marauders gaywarts

10| tecrübe

|Regulus|

{Bu dönemin başları}

Nereden baksanız gayet huzurlu bir gündü bugün. Dışarıda rüzgar esip yağmur çiselese de önemli değildi. Çoğu kişinin aksine ben yağmurlu günleri çok daha fazla severdim.

Yağmur bana temizliği, yenilenmeyi hissettiriyordu. Hayatımda yaptığım her kayda değer kararı da yağmurlu günlerde vermişimdir.

Şu an her ne kadar yağan yağmuru seyretme şansım olmasada -çünkü slytherin ortak salonundaydık ve de görünen tek manzara karagölün manzarasıydı- yinede kendimi iyi hissediyordum. Hayatımda her şey hiç olmadığı kadar düzendeydi. Genelde abimin yarattığı inişler ve çıkışlar bitmişti.

Yaklaşık bir senedir evden ayrılıp Tunanın evine taşınmıştı. Her ne kadar kendimi geride bırakılmış hissetsemde içimdeki kırgınlığı yenmeyi başarmıştım. O mutluydu, hep arkadaşlarıyla beraberdi ve çok eğleniyordu. Gördüğüm kadarıyla Tuna'nın ailesi ise onu Tunadan ayırmıyordu.

Galiba bende mutluydum. En basitinden beni derinden yaralayan aile kavgalarımız azalmıştı, hatta yok olmuştu. Ailem benden memnundu. Babamın abime uyguladığı şiddeti ise izlemek zorunda kalmıyordum.

Evet, sanırım şu günlerde abimde bende fazlasıyla huzurluyduk.

Evan, Rodolphus ve Kevin okulu turlayıp, bulanıklara bulaşma oyunu oynamaya gitmişlerdi. Her ne kadar tasvip etmesemde sıklıkla bu oyunu oynar ve ceza alırlardı zaten.

Normalde Barty ve Cassius da bu oyunu çok severdi. Bir keresinde beni davet ettiklerinde kesin bir şekilde bundan hoşlanmadığımı belirttiğim gün Barty de oynamayı bırakmıştı. O en azından diğerleri kadar sorunlu değildi. Cassius ise Tuana hocadan çekindiğinden artık oynamıyordu.

Şu an ise ben, Barty ve Severus iksir ödevini yapıyorduk. Diğerleri ise okul dedikodularını tartışıyordu. Sanki çok önemliymiş gibi.

"Merlin aşkına! Tuna ne yapmış yine biliyor musunuz?" Evan soluk soluğa odaya girdiğinde içerideki bütün kafalar ona döndü.

"Ne yapmış yine Merlinin cezası?" dedi Rabastan göz devirerek. "Bir yerinde durmuyor ki!"

Herkesin malumu olan bir şey varsa o da abimin ve arkadaşlarının tam bir baş belası olduğuydu. Vukuatları olmadan bir gün bile geçiremezlerdi. Okuldaki hocaları delirtiyorlardı. Bitmek tükenmek bilmeyen tonlarca şakaları vardı ve bu şakalardan cezalar bile onları vazgeçiremiyordu.

Evan koşarak geldiğini belli edercesine ellerini dizlerine koyup biraz soluklandı. Ardından gülmesini bastırmaya çalışarak devam etti.

"Alanaya aşk iksiri vermiş. Profesör Slughorna aşık etmiş. Tabi sadece onun yaptığını sanmıyorum ama kız ağlayarak iksir sınıfından çıkmıyor" Alanayı uzun süredir tanıyorduk ve kız yakın arkadaşımız olan Kevin'in kuzeniydi. Bu yüzden hepimiz aynı anda ayağa kalktık.

"Kusura bakma Regulus ama abin ve tayfasına içimden çok pis küfür ediyorum şu an" dedi Adam. "Kızın başına açtıkları derde bak!"

"Hayır yani kıçlarında kurt mu var anlamıyorum. Bir günde rahat dursalar ne olacak?" Javier de onu onaylarken abimleri korumak gibi bir niyetim yoktu. Fazlasıyla küfür yemeyi hak etmişlerdi. Hayır birde profesöre aşık etmek neydi?

Hızlı adımlarla zaten yakın olan iksir sınıfına geri koştuk. Kevin ve Rodolphus Alana'nın iki kolundan sıkıca kavrayıp uslu durmasını tembihliyorlardı. Kız ise ellerinden kaçıp iksir profesörünün adını sayıklıyordu.