Sakura hazırlanmıştı. Haki yeşili bir pantolon krem rengi bir sıfır kollu ve üstüne de her ihtimale karşı salaş bir haki yeşili ceket almıştı. Hafif yeşil tonlarında bir makyaj yapıp evden çıkmıştı. İş yerinin karşısındaki kafeye geldiğinde tüm arkkadaşlarının orada olduğunu gördü ve gülümseyerek yanlarına gitti fakat bir sıkıntı vardı.
Herkes ona üzgün bir ifade ile bakıyordu.
"Neler oluyor?"
Sasuke yavaşça Sakura'ya yaklaşıp onun ellerini tuttu.
"Sakura.. Neden bize yalan söyledin?"
"Ne?"
Sasuke yavaşça Sakura'ya sarıldı.
"Neden bana anlatmadın? Sana ilk sorduğumda neden söylemedin? Seni dinlerdim. Anlardım. Sana karşı kızgın davranmazdım. O güzel yüzünü astıracak bir şey demezdim."
"Neler oluyor?"
Ino yavaşça Sakura'ya doğru yaklaştı.
"Sakura.. Ailenin öldüğünü biliyoruz."
Sakura duyduğunda afalladı. Uzun zaman olmuştu. Az çok alışmıştı ama uzun süre kendini toparlayamamıştı ve arkadaşlarını da bu yüzden arayamamıştı. Berbat bir haldeydi.
Ağır gelmişti.
Etraftaki insanlar ona garipsermişçesine bakıyorlardı. Mahallesindeki kızlar ondan uzak duruyor. Okuldakiler yanına yaklaşmıyordu. Gözleri kıpkırmızydı. İlk 5 ay okula gitmemişti, daha sonra hafif hafif kendini toplamıştı fakat hala berbattı.
Sasuke, diye ağladığını biliyordu. Sınavlar yaklaşıyordu. Ailesi de biliyordu hukuk okumak istiyordu ama onların ölümü Sakura'yı derinden sarsmıştı. Daha sonra karşısına Sasori çıktı, kendisi ile konuşan ilk kişi oldu. Kendisini anladığını düşündü.
Sadece düşündü.
Son zamanlarda ilişkileri pek iyiye gitmiyordu. Üstelik birde karşısına lise aşkı çıkınca Sakura'nın aklı karışmıştı.
Sasuke'nin sarılmasıyla kendine geldi, Sakura.
Gözlerinden yaşların aktığını fark etmemişti.
"Özür dilerim, Sakura. Sana öyle şeyler dediğim için özür dilerim."
Sakura'nın gözyaşları artmaya ve hıçkırıkları ortaya çıkmaya başladı. Sasuke'ye sarılmak iyi hissettirmişti.
"Keşke yanında olabilseydim. Keşke senin aramanı değil de seni ben arasaydım. Yanına ben gelseydim. Her şey için özür dilerim, Sakura. Yanında olamadım. Özür dilerim."
Sasuke de gözyaşlarını dökmeye başlamıştı. İkiside gözyaşlarıyla ve kalpleriyle birbirlerine tutunmuşlardı. Sakura biraz kendini oparladıktan sonra gözyaşlarını sildi ve arkadaşlarına döndü.
"Lütfen biraz eğlenelim. Sizi özledim ve ağlamak istemiyorum."
Herkes buruk bir şekilde Sakura'ya gülümsemişti. Sakura ayağa kalktı ve Sasuke'ye doğru ilerledi.
"Buradan bir bara gidip eğlenelim tamam mı?"
Sasuke gülümsedi ve kafasını salladı. İkiside arkadaşlarına baktı.
"Hadi bu gece biraz kafayı bulalım ve bara gidip eğlenelim."
Ino bu fikri beğenmişçesine güldü ve çantasını alıp önden ilerlemeye başladı. Herkes arbalara bindiğinde hızla bara doğru ilerlediler.
Bara geldiklerinde herkes mutlu bir şekilde ilerliyordu, Sasuke ve Sakura da arkalarındalardı.
...
Bardan herkes mutlu bir şekilde çıktıklarında arkadaşlarından bazıları sarhoştu fakat Sasuke ve Sakura içmemişlerdi. İkiside o gürültüde sadece sohbet etmişlerdi. Diğerleri arabalara doğru ilerlerken Sakura ve Sasuke arkadaşlarına döndü.
"Siz gidin biz biraz yürüyüş yapacağız."
Diğerleri onayladıktan sonra yürümeye başladılar. Sasuke'nin evi ne çok uzak ne de çok yakın olduğundan oraya ilerlemeye karar vermişlerdi.
"Sakura.. ben gerçekten özür dile-"
"Özür dilemene gerek yok, Sasuke. Bilmiyordun tamam mı? Önemli değil."
Sasuke kafasını sallamıştı.
"Sen anlat bakalım. Ben gittikten sonra hayatında neler değişti?"
"Çoğu şey. Kimseyle konuşmamaya başladım. Eskisi gibi arkadaşlarla olan buluşmalara katılmadım. Genellikle ders çalıştım."
Eve gelmişlerdi ve kapıyı açmasını bekledi, Sakura.
"Neden ?"
"Çünkü sen yoktun."
Sakura yavaşça Sasuke'ye döndü. İkiside birbirlerine bakakaldılar. Sasuke'nin gözleri yavaşça Sakura'nın dudaklarına kaydı ve ona yavaşça yaklaşmaya başladı. Sasuke'nin dudakları Sakura'nın dudaklarıyla buluştuğunda ikiside titrediklerini hissettiler. Sasuke kapıyı açıp içeri girdiklerinde dudakları hala ayrılmamıştı, ve Sasuke aşkını hissediyordu.
O gün, o gece Sasuke aşkına kavuşmuştu. Aşkı ruhunun derinlere kadar hissetmişti fakat tek hissettiği duygu aşk değildi. Ruhunun aşkla karıştığı bu duygu,
Zevkti.
amen yarabbi
