in the philippines for me and its been 2 years since he court me without my parents permission. But this time, is the time that we will face our fear, the time that we will climb a tall wall and this time is the time that javi face my father.

Were not ready for this but we must.

''Just be calm and always smile, okay? Ayaw ni papa sa laging nakasimangot. Im just here, im always here'' sabi ko kay javi habang papasok kami ng bahay. Were both trembling, this is unexpected. Wala silang alam na pupunta dito si javi at wala din silang alam na nililigawan na pala ako ni javi.