Sakura odasındaki bazı kolili eşyalara baktı ve iç çekerek gardolabına doğru ilerledi. Sasuke'nin yanına gidecekti ve bildiği kadarıyla ailesi ile yaşıyordu. Omuz silkti ve gardolabına bakmaya devam etti.
Gardolabından bir umut bulamayınca duşa girmeye karar verdi ve duşa doğru ilerledi. Çikolata kokulu şampuanı ile yıkandıktan sonra duştan çıkıp saçlarını kuruttu. Gene gardolabının başına gelmişti ve hala umutsuzdu.
Sonunda siyah pileli eteğini giydi ve üstüne omuzları açık olan beyaz bir gömlek giydi. Aynadan kendisine baktığında saçlarına biraz ayar vermeye karar verdi. Çekmecesinden düzleştiricisini çıkardı ve hafifçe düzleştirdi, saçlarının uçlarına ufak bir dalga verdi. Kendisine tekrar baktı ve gülümsedi.
Dolabından beyaz ayakkabbasını çıkarttı ve aşağı kapının önüne koydu. Mutfağa geçtiğinde buzdolabının kapağında bir not olduğunu fark etti. Yavaşça buzdolabına doğru ilerledi ve notu aldı.
"Güzel kızım, baban nakliyecilerle uğraşıyor bende çarşıya çıktım. Babana bu akşam arkadaşına gideceğini söyledim. Dolapta kahvaltılıklar var. Antredeki dresuarın üstüne de biraz para bıraktım. Arkadaşına belki bir hediye alırsın diye düşündüm. Seni seviyorum güzel kızım, sen gitmeye ben eve gelmiş olurum. Kendine dikkat et!"
Sakura notu okuduğunda gülümsemişti. Bir şeyler yemekten vazgeçti, antredeki parayı aldı ve dışarı çıktı. Sasuke'ye güzel bir hediye almaya karar vermişti.
Sasuke hala yerinde duramıyor, arada bir çatıya çıkıp eksik olup olmadığını kontrol ediyordu. Aklına dün gece gelince gülümsedi.
Itachi ve Sasuke fısıldayarak mutfağa annelerinin yanına gidiyorlardı.
"Bak şimdi ilk ben söyleyeceğim sonra planı sen anlat tamam mı?"
"La benim meselem değil benim kız arkadaşım değil sen anlat."
"Nolur sanki bir kere şu kardeşine iyilik yapsan ya da çevrendeki insanlara bir yardımın dokunsa nolur sanki?"
"Ben çevreye iyilik yapmayı sen doğduğunda bıraktım aslanım. Eve karabasan gibi çöktüğün için masum ben senin etkine maruz kalmış olmalıyım."
Sasuke sadece gözünü devirmekle yetindi. Yavaşça mutfağa girdiler ve yiyecek bir şey arıyorlarmış gibi yaptılar. Tabikide o sırada Sasuke abisine göz işaretleriyle konuşması gerektiğini söylüyordu. Mikoto oğullarındaki bu garip halleri fark ettiğinde elinde bulaşıkları bir kenara koydu ve oğullarına baktı.
"Siz niye yarım saattir kıvranıyorsunuz bakalım?"
Sasuke'nin eli ensesine gitti ve gülümsedi.
"Ne kıvranması annecim."
"Evet! Kıvranıyoruz annecim hemde acılar içinde."
Mikoto telaş içinde büyük oğluna baktı.
"Ne oldu oğlum?"
Sasuke ise abisine gözlerini devirmiş bakıyordu.
"Annem senin yardımına ihtiyacımız var."
"Ne var oğlum? Söylesene."
Sasuke hala abisine inanamayan gözlerle bakıyordu. Evet, abisi bazen dünyadaki en iyi insan olabiliyordu. Tabikide bu olay sadece bazen geçerliydi. Abisi bazen çok iyimser bazen ise alaycı davranışları oluyordu ve şu an alaycı davrandığı kesindi.
Sasuke derin bir nefes aldı ve annesine döndü.
"Annecim yarın akşam için buraya arkadaşımı çağırmıştım fakat-"
"Fakat Sasuke aile içi dizi günlerimizi bilmediği için kızı direk eve çağırmış."
"Kız mı? Hangi kız?"
"Annecim sana anlatırım ama şu anlık bir sıkıntımız var. O da sizin yarınki diziniz."
"Oğlum ben yarın evden çıksam bile babanı evden çıkarmaya hiçbir güç yetmez."
"İşte o yüzden ben mükemmel üstü zekamla Sasuke'ye çatıya çıkmaları gerektiğini söyledim."
Sasuke abisine kaçıncı defa göz devirdiğini düşündü.
"Ama orası çok pis."
"İşte bu yüzden sen tam olarak burada devreye giriyorsun."
"Ha temizlik yapmamı istiyorsunuz yani."
"Nolur anne lütfen lütfen. Sakura ile babamı aynı odaya sokmak istemiyorum. Kızın düzgün bir psikolojisi var bouzlmasın lütfen."
"Kızın adı Sakura mı? Yaa o Mebuki'nin kızı değil mi?"
"Sen nereden biliyorsun ?"
"Biliyorum işte. Oldukça tatlı bir kız."
"Annecim evet, oldukça tatlı bir kız ama bizim temizlik yapmamız lazım."
"Tamam tamam malzemeleri alıp geliyorum."
...
Bu bölümün birinci kısmıydı şimdi gidip ikinci kısmını yazmaya çalışacağım.
