ŞİZOFREN MİSİN?~texting~

23~

Beklettim sizi üzgünüm ama karantina döneminde herkese olduğu gibi ben de hiçbir şeyi yaparken hevesli olmuyorum.  Hevesle yapmadığım bi şeyin de güzel olacağını düşünmediğim için bekletmeyi seçtim.

Bekleyenlere çok teşekkür ederim❤️

...

"Polina!"

"Efendim baba?" Dedim anahtar sesini duyuyordum. "Geldin mi diye seslendim. Eşyan ablanla geldik kalk da bi selam ver!" Dedi hem iğneleyici hem de uyarıcı bir tonda.

Yataktan kendimi sakince çıkardım şu an sinirlenmem pek iyi olmazdı sanırım.

"Hoşgeldin Eyşan abla. Sen de baba. Var mı bi isteğiniz?" Dedim odama geri döneceğimi belirtir gibi.

"Var. Otursana biraz." Dedi babam.

"Efendim?"

"Neden yaptın?"

"Neyi?"

"Hastanelik ettin kendini. Ölüyordun kızım. Neden yaptın? Bizi çok korkuttun. "

Özür dilerim baba sizi korkuttuğum için. İlk önce aldatıldım. En sevdiğim arkadaşlarımdan birini ve sevdiğim çocuğu kaybettim üzerine kendime gelmek için annemle seni yanıma çağırdım. Gelirken bi şeyler yolunda gitmedi ve annemi kaybettim. Bir ay içinde sevgilimi arkadaşımı ve annemi kaybettim. Ama korktuğum için özür dilerim baba.

"İyi değildim düzgün düşünemedim."

"İyi misin şu an?" Dedi.

Hala Ufuk'u özlüyorum. Deli gibi özlüyorum. Otobüste rastgele açılan bir müzik yüzünden saatlerce ağladım. Bi fotoğrafa denk geldim o gün hiç uyuyamadım. Ne tarafa dönsem anımız var. Her şey bana onu hatırlatıyor. Arkadaşlarıma anlatamıyorum. Yanımdakiler beni anlamıyor

Lili, Yasmin ve benim olduğum bir tablo gördüm Yasmin'in evinde ve ona belli etmemek için gece tuvalete girip öyle ağladım.

Annemin kokusunu anımsıyorum sürekli. Fakat babam annemi hemen unuttu ve başkasıyla konuşmaya başladı konuşmaya başladığı kişi için ben intihardan döndüğümde yanımda bile olmadı.

"İyiyim."

"Güzel, o zaman sana iyi bir haberimiz var." Diyip babama döndü, gülümsedi. Anne seni çok özledim.

"Biz evlenmek için gün aldık babanla 2 gün önce."

2 gün önce. Hastaneden çıkmadan çiçekte okuduğum not. Eyşan ablanla işimiz var yazılı. Baba beni neden paramparça yapıyorsun. Görmüyor musun zaten olanları kaldıramıyorum.

"Sevindim!" Dedim sesimin titremesini ve gözümün dolması umrumda bile değildi. Ayağa kalkıp odama girdim. Yatağın üstünde bağdaş kurup oturdum. Birkaç dakika sadece duvarı izledim hiçbir şey düşünmedim. Kalkıp üzerimi giyindim ve acele ile evden çıktım.

Hiçbir acelem olmadığı halde anılardan ve acılardan kaçtım.

...