Shining Like Stars

sls 30

"Anong nangyari sa gago mong Tito?" nanggagaliiti niyang tanong sa akin. I sipped in my drink before smirking.

"Life imprisonment. Ganoon din sa pamilya nila James," I shrugged.

"Tsk. Kailan noong huli mo silang nakita," ngiti niyang turan na wari'y inaasar ako.

"Ang FA ba? 10 years have passed. Huli ko silang nakita noong sumali sila sa Music Fest. Kakakasal ko lang noon, pumayag silang pumunta akong school para ayusin ang papeles ko. Sakto namang Music Fest pala," ngiti kong turan habang inaalala ang mga tagpo noong araw na 'yon.

"Get your papers done today," irita akong umirap sa kaniya.

"Tangina mo! Gagawin ko kung ano ang gusto ko," inalis ko naman ang kamay niyang nakahawak na papa sa baywang ko.

Isang tao lang ang pwedeng humawak diyan, ulol. At hinding-hindi magiging siya 'yon.

"You're my wife now. Wala ka nang magagawa," nakakadiring bulong niya sa tainga ko.

"You shut up! Sinong maniniwala sa kasal na sapilitan? Tangina mo, hayop kayo. Nandoon ako para bayaran ang lupa hindi para paging puta mo."

I'm never a curse person, pero kapag kaharap ko ang lalaking ito hindi ko talaga mapigilan. Every part of him screams asshole and jerk. Walang kwenta!

"I already owned you, wife. Hindi ka na niya tatanggapin," nanginig naman ang katawan ko dahil sa sinabi niya. Bumalik lahat sa akin, kung paano niya ako binaboy pagkatapos nang sapilitang kasal namin.

Sino nga naman ang tatanggap sa akin? Will he still love a married woman tainted by a beast?

Naggala-gala muna ako sa buong school. I will miss this. Nagtataka naman akong napalingon sa covered court ng biglang marinig ang malalakas na sigawan. May programa ba ngayon?

"Let us all welcome, Fifth Avenue!" the emcee shouted that brought screams to the whole crowd. Ako lang ata ang tahimik na pumapalakpak para sa kanila. 

The emcee was still saying something, but I can't decipher it because of the noise. Isa-isang nakangiting lumabas ang miyembro ng Fifth Avenue.

Rash — the vocalist walk his way boredly. Mabilis siyang umupo sa may stool sa harap ng mic. May hawak siyang gitara ngayon kaya siguro siya umupo sa may stool. The crowd went wild because of that. Alam naman nila na kahit ganiyan ka-suplado si Rash, talagang worth it ang sigaw nila.

Jax — the drummer walk his way — happily as he sit his way towards his drums. Lumakas lalo ang sigawan ng mga tao ng biglang siyang mag-wink sa harap namin. I chuckled because that.

Creon — who mainly play the guitar, but he usually play bass — walked his way like he owns the stage. Hawak niya ang gitara sa kaliwang kamay niya habang lumalapit sa tabi ni Rash na supladong nag-aayos ng gitara niya.

Sa lahat ata ng kilala kong vocalist ng isang banda, si Rash lang 'yong minsan lang tumingin sa crowd bago mag-perform. Mas gusto niya pang tumingin sa gitara niya o kaya sa mic habang busy pa sa pag-se-set up ang mga kasama niya.

Lastly, Girbaud — the lead guitarist sometimes plays the keyboard, enter the stage. Mabilis siyang nag-flying kiss sa mga fans niyang uhaw sa antensyon niya. Malalakas na tilian ang namayani sa buong covered court.

Music Fest ngayon sa school namin. Gabi ang ginawang oras kaya naman dama mo talagang para kang nasa isang concert ka. The school decided to held a contest where in acoustic bands are the participants. Natuwa naman ang marami doon dahil makikita ulit nilang tumugtog ang Fifth Avenue.

"ISANG TINGIN MO LANG RASH, HINDI NA KITA PAPAKALAWAN! AKO ANG MANANAGOT SA 'YO BEBE!" 

I burst into laughters nang marinig 'yon. Kahit ang tahimik na si Rash ay napailing din at mahinang natawa, pero dahil nasa harap siya ng mic ay nag-echo 'yon sa buong lugar na nagpalakas sa tilian ng mga kababaihan.