Stupid In Love

Prologue

Olivia Morgan

"This is stupid, you're so stupid,"

Napahalakhak ako habang pinagmamasdan si Allan na patuloy lang sa paglagok ng kanyang inumin. I think this is his 6th bottle. Or I don't know. I'm only here for the free drinks. Nakatambay kami ngayon sa balkonahe ng kwarto niya. Because his parents are out. And most of all because he's heartbroken as fuck.

"Sabi ko naman sayo eh—" Magsisimula na sana akong pangaralan siya ulit tungkol sa nagawang mali pero mabilis niyang nilagay ang kaniyang hintuturo sa labi at pinigilan ako.

"Oo na, oo na. Maling mali na ang ginawa kong pag amin kay Melanie dahil lang narinig kong naghiwalay sila ng jowa niya. Oo na! Paulit ulit!" May panggigigil sa boses ni Allan kaya mas lalong lumakas ang tawa ko. Totoo naman talagang napakamali ng ginawa niya at ilang beses ko siyang pinigilan ngunit 'di talaga siya nakinig.

"It was your fault!"

"Shut up! Best friend ba talaga kita?" Tinuro turo niya pa ako dahil sa kalasingan at mas naging katawa tawa lamang ang sitwasyon niya.

"I am your best friend kaya nga andito ako para pagsabihan ka,"

"Wala ka lang talagang love life e! At walang nagmamahal sayo!" Pandudura ni Allan habang tinuturo turo ako. Grabe naman makapagsalita ang lalakeng 'to dahil lang lasing!

"Ansakit mo namang magsalita! Mahal mo kaya ako!" I joked.

"Wala ka paring love life. Pareho lang kayo ni Melanie na mga manhid," He crossed his arms. Kaya mas naging klaro ang malaki niyang braso.

I ignored him with the love life shit because I don't have time for that. Alam ko namang sex lang ang hangarin ng mga tao kapag pinag uusapan ang love life. So why call it a love life? Mas tugma pa ang salitang 'sex life'. What I can't ignore though, is why he keeps chasing for that bitch.

"Ba't ka ba naghahabol kay Montemayor? You're handsome and hot, Al. Marami pa'ng ibang babae ang luluhod para sayo," I teased him. Pero mukhang nagalit pa siya.

"Sira! Di naman 'yan ang habol ko. At iba si Melanie...," His voice lingered.

Ah shit. Here he goes again. Alam ko na san 'to patungo. Magsisimula na naman siya sa sermon niya tungkol kay Melanie. Malakas akong bumuntong hininga pero pinabayaan niya lang ito at nagpatuloy pa rin.

"Melanie's different. She's... beautiful, and smart, and pretty, and—"

"A piece of shit," Pagtatapos ko sa sasabihin niya at baka maabutan pa kami ng bukas kakahanap niya ng adjectives para maikomplimenta si Melanie. I get it. She's pretty. But to me, honestly. She looks like any other ordinary chick that you'd see on T.V or magazines. She has a tolerable face. Nothing special. Really.

Agad akong binatukan ni Allan at mabilis ko itong sinangga. Wala siyang masyadong nagawa dahil lasing na rin ang loko loko. I don't understand why he has to waste his energy and effort for that bitch who clearly doesn't care about him.

"Tumahimik ka nga! Iba siya, okay? Napakamisteryosa niya,"

Misteryosa? San banda?

I know all about her family and school background. Dahil una sa lahat, magkapitbahay lang kami. And we're both taking a major in philosophy. Kaya halos nakikita ko siya araw araw at kulang nalang e masuka ako sa pagmumukha niya. She wouldn't be mysterious if only he'd ask me about her. But I'm pretty sure he doesn't because he knows I don't really like talking about that rude, mannerless bitch. Honestly. Melanie Montemayor is the typical queen b shit or ano ba'ng tawag nila dyan sa nasa taas ng herarkiya. She's beautiful, smart and part of the cheerleading team, gaya ng sabi ni Allan. But she's a total bitch.