Shining Like Stars

sls 17

These past few days, I always hang out with the band. Yanni is busy hanging out with Tyron too, hindi ko alam kung anong mayroon sa dalawang 'yon, but they seem very close now.

The tune of the guitar stopped me from thinking. Naging hobby na ata nila ang biglang tutugtog dito sa canteen. May sarili na nga kaming pwesto kapag vacant class, sakto kasi na sabay ang vacant namin.

"I've said those words before but it was a lie
And you deserve to hear them a thousand times"

Dahil sa kanila I've been in love with why don't we and Maximilian's songs. Palagi kasi 'yon ang kinakanta nila.

Jax and Creon hold the guitars, samantalang busy si Girbaud sa tabi nila nakaupo sa beatbox na mukhang sariling gamit niya. While Rash is sitting on the railings in my side. Nakapatong ang ulo ko sa tuhod niya habang busy siya sa pagkanta.

"If all it is is eight letters
Why is it so hard to say?
If all it is is eight letters
Why am I in my own way?
Why do I pull you close
And then ask you for space
If all it is is eight letters
Why is it so hard to say?"

Iyong mga nanonood ay napapasabay na lang sa kanilang apat. Vacant ngayon, pero may iba pa kaming section na kasabay na tumatambay din dito si canteen. Kahit 'yong mga nagtitinda ay napapatigil sa ginagawa nila at matamang nakikinig sa kanilang apat.

"When I close my eyes
It's you there in my mind
When I close my eyes"

Sometimes I would feel Rash playing with my hair as he sing. Pinapabayaan ko na lang. I really feel exhausted today, katatapos lang ng mga summative namin, then exam na bukas. Ang dami ko pang hindi na-re-review.

"You okay? You look exhausted," tanong niya sa akin matapos nilang kumanta. Napaangat naman ako ng tingin sa kaniya. He's busy brushing my hair.

"Exam na bukas. I haven't reviewed enough. Ang dami ko pang topic na hindi pa nababasa," I frustratedly said.

He chuckled lowly, "I'll help you."

"Paano mo naman ako matutulungan?" I asked him suspiciously.

"What?" natatawa niyang tanong, "Pwede kitang tulungan magreview, sa Argos din naman ang tambay ko mamaya."

Napatango na lang ako sa suhestiyon niya. Pwede naman, I don't think I can review alone tonight. Hapon ang sched ng grade namin kaya may buong umaga pa ako bukas para magreview.

"Kami din. Doon na din kami mag-re-review," biglang sigaw ni Creon.

"Epal," I heard Rash hissed na ikinatawa ko. Mahinang hinampas ko naman ang binti niya dahil doon.

"Uhuh? Sure ba kayong review ang dayo niyo doon? Baka mamaya mag-inom lang kayo," pabirong irap ko sa kanila.

"Syempre, kasali 'yon," natatawang dagdag ni Jax.

"Pero magrereview talaga kami, para naman tumaas din grades namin. Si Rash lang ang may inspiration sa amin e, tiyaga lang puhunan namin," tukso nila kay Rash.

Kita ko naman kung paano inangat ni Rash ang gitnang daliri niya na mabilis kong inabot. Inosenteng tumingin naman siya sa akin ni ikinairap ko. Napakakulit, sabing huwag gawin 'yon e.

"Under," ubong tukso ni Girbaud. Sumunod naman 'yong dalawa sa naging tukso ni Girbaud.

"Tumigil na nga kayo. Siya, doon na din kayo magreview, no drinks allowed. Hindi kayo pagbibilhan ng kahit sino doon," paalala ko sa kanila. Nagsi-ungulan naman sila, pero tumango din kalaunan.

Imposibleng kapag nakatikim sila ng alak habang nagrereview ay hindi na 'yon magtutuloy-tuloy. Panigurado walang makakapagreview kapag nangyari 'yon.

"After exams, doon na lang kayo mag-party. Drinks on the house," bawi kong wika. Nagsiliwanagan naman ang mga mata nila dahil sa sinabi ko.

"You sure? Kahit ako na lang magbayad. Malakas uminom mga 'yan," bulong sa akin ni Rash. Inangat ko naman ang tingin ko at ngumiti.

"Yup, minsan lang naman. Hindi naman maghihirap ang Argos dahil lang doon."

"I'll pay for the half, no buts," pigil niya sa akin. Wala na akong nagawa kung hindi ang tumango.

"Next song!" natawa naman ako sa naging sigaw ni Creon. Nagusap-usap muna sila kung anong kakantahin hanggang sa nagsimula na silang tumugtog.

"I look for you
Every day
Every night
I close my eyes
From the fear
From the light
As I wander down the avenue so confused
Guess I'll try and force a smile"

I softly band my head to the rhythm. Soft and deep, ang sarap talaga pakinggan ng boses niya.

"Pink lemonade sipping on a Sunday
Couples holding hands on a runway
They're all posing in a picture frame whilst my world's crashing down
Solo shadow on a sidewalk
Just want somebody to die for
Sunshine living on a perfect day while my world's crashing down
I just want somebody to die for"

Natapos ang vacant time ng puro kanta lang ang ginawa nila. Tuwang-tuwa naman ang manonood dahil sa kanila. I somehow hum as he sang. It's been years since I last sang. Simula noong namatay si Mama tumigil na ako sa pagkanta.

My mother accompanied me in every singing contest that she know. Siya ang humubog sa kakayahan, kaya paano ako kakantang muli? Ni hindi ko kayang kumanta ng isang salita nang hindi lumuluha.

Bukod sa takot na akong kumanta kapag maraming tao, I always thought of my mother every time I sing. Minsan nakikita ko siya sa harap ko, malakas na sinisigaw ang pangalan ko. Her voice lingers in my mind every time I open my mouth to sing. Iyon ang dahilan kung bakit ako tumigil.

I want to sing again, but I can't stop myself from crying once I do that. Ngayon pa na nawala din si Papa, I don't think I can continue my dreams anymore.

I got lost in my thoughts when somebody suddenly holds my hand. Mahigpit niyang pinisil 'yon na ikinangiti ko. Maybe he sensed that I'm overthinking again.

Everytime he'll squeeze my hand like that, all my worries disappears. Para bang kayang-kaya ko lahat basta nandiyan lang siya sa tabi ko.

And that became my biggest mistake. Masyado akong dumipende sa kaniya. Yes, I gain companion, but I lose myself at the process.