ŞİZOFREN MİSİN?~texting~

34~

Yorumlarınızı bekliyorum. Zorlu bir dönemdeyim ve sadece sizin güzel sözleriniz ile kendime gelebilirim :')

...

Mezuna kaldığım yılda annemle ve babamla ayrı uğraşıyordum. Eskiden çok öfkeliydim. Anneme ayıp ettiğini düşünüyordum sonuçta insan seviyorum dediği insanın ölümüne biraz da olsa üzülürdü. Ama zaman geçti ve bazı şeyler unutulmasa bile alışılıyor.

Eyşan'ı hala sevmiyordum ama evi kendime cehennem yapmaya gerek yoktu. Susardım yemek pişince yerdim. Çok sıkılırsam dışarı çıkar gezerdim. Babamın bana karşı sevgisi kalmamıştı. Benim de onu çok sevdiğim söylenmez tabi.

Diyar geldi aklıma. Geçirdiğimiz zamanlar.. yaşanılan olaylar.. hislerim.. dinlediğimiz şarkılar.. en dibe battığımda beni nasıl yükseklere çıkardığını hatırlıyorum.

Bi an aklımda bi mesajı belirdi ; "Parmaklarına serpiştirilmiş benler.. tam 4 taneler."

Sonra birden yatakta oturur pozisyona geçtim. Anonimin ilk mesajlarına gittim. "Parmaklarında olan benlerin sayısını biliyorum ben."

İçimde büyük bir umut paresi belirdi. Ama sönmesi çok kısa sürdü. "Polina kendini kandırma artık öldü o biliyorsun. O değil anonim, zaten olma ihtimali de yok."

İçimdeki ses beni kırdı. İnsan kendi düşüncelerine kırılabilir mi?

Diyar gittiğinde ilk başlarda inanamamıştım. Uzun süre bekledim okula gelmedi 3-4 gün boyunca telefonlarıma bakmadı çok meraklandım. 2 saat konuşmasak merak eder ikimizden biri yazardı oysa ki. Evine gittim konuşmaya. Evde olmasını diliyordum...

Annesi açtı kapıyı. Yüzünde büyük bir mahcubiyet ve üzüntü vardı, içeri davet etti beni. Oturdum ne olduğunu anlamamıştım ama kesinlikle iyi bi durum yoktu ortada.

"Kızım..." dedi. "...Diyar gitti."

"Nereye gitti abla söyle giderim yanına getiririm ben onu kendine. Üzülünce konuşmak istemez o kimse ile ama ben getirebil..." kesti sözümü

"Öyle gitmedi Polina. Öldü."

O an öylece kaldım. İnsan bazen ne hissedeceğini şaşırır, dili tutulur, ağlaması gerekir ağlayamaz , şaşırması gerekir şaşıramaz . Gözümden bi damla yaş düştü fakat bu üzüntüden değildi. Hala ne tepki vereceğimi bilmiyordum. Şaka olmasını diliyordum ama annesi öyle bakmıyordu.

Yani beni seven herkes gibi Diyar'da bırakmıştı beni.

Alışamadım, kimseyle konuşamadım, kilo aldım kilo verdim, sınavlara çalışamadım. YKS'den yüksek not alamadım. Mezuna kaldım...

Ve bir daha kimseyi sevemeyeceğimi biliyordum. Her şeyin ilkini Diyar ile tatmıştım ve bitmişti. Her şey ilk hali ile güzel kalmalıydı.

An: Ne düşünüyorsun?

An: Yoksa beni mi?

Polina: hahaha

Polina: çok komikmiş gerçekten (!)

Polina: sen kimsin de seni düşüneceğim

An: Polina

An: Neden beni sevmiyorsun?

Polina: tanımadığım bir insanı neden seveyim?

An: her insan şansı hak eder

An: bak 2. şans bile demiyorum. Sadece bir kere beni tanımak sevmek için bana şans veremez misin?

Polina: Veremem

An: Neden ?

Polina: Ağladığımda beni görüyorsun veya gece üstüm açıldığında bile haberin oluyor. Ciddi anlamda sapık olduğunu düşünüyorum. Yok sarıldık yok yatak örtün falan ya sapıksın ya şizofren.

Polina: Sana güvenmem için hiçbir sebep yok.

An: Kalbimi kırıyorsun

An: belki sadece çok yakınımdır.

Polina: Ben kimse ile yakın olduğumu düşünmüyorum?

An: O zaman bana bir şans ver ve bir kere buluşalım. Sadece bir kere beni gör. İstersen kalabalık bi ortamda kafede veya sahilde. İnsanların arasında sana bi şey yapamam sonuçta. Sadece artık beni görmeni istiyorum. Beni yıllardır göremiyorsun Polina.

An: Gözlerini kapamış görmemek için çabalıyorsun.

An: Sana değer veriyorum, merak ediyorum, önemsiyorum ve sen beni görmüyorsun.

An: İnsanlar sadece görmek istediklerini görürler.

An: Benim sevgimi mi istemiyorsun? Ya da korkuyor musun?

Polina: Ne sevgin ne de korku. Sorun senin sevmen değil benim kimseyi sevmek istememem.

Polina: Fakat söylediğin şeylere üzüldüm. Madem kalabalık ortamda görüşeceğiz ve sadece bir kereliğine konuşmak için bu kadar çabalıyorsun.

Polina: Peki. Görüşelim.

...

Konuşma devam etti ve nerede buluşacağımızı, saati ayarlayıp; vedalaştık.

Ne kaybederim ki?

...x...

Anonim kim olabilir? ( tahmin edebileceğinizi düşünmüyorum fakat diğer kitaplarda çok yaşadım. O kadar güzel tahminlerde bulunuyorsunuz ki ağzım açık kalıyor.)

Bölüm sayesinde ilk bölümlerdeki annesinin Eyşan. Geçmişte vedalaştığı (iyi annesinin) öz annesi olduğunu gördünüz.

Sınavlarım bitmeden bölüm atmam dedim herkese. Ve yarın sınavım olmasına rağmen bölüm attım. Ama bilen bilir Sema her zaman kafası dağılsın diye bölüm atıyor. VE ÇOK GÜZEL YORUM VE MESAJLAR ALDIĞIM İÇİN ATMAK ZORUNDA HİSSEDİYORUMM

İYİ Kİ VARSINIZ GERÇEKTEN ...